Detecting...
Please whitelist dirzon to continue.
ለትምህርት ለሥርዓት ለታሪክና ለሕግ ምንጭ የሆኗት የብሉያትና የሐዲሳት መጻሕፍት ኑፋቄ በዓለም ላይ ከመዘራቱ አስቀድሞ የገቡላትና የተቀበለቻቸው በመሆኑ ትምህርቷም ሆነ እምነቷ በጌታችንና በመድኃኒታችን በኢየሱስ ክርስቶስ በነቢያትና በሐዋርያት መሠረት ላይ የጸና ነው በመሆኑም የኢትዮጵያ ኦርቶዶክስ ተዋሕዶ ቤተ ክርስቲያን የምትቀበለው መጽሐፈ አስቴርም ጋር አንድ አይነት ነው ። ሀገረ እግዚብሔር የሆነችው ኢትዮጵያ በቅድሚያ ከተቀበለቻቸው የብሉይ ኪዳን መጻሕፍት አንዱ መጽሐፈ ኢየብ ነው ይሁን እንጂ የመጻሕፍተ ብሉያት ምሥጢራዊ ትርጓሜ የእጅ ጽሑፍ የታፅካ ነገሥት በአታ ለማርያም የብሉያት መጻሕፍት ሊቅ የነበሩት መጋቤ ምሥጢር ጌራ ወርቅ ጥበቡ ያስተምሩበት የነበረው የብ ሉያት ትርጓሜ በቅደም ተከተል በማሳተሚያ ድርጅታችን አማካኝነት ታትሞ ለመምህራንና ለደቀ መዛሙርት እንዲሁም ለሁሉም መፍቀርያነ ቅዱሳት መጻሕፍት እንዲዳረስ ለማድረግ በመቻላችን የታስበውን የሚያስጀምር የተጀመረውን የሚያስጨርስ ልዑል እግዚአብሔርን አእናመስሰግናለን ነው ወርእየ እግዚአብሔር ከመ ሠናይ ባለው ከመጦብ ብሎ እንዲገኝ ከመ ቀለመ ጸሐፊ ዘጠበጠበ ያለውን ዘሠናየ ብለው እንዲ ተረጐኾጐሙ አንድ ሮም ጠቢብ ማለት ነው ጤት ማለትጠ ቢብ ማለት እንደሆነ ነገዱ ትውልዱ ከነገደ ንፍታሌም ነውነ በሀገሩ ሳለ ከዘመዶቹ ተለይቶ በሕግ በአምልኮት ጸንቶ አሥራት በኩራት ቀዳም ያት ያወጣ ነበር ለዕቤራት ለዕጓለ ሣውታ ዘመድ ይሆና ቸው ነበር ከዓመት ጊዜ ለገቢረ በዓል ይወጣ ነበር ይህም ጦቢት አሥሩ ነገድ ሲማረኩ አብሮ ተማርኮ ሄዷል ጸድቃንን ከኃጥአን ጋር ስለምን ያስማርካቸዋል ቢሉ ስለ ሦስት ነገር ተማር ከው በሄዱበት ሀገር ወደኃ ጢአት ወደጣዖት እንዳይ ሄዱ ይመክሯቸዋል ያስተም ሯቸዋልና መስፍንም ሁነው ይገጧቸዋልና እንደ ዳንኤል እንደመርዶክዮስ እንደ ኤርምያስ አንደሱ መከራም ከበዛ ዘንድ ጸጋ ክብር ይበዛ ልና ጦቢት ተማርኮ በሄደ ጊዜ ስልምናሶር በወገኖቹ ላይ ሹሞታል ያን ጊዜ ተሹሞ ሳለ በራጊስ ዘሜዶን ከገባኤል ዘንድ አሥር መክሊት ብር አደራ አስቀመጠ ስልም ናሶር ሙቶ ልጁ ሰናክሬም ነገሠ ጦቢትን ከሹመቱ ሻረው ወደምድያም መሄድ የማይቻ ለው ሆነ የዚህም የጦቢት ግብሩ የሞተ መቅበር ነበር ከዕለታት አንድ ቀን ጌቶቿ አንድ ጠቦት ሰጥተዋት ይዛ መጣች ወአኃ ዘት ትራኅ እንዲል በጊቱ ትጮህ ጀመረ አንድም እሷም በግ አመጣሁ አያለች ቃሏን አሰምታ ተናገረች ወለ እመ ሰረቂዮ አብኢዮ ለባዕሉ ሰርቀሽ አምጥተሽው እንደሆነ ለባለ ገንዘቡ ስጪው አላት አይቴ ውእቱ ምጽዋትከ ወጽድ ቅከ በጉነትህ ምጽዋትህ ያዳነህ ወዴት ነው።
ሀገርህስ ወዴት ነው አለው መልአኩም ከደመወዜ እንጂ ከሀገሬ ከወገኑ ምን አለህ አለው ወይቤሎ ዘጦቢት ጦቢት እፈቅድ አነ አንተ እኀየ አእምር ዘመደከ ጦቢትም አንተ ወንድሜ ዘመድህሀን ወገንህን አውቅ ዘንድ አወዳለሁ አለው ወይቤሎ አንሰ አዛርያ ዘመደ አናንያ ዓቢይ እጉከ የታላቅ ወንድምህ የአናንያ ወገን አዛርያ አእባላለሁ አንተ ወንድሜ ደኅና ነህ አለው ወአንተ እምነ ዓቢይ ሥርው አንተ አንተስ ከደግ ሰው ወገን ነህ አለው ነገር ግን የምሰጥህን ደመወዝሀን ንገረኝ አለው ዕለት ዕለት አንድ አንድ ድሪም እንስጥህን አለው ምግብህስ ከልጄ ጋራ ነው ቢያንስህም አጨምርልሃለሁ ወይቤሎ አቡሁ ሑር ምስለ ዝንቱ ብአሲ ከዚህ ሰው ጋራ ሂዱ እግዚአብሔር ጎዳናችሁን ያቅናላችሁ መልአኩ አብሯ ችሁ ይሂድ አለው ሁለቱም ወጥተው ሄዱ ወተለዎሙ ከልበ ወልዶሙ የልጃቸው ውዛ ተከ ተሳቸው ወበጽሑ ጤግሮስ ጤግሮስደረሱ ጦቢያ ሊታጠብ ወደ ወንዝ ወረደ ወሠረረ ላዕሌሁ ዓሣ አሣው ተወርውሮ መጣበት መልአኩይዘህ አው ጣው አለው ይዞ አወጣው ወምትር እረደው አወራር ደው ልቡን ጐበቱን ሐሞቱን ያዝ አለው ጦብያም መልአኩን አንተ ወንድሜ አዛርያ ልቡ ጐበቱ ሐሞቱ ምን ይሆናል አለው መልአኩም ልቡ ጐበቱ ሐሞቱ ጋኔን ያደረበት ሰው ቢኖር ያጤሱበት እንደሆነ ለቅቆት ይሄዳል ሐሞቱ ግን ባይኑ ብልዝ ብግር የወጣበት ሰው ቢኖር የኳሉት እንደሆነ ይድናል ወሶበ ቀርቡ ኀበ ራጊስ ወደራጊስ በቀረቡ ጊዜ ኣንተ ወንድሜ ዛሬ ከራጉኤል ዘንድ እናድራለን ለአንተም ዘመድህ ነው ወቦ ወለት አሐቲ ወስማ ሣራ አንዲት ልጅ አለችው ስሟ ሣራ የምትባል ሚስት ትሆንህ ዘንድ የሷን ነገር ልንገርህ ላንተ ትገባሃ ለችና አለው ልጅቱም መልከ መልካም ልባም ናት አለው ጦብያም አንተ ወንድሜ የአሷን ነገር ሰባት ሰዎች እንዳገቧት ሁሉም እንደሞቱ ሰምቻለሁ አሁንም እኔ ላባቴ አንድ ነኝ እሞታለሁ ብዬ እፈራለሁ አለው ወበእንተ ጋኒንሰ ኢያኅ ዝንከ ስለ ጋኒኑስ አትዘን በዚች ሌሊት ላንተ ሚስት ሁና ትሰጥሃለችና ወሶበ ቦዕከ ውስተ ርሕ ወደ ጫጉሳ ቤት በገባህ ጊዜ ሕራረ ዕጣን ጨምረህ ልቡን ጐበቱን አጢ ስበት በሸተተው ጊዜ ጋኔኑ ይሸሻል አለው ወቦኡ ቤተ ወገን ነን ጦቢትን አላቸው ጦ አለው ራጉ ሳመው ወ ለአዛርያጦ እንዲህ አለው በጐዳና የነገ ተናገር ነጐ ራጉኤልም ደስ ይበልህ ትሆነው ዘንድ ወሶበ ቦአ ወድ ጊዜ ሕራረ ከጉበቱ ወሶበ ፄነዎ ሸሸ ወዐሠሮ መልአኩ አሥ ቀበረው ከዚሀ ሄዶ መቃብር ለዕድና ብእሲቱ እንዲህ አላት አዛርያ ልቡ ወቦ ወለት አሐቲ አንዲት ልጅ ማራ የምትባል ዘንድ የሷን ላንተ ትገባሃ ልጅቱም መልከ ናት አለው ዘጦቢት ራጉኤል ከራጉኤል ቤት ገቡ ወተቀበ ለቶሙ ሣራ ሣራም ደስ አሰኝታ ተቀበለቻቸው ደህና ናችሁ አለቻቸው ራጉ ኤልም እናንተ ወንድሞቼ ከማን ወገንናችሁ አላቸው ወደ ነነዌ ተማርከው ከሄዱት ከንፍታሌም ወገን ነን አሉት ወንድሜ ጦቢትን አላቸው ጦብያ አባቴ ነው አለው ራጉኤልም ተነሥቶ ሳመው ወይቤሎ ጦብያ ለአዛርያ ጦብያ አዛርያን እንዲህ አለው አንተ ወንድሜ በጉዳና የነገርኸኝን ነገር ተናገር ነገሩ ይለቅ አለው ራጉኤልም ሰምቶ ብላ ጠጣ ደስ ይበልህ አንተ ትወስዳ ታለህ አለው ጦብያም ውል እስክታደርግልኝ ድረስ እህል አልቀምስም አለወጸውዓ ለሣራ ሣራን ጠርቶ እጂን ይዞ ሚስት ትሆነው ዘንድ ለጦብያ ሰጠው ወሶበ ቦአ ወደጫጉላው በገባ ጊዜ ሕራረ ዕጣኑን ከልቡ ከጐበቱ ጨምሮ አጤሰው ወሶበ ፄነዎ በሸተተው ጊዜ ጋኔኑ ሸሸ ወዐሠሮ ዝኩ መልአክ መልአኩ አሥሮ ከመሬት ቀበረው ከዚህ በኋላ ራጉኤልም ሄዶ መቃብር ቆፈረ ወይቤላ ለዕድና ብእሲቱ አድና ሚስቱን እንዲህ አላት ሙቶም እንደ ታውቁታላችሁ ሆነ እንቀብረው ዘንድ አንዲት ብላቴና ስደጂ አላት ያቺም ብላቴና ተመልሳ ሁሉም ደኅና ናቸው ብላ ነገረቻቸው እግዚ አብሔርን አመሰገኑ ወእምዝ አዘዞሙ ይድፍኑ መቃብረ ከዚህ በኋላ መቃብሩን ይደፍኑ ዘንድ ባሮቹን አዘዛቸው ወእምዝ ገብረ ሉሙ በዓለ ዐሠሥረ ወረቡዐ መዋዕለ ከዚህ በኋላ አሥራ አራት ቀን በዓል አደረገላቸው ሩፋኤልም ከገባኤል ዘንድ ብሩን አመጣ በዓሉ ከተፈጸመ በኋላ ጦብያ ራጉኤልን ስደደኝ ልሂድ አለው ከዬት ቢለው ከአባቴ አለው እኔስ አባትህ አይደለ ሁም ከዚህ አትኖርም አለው ለእናት ለአባቴ አንድ ነኝፅ እኔን ከአጡ ያረጀ ሰውነታ ቸው በኃዘን ሳለ ወደ መቃብር ይወርዳል አለው ራጉኤልም ሚስቱ ሣራን እኩሌታ ገንዘቡን ሰጥቶ መርቆ ሰደደው ወእምዝ ይቤሎ ሩፋኤል ለጦብያ ከዚህ በኋላ ሩፋኤል ጦብያን እንዲህ አለው አባትሀን በንዴት በፅውርነት እንደተውኸው አታውቅም አሁን ከሚስትህ ተቀድመን ሄደን ቤቱን እናዘ ጋጅ ሐሞቱን ያዝ አለው ወይቤሎ ሩፋኤል አነ አአምር ከመ ይትከሠት አዕይንቲሁ ዘጦቢት ለአቡከ ያባትህ ዓይኖች እንዲ ገለጡ አውቃለሁ አንተ ግን ዓይኑን ኳለው ወሶበ ተኩ ሕለ የሐሲ በተኳለ ጊዜ ዓኑን ያሸዋል ብልዙ ብግሩ ይቀረ ፋል ይገፈፋል አለው ሐና ሔዳ ልጅህ መጣ አለችው ጦቢት ሲወጣ ተሰና ክሎ ወደቀ ጦብያ ፈጥኖ ሄዶ አንገቱን ቀና አድርጎ ኳለው በኳለው ጊዜ ዓይኑን አሸው ብልዙቫ ብግሩ ተቀረፈለት ተገፈፈለት የልጁን አንገት አቅፎ አጸዋስሰ ከዚሀ በኋላ ጦቢት ጦብያን ጠርቶ ርኢ ሉቱ ወልድደየ ልጄ የዚያን ሰው ደመወዙን እወቅለት አለው ጦብያም አኔ ካመጣ ሁት ገንዘብ አኩሌታውን ቢወስ ደው አይጉዳም አለው መልአ ኩንም ጠርቶ ካመጣችሁት ገንዘብ እኩሌታውን ውሰድ አለው ወጸውዖሙ ሩፋኤል ለክልኤሆሙ ሁለቱንም ጠርቶ አንዲህ አላቸው እግዚአብሔ ርን አመስግኑት ለሱ ተገዙ ስሙን አመስግኑት ወንግሩ ግብሮ ሥራውን በክብር ተናገሩ ወአርእዩ ሥራውን አክብራችሁ ግለጡ ወናሁ ኢየኀብእ እምኔክሙ ኩሉ ነገረ ነገሩን ሁሉ ከናንተ አልሰውረውም ወእቤ ለክሙ ከመ ምሥጢረ መንግሥት ሠናይ ለኃቢዕ የቤተ መንግ ሥትን ምሥጢር መሠወር ደግ እንደሆነ የአግዚአብ ሔርን ሥራ ግን አክብሮ መግለጽ እንዲገባ እነግራች ኋለሁ ወይአዜኒ አመ ጸለ ይክሙ አንተ ወሣራ መርዓትከ አነ አባእኩ ተዝካረ ስእለት ክሙ አሁንም ሣራና አንተ በለመናችሁ ጊዜ የልመናች ሁን መታሰቢያ ወደ ጌታ አቀረ ብሁ ወአንተኒ አመ ችቀብር አብድ ንተ አንተም ሬሳ ትቀብር በነበረ ጊዜ በረድኤት አብሬህ ነበርሁ ወእግዚአብ ሔር ፈነ ወኒ ከመ አፈውስከ አድንህ ዘንድ እግዚአብሔር ሳከኝ ወለሣራኒ ከመ እናዝዝ ኃዘና የሣራንም ኃዘኗን አርቅላት ዘንድ ሰደደኝ አነ ውእቱ ሩፋኤል መልአክ አሐዱ እምነ ቱ ቅዱሳን መላእክት ከሄቱ ሊቃነ መላእክት አንዱ ሩፋኤል እኔ ነኝ ወሰሚዖሙ ዘንተ ክልኤሆሙ ወድቁ በገጾጸሙ ሁለቱም ይህን በሰሙ ጊዜ በግምባራቸው ፍግም ብለው ወደቁ ወይቤሉሙ ኢትፍርሁ አትፍሩ ፈጣሪያችሁ አግዚአብ ሔርን አመስግኑ እስመ አኮ ሊተ አኩቴት ለኔ ምስጋና የሚገባኝ አይደለምና አላ ፈቃዱ አኒ የፈ አመጣኝ እንጃ አይኩ ክሙዛኒ እናንተም መ ከናንተ ጋራ መኛል ብዬ እ ጣሁም ወደ ዚአብሔር እመኑ እኔ ለሁና ወ እሎንተ ኩ አጽፍ ዘንድ ተንሥአ ወ ተነሥቶ ጄ አንከ ዳግዛ ወበአንተ ሽክ መልአክ መልአከ እ ያቸው ወጸለ ትፍሥራ ፓጭ ጦቢት ተናገረ ወመ አብሔር ሸ ለዓለም ሆኖ የሚናዚ ይክበር ይ። ብሎ ተቆጥቶ ብዙ ሰው አጥፍቷልና ዘጦቢት ምለ ወኃሠሠ ንጉሥ አብድንቲሆሙ ወኢረከቦሙ ንጉሥ ሬሳቸውን ፈለገ አላገኛ ቸውም ወሖረ አሐዱ እምሰብአ ነነዌ ኀበ ንጉሥ ከነነዌ አንድ ሰው ከንጉሥ ዘንድ ሄደ ወአስተዋደየኒ ከመ አነ ቀበርክ ዎጮሙ እኔ እንደቀበርኳቸው ነግሮ አጣላኝ ወተነባዕኩ ሶበ አአመርኩ ከመ ይፈ ቅዱ ይቅትሉኒ ይገድሉኝ ዘንድ እንደወደዱ ባወቅሁ ጊዜ ተሰወርሁ ወፈሪሀየ ተግኅሥኩ ፈርቼ ሸሸሁ ወሶበ ኃጥኡኒ በርበሩ ኩሎ ንዋይየ ባጡኝ ጊዜ ገንዘቤን በዘበዙ ወአልቦ ዘአትረፉ ሊተ ዘእንበለ ሐና ብአሲትየ ከሐና በቀር ከገንዘቤ ያስቀሩ ልኝ የለም አንድም አግብኡ ሊተ ሐናሃ ይሳል ሐና ሳትቀር ወጦብያ ወልድየ ከልጄ ከጦብያ በቀር አንድም ጦብያ ሳይቀር ወኢወፃእኩ ሃምሳ ወሐምስተ መዋፅለ ሐምሳ አምስት ቀን ከተሠ ወርሁበት አልወጣሁም አስከ አመ ቀተልዎ ክልኤሆሙ ደቂቁ ወጉዩ ውስተ አራራት አስራ ስምንት እልፍ ከአምስት ሽህ ሰው አጥፍቶ መጥቶ በማን ሊነግሥ ነው ብለው ሁለቱ ልጆቹ ገድለውት ወደ አራራት እስኪሄዱ ድረስ አልወጣሁም አራራጥም ይላል ጉዩ ባለው ጉየይኩ ይሳል ወነግሠ አስራዶን ወልዱ ህየንቴሁ ልጁ አስራዶን ስለ እርሱ ፋንታ ነገሠ ይህ ከነገር ያልገባ ነው ብዙ ስም አለው ሆነ ሐርድን አስበ ቀፈት ንዑስ ሰናክሬም ይለዋል ወሜሞ ለአካኪሮን ወልደ አሳሔል ወልደ እጉየ ላፅለ ኩሉ ቤተ አቡሁ የወንድሜ የአሳሔልን ልጅ አካኪሮስን ባባቱ ወገኖች ላይ ሾመው ወላዕለ ኩሉ ሥርዓቶሙ በሥርዓተ ክህነት ላይ ሾመው ወሰአሎ በእንቲአየ አካኪሮን አካኪሮን ስለኔ ለመነው ወአዕተወኒ ውስተ ነነዌ ወደ ነነዌ መለሰን አካኪሮን አ ይሳል ምርመ ወፃዕፅዕፃዓ ቤቱ የቤቱ ገንዘብ አካኪሮን ወሜመጮ ዳግመ ዳግመኛ አ ምዕ ፅ ወሶበ አ ብሔርየ ሲል በተመለስሁ አግብኡ ሊተ ሚስቴን ሐናን ብያሃ ወልድቋ ሳብዕ ሰንበት በሰባተኛው ገብሩ ላዕሌየ ለኔ በጎ ነዢ ወረፈቁ እብላፅ እበላ ዘንድ ወሐምስተ ቀን ከተሠ ክልኤሆሙ አራራት ከአምስት ቶ በማን ሁለቱ አራራት ሁም ወአካኪሮን ዘላዕሌሁ ማኅተም የንጉሥ ማኅተም በእጁ ያለ አካኪሮን አንድም ማሕተተ ይላል ምርመራ ያለው ወፃዕፃዓ ቤቱ የቤቱ ገንዘብ ሁሉ በጁ ያለ አካኪሮን ወሜመ ዳግመ አክሮንድስሃ ዳግመኛ አክሮንድስን ሾመ ምዕራፍ ወሶበ አተውኩ ቤትየ ብሔርየ ሲል ነው ወደሀገሬ በተመለስሁ ጊዜ አግብኡ ሊተ ሐናሃ ብአእሲትየ ሚስቴን ሐናን መለሱልኝ ወጦ ብያሃ ወልድየ ልጄን ጦብያንም መለሱልኝፅን በፅለተ በዓለ ጳንጠቁስጤ ቅድስት ክብርት የምትሆን በዓለ ጳንጠ ቄቆስጤን በሚያከብሩባት ቀን ሳብፅ ሰንበት በሰባተኛው ሱባዔ ገብሩ ላዕሌየ ሠናየ ለኔ በጎ ነገር አደረጉልኝ ወረፈቁ አብላዕ እበላ ዘንድ ተቀመጥሁ ወርኢኩ ከመ መስየ በሕቁ ፈጽሞ እንደመሸ አይቼ ወእቤሎ ለወልድየ ሑር አምጽእ ዘረከብከ እምአኃዊነ ቢጸ ነዳያን ዕደወ ነዳያነ ሲል ነው ችግረኞችን ሰዎች አምጣ አንድም በችጋር የተካከሉ ድጐችን አምጣ አልሁት እስመ ተዘከርክዎ ለእግዚአብሔር እግዚአብሔርን አስቤዋለሁና እጸንሐከ እስከ ትገብእ እስክትመለስ ድረስ እጠብቅ ሃለሁ አለው ወሶበ ገብአ ወይቤለኒ በተመለሰ ጊዜ አንዲህ አለኝ አባ ረከብኩ አሐደ እምሕዝብ አባቴ ከወገኖቻችን አንድ ሰው አገኘሁ ወግዱፍ በድኑ ውስተ ምሥያጥ ሬሳው ባደባባይ ወድቋል አለ ወአነሂ ተንሣእኩ ዘእንበለ እጥ ዓም እክለ እኔምእህል ሳልቀምስ ተነሥቼ ወአባዕክዎ ውስተ አሐዱ ቤት እስከ የዓርብ ዐሐይ ፀሐይ እስቲገባ ድረስ ካንዱ ቤት ውስጥ አስገባሁት ወገባፅኩ ውስተ ቤትየ ወደቤቴ ገባሁ ወተሐፀብኩ ወበላዕኩ እከልየ በኃዘን ታጥቤ እያዘንሁ እህሉን በላሁ ወተዘከርኩ ዘይቤ አሞጽ ይትመ የጥ በዓላቲክሙ ውስተ ላህ አሞጽ በዓለ መጸለት በዓለ ሠዊት ወደኃዘን ይመለሳል ያለውን አሰብሁ ወኩሉ ትፍሥሕትክሙ ውስተ ብካይ ደስታችሁ ሁሉ ወደ ለቅሶ ይመ ለሳል ያለውን አሰብሁ ወእምዝ በከይኩ ከዚህ በኋላ አለቀስሁ ወሶበ ዓርበ ፀሐይ ፀሐይ በገባ ጊዜፍ ሖርኩ ወከረይኩ ወቀበርክዎ ሄጄ መቃብር ቆፍሬ ቀበርኩት ቿ ወሰሐቁ ላዕሌየ ሰብአ ብሔር ወይቤሉ በኔ ላይ ሳቁ እንዲህ አሉ ኢይፈርህኑ ዝንቱ ኢይቅትልዎ በእ ንተ ዝንቱ ግብር ስለዚህ ነገር እንዳይገድሉት አይፈራምን እስመ ይቀብሮሙ ለእለ ተተለ ንጉሥ ንጉሥ የገደላቸውን ይቀብራ ቸዋልና ብ ሀወበይእቲ ሌሊት ቤትኩ ስኩብየ ውስተ ዓረፍተ ዓፀድ በዚያች ሌሊት ከቅጽሩ ተኝቼ አደርሁአንድም ስዑብየ ይላል የተዳደፍሁ ሁጌ አደርሁ ወክሥት ገጸየ ፊቴ ተገልጦ ነበረ ወኢያእመርኩ ከመ ቦቴ አዕዋፍ ውስተ ዓረፍት በቅጽሩ አዕዋፍ እንዳሉ አላወቅ ሁም ነበር ወእንዘ ክሥት ዝየ አኩስሓ እልከቱ አዕዋፍ ውፁየ ውስተ አዕይንትየ ፊቴ ተገልጦ ሳለ አዕዋፍ ትኩስ ፋንድያ ባይኔ ላይ ጣሉብኝ ወወአኒ ጢስ ውስተ አዕይንትየ በዓይኔ ብልዝ ወጣብኝ ወሖርኩ ኀበ ዓተብተ ሥራይ ወደባለ መድኃኒቶች ሄድሁ ወኦልቦ ዘበቀኣዓኒ የረባኝ የጠቀመኝ የለም ወአካኪሮስ ይሴስየኒ እስከ አመ ሖርኩ ኤልማድያ ባሕቲትየ ብቻዬን ኤልማድያ አስክሃድ ድረስአካኪሮስ ይመግበኝ ነበረ ወሐናሰትፀመድ ቤተአንስት ሐና ግን እመቤቶቿን ታገለ ግል ነበረ እንዳሉ አላወቅ ገጸየ አኩዙስሓ እልክቱ ውስተ አዕይንትየ ሳለ አዕዋፍ ትኩስ ኔ ላይ ጣሉብኝ ውስተ አዕይንትየ ዝ ወጣብኝ ዓተብተ ሥራይ ድኃነቶችሄድሁ ይሴስየኒ እስከ አመ ድ ባሕቲትየ ኤልማድያ እስክሄድ ሮስ ይመግበኝ ነበረ ትፀመድ ቤተ አንስት እመቤቶቿን ታገለ ወለአከት ኀበ አጋዕዝቲሃ ከጌቶቿ ዘንድ ላከች ወወሀባሃ እማንቱሂ መሐስዓ እነዚያም ደመወዛን አንድ ጠቦት ሰጧት ወአምጽአት ኀቤየ ወደኔ አመጣቻት ወሶበ መጽአት ኀቤየ ወደኔ በመጣች ጊዜ አኀዘት ትጽራኅ በጊቱ ትጮህ ጀመር አንድም ሐና በግ አመጣሁ እያለች ወእቤላ እምአይቴ ዛቲ መሐስዕ ይችን ጠቦት ከወዴት አመጣ ሻት አልኋት ወለእመ ስረቂዮ አግብኢዮ ለባዕሉ እስመ ኢኮነ ድቀ በሊዕ ዘስርቅ የተሰረቀ ገንዘብ መብላት አይገባምና ለባለቤቱ መልሺ አልኋት ወትቤለኒ ጸግውኒያ ህየንተ አስብየ ስለደመወዜ የሰጡኝ ነው አለችኝን ወኢአመንክዋ እኔ ግን አላመንኋትም ወእቤላ አግብኢ ለባዕሉ ለባለገንዘቡ መልሽ አልኋት ዘጦቢት ምዕ ወብዙኃ ተገአዝኩ ምስሌሃ ከሷ ጋራ ብዙ ተከራከርሁ ወአውሥአት ወትቤለኒ መለሰች እንዲህ ኣለችኝ አይቴ ውእቱ ምጽዋትከ ወጽድቅከ ምጽዋትህ በጎነትህ ወዴት ነው አለችኝ ናሁ ኩሉ ተአውቀ ዘላዕሌከ እነሆ ክፋትህ ሁሉ ተገለጸብህ ምፅራፍ ዮ ወተከዝኩ በሕሣየ በመከራዬ አዘንሁ ወጸለይኩ ወበከይኩ አልቅሼ ለመንሁ ወአቤ ጻድቅ አንተ እግዚኦ አቤቱ አንተ ቸር ነህ አልሁ ወኩሉ ፍናዊከ ሥራህ ሁሉ የቀና ነው በምሕረት ወበፍትሕ በይቅርታ በፍርድ የቀና ነው በርትዕ ወበጽድቅ ትንን ዓለመ በእውነት ነገር በቀና ነገር ዓለሙን ሁሉ ትገዛለህ ተዘከረኒ ወነጽረኒ እንዲህ የምታደርግ አንተ በቸርነ ትህ አስበኝ በዓይነ ምሕረት ተመልከተኝ ዘጦቢት ምዕ ወኢትትበቀለኒ በኃጢአትየ በኃጢአቴ ተበቅለህ አታጥፋኝ ወበኃጢአተ አበወጥ እለ አበሱ ለከ ወኢሰምዑ ትአዛዘከ ትአዛዝህን ባልሰሙ አንተን በበደሉ ባባቶቼ ኃጢአት አታጥፋኝን ወረሰይከኒ ለተበርብሮ ወለተፄ ውዎ ወለተቀትሎ ለመብዝበዝ ለመሣረክ ለሞት አደረግኸኝ ወኮነ ትዕይርተ ውስተ ኩሉ ዓለም በዓለም ሁሉ መገዳደሪያ ሆነ ወአሕዛብ እለ አምው ስቴቶሙ ተዘርውነ ኩለሄ ተማርከን በሄድንበት በዓራቱ መዓዝን ባሉ በአሕዛብ ዘንድ መገዳደሪያ ሆነ ወይእዜኒ ርቱዕ ውአቱ ኩነኔኮከ ዘበጽድቅ አሁንም ሕግህ በእውነት የቀና ነው ወግበር ሊተ በዘይሠረይ ኃጢአትየ ወዘአበወየ የኔም የአባቶቼም ኃጢአት በሚሠረይ ገንዘብ እንዲሠረይ አድርግልኝ እስመ ኢዝበርነ ትእዛዘከ ትእዛዝህን አልፈጸምንምና ምንም ባንፈጽም ወኢሖርነ በድቅ ቅድማሜከ በፊትህ በእውነተኛው ሕግ ፀንተን አልኖርንምና ምንም ባንኖር ፄ ወይአዜኒ ዘይዔድመክ ግበር ምስሌየ በቅድሜከ አሁንም በፊትህ ደስ የሚያሰ ሻህን ነገር አድርግልኝ ወአዝዝ ዘይትሜጦ መንፈስየ ከመ እሠዓር ከዚህ ዓለም በሞት እለይ ዘንድ ነፍሴን ከሥጋዬ የሚለይ መልአክ እዘዝ ወአኩን መሬተ ትቢያ እሆን ዘንድ እስመ ይጌይሰኒ መዊት እምነዬው ክፉ ነገር እየሰሙ ከመኖር ሞት ይሻላልና እስመ ሰማዕኩ ትዕይርተ በሐሰት በሐሰት ተግዳሮትን ሰምቻለሁና ወበዝነ ኃዘን ላዕሌየ ኃዘን በኔ ሳይ በዝቷልና ወአዝዝ እሠዐር እምሕማምየ ውስተ መካን ዘለዓለም በመንግሥተ ሰማይ ለመኖር ከኃዘን ከመከራ እለይ ዘንድ እዘዝ ወኢትሚጥ ገጸከ እምኔየ ገጸረድኤትህን ከኔ አትመልስ ወበይእቲ ራጉኤል ሣራ የሜዶን አ በመጣኒ የራ ሆን ሣራን ሮት አገኛት ወተአየራሃ አ ያባቷ ባሮች እስመ ወቀተሎሙ ዮስ ዘአንበለ ብአሲ ወብአሴ ባሎችስ እ አታውቂምን ወናሁ ሰብዓቱ እነሆ ሰባት ነበረ ወአሐዱ እ ከነዚያ አንዱ ተከተለሽም ረሰብሽም ናካርንምና ምንም ዘይዔድመከ ግበር መዊት አምኀዬው ከመኖር ሞት ትዕይርተ በሐሰት ሰማይ ለመኖር ራ እለይ ዘንድ ኦምኔየ ከኔ አትመልስ ጉባዒ ሂ ወበይእቲ ዕለት ረከባ ለወለተ ራጉኤል ሣራ እምነ መጣኒ ዘሜዶን የሜዶን አውራጃ በምትሆን በመጣኒ የራጉኤል ልጅ የምች ሆን ሣራን በዚች ቀን ተግዳ ሮት አገኛት ወተአየራሃ አፅሣተ አቡሃ ያባቷ ባሮች ተገዳደድራት እስመ አስተዋሰብዋ ለሰብዓቱ ዕፅደው ለሰባት ሰዎች አጋብ ተዋት ነበርና ወቀተሉሙ ጋኔን እኩይ አስማንድ ዮስ ዘእንበለ ይቅረብዋ እንተ ብእሲ ወብአሲት በሴትና በወንድ ልማድ ሳይቀ ርቧት አስማንድዮስ የሚባል ክፉ ጋኔን ገድሏቸዋልና ወይቤላሃ ኢተአምሪኑ እንዘ ይትሐነቁ ዓምታትኪ ባሎችሽ አየታነቁ አንደሞቱ አታውቂምሦን አሏት ወናሁ ሰብዓቱ አውሰቤኪ እነሆ ሰባት ሰዎች አግብተውሽ ነበረ ወአሐዱ እምኒኔሆሥ ኢተለወኪ ከነዚያ አንዱ በግብር በቦታ አል ተከተለሽም አንድም አልደ ረሰብሽም አንድም ኢተለወኪ ቢል በግብር በቦታ አላወቅ ሽውም ዘጦቢት ምፅ ወምንተት እንከ ተቀሠፍነ በእንቲ አሆሙ በነዚያ ምክንያት ምን ያህል ያዝን መስሉሻል አስመ ሞቱ ሑሪ ምስሌሆሥ እነዚያም ሙተዋልና አንቺም እደነዚያ በሞት ሂጂ ወኢንርአይ ወልደ ወወለተ እምኔኪ ለዓለም ወንድ ልጅ ሴት ልጅ ካንቺ ተወለደ ማለት ለዘለዓለሙ ይቅርብን ወሶበ ሰምዐት ዘንተ ተከዘት ጥቀ ይህን ሰምታ እጅግ አዘነች እስከ ትፈቅድ ትትሐነቅ ትታነቅ ዘንድ እስክ ትወድ ድረስ ወትቤ አሐቲ አነ ለአቡየ እኔ ላባቴ አንዲት ነኝ ወእመ ገበርኩ ዘንተ ከመዝ ትዕይርተ እከውኖ እንዲህ ያለ ነገር ባደርግ ተግዳሮት እሆነዋለሁ አንዲት ልጅ ነበረችው ታንቃ ሞተች ተብሎ ወአወርድ ርስዓኒሁ በፃዕር ውስተ መቃብር ያረጀ ሰውነቱን በፃፅር በመከራ ሳለ ወደመቃብር አወርደዋለሁ ዘጦቢት ምዕ ወጸለየት በውስተ ቤታ በቤቷውስጥ ትጸልይ ጀመረች ወትቤ ቡሩክ አንተ እግዚኦ አምላ ኪየ ፈጣሪዬ አቤቱ አንተ ክቡር ምስጉን ነህ ወይትባረክ ስምከ ቅዱስ ክቡር የሚሆን ስምህ ይክበር ይመስገን ወቡሩክ ስምከ በኩሉ ዓለም በዓለም ሁሉ ስምህ ክቡር ምስጉን ነው ወክቡር ኩለግብርከ ለዓለም ሥራህም ለዘለዓለሙ ክቡር ነው ወይእዜኒ እግዚኦ አዕይንትየ ወገየ ለከ መጠውኩ ዓይነ ልቡናዬን ገጸ ልቡናዬን አቤቱ ወዳንተ መለስሁ ወአብለከ ሠዓረኒ እምነ ምድር ከመ ኢይስማዕ ትዕይርተ ተግዳሮትን እንዳልሰማ ከዚህ ዓለም በሞት ለየኝ ለሊከእግዚኦ ተአምር ከመ ንጽሕት አነ እምኩሉ ኃጢአት ዘምስለ ብእሲ ከወንድ ጋር ከሚያደርጉት ኃጢአት እኔ ንጽሕት እንደሆ ንሁ አቤቱ አንተ ታውቃለህ ወኢያገመንኩ ስምየ ወስመ አቡየ በብሔር ዘተፄወውኩ ተማርኬ በሄድሁበት ሀገር የቤንም ያባቴንም ስም አላስነ ቀፍሁም ወአሐቲ አነ ለአበየ እኔ ላባቴ አንዲት ነኝ ወአልብየ እጭ እኔ ወንድም የለኝም ወአልብየ ዘቅሩብ አቅራቢያ ዘመድም የለኝም ወእትዓቀብ ለብእሲ እስመ ሰብዓቱ ሞቆቱኒ ሰባቱ ባሎቼ ሙተውብኛልና ለስምንተኛው እጠብቃለሁ ለምንት እንከ አሐዩ እንዲህ እየሆንሁ ለምን እኖራ ለሁ ወለእመኒ ኢፈቀድከ ትቅትለኒ ነጽር ላዕሌየ ትገድለኝ ዘነድ ካልወደድህ በዓይነ ምሕረት ተመልከተኝ ወአስተምሕረኒ እዘንልኝ ወአዝዝ ከመ ኢይስማዕ ትዕይርተ እንከ ከእንግዲህ ወዲህ ተግዳሮት እንዳልሰማ እዘዝ ጫ ወተሰሃ ሆሙ በቅድመ አብሔር በእግዚአብ በጌትነቱ ፊ ቸው ተሰማ ወፈነዎ ሶሙ ለክልኤ ሁለቱንም ሩፋኤልን ላ ወለጦቢትኒ ዓይኑ ጦቢትንም ብግር ያ ወለሣራኒ የሀባ ለጦብያ ብአሲቶ የራጉኤል ትሆነው ዘኝኔ ለጦብያ ይሉ ወከመ ኃኔን ሠ ክፉ ጋኔን ያጠፋው እስመ ጦብያ ጦብያ ያ ወበአማንቱ ጦቢት ወዐ ወሖርኩ በዚያ ወራ ከቤቱ ገባ ኩ ስምየ ወስመ ሸጽዘተዒወውኩ ሼመጩድሁበት ሀገር ንም ስም አላስነ ዘመድም የለኝም ልብእሲ እስመ ሰብዓቱ ሙተውብኛልና እጠብቃለሁ አሐዩ ሁ ለምን እኖራ ኢፈተድከ ትቅትለኒ ና ዘነድ ካልወደድህ ት ተመልከተኝን ነ ወዲህ ተግዳሮት እዘዝ ኢይስማዕ ትዕይርተ ወተሰምዓ ጸሎቶሙ ለክልኤ ሆሙ በቅድመ ስብሐተ ዕበዩ ለእግዚ አብሔር በእግዚአብሔር በገናንነቱ በጌትነቱ ፊት የሁለቱ ልመና ቸው ተሰማ ወፈነዎ ለሩፋኤል ከመ ይፈው ሶሙ ለክልኤሆሙ ሁለቱንም ያድናቸው ዘንድ ሩፋኤልን ላከው ወለጦቢትኒ ከመ ያሰስል ጢሰ ዓይኑ ጦቢትንም የዓይኑን ብልዝ ብግር ያጠፋለት ዘንድ ወለሣራኒ ወለተ ራጉኤል ከመ የሀባ ለጦብያ ወልደ ጦቢት ትኩኖ ብእሲቶ የራጉኤል ልጅ ሣራን ሚስት ትሆነው ዘንድ ለጦቢት ልጅ ለጦብያ ይሰጣት ዘንድ ወከመ ይሥዓሮ ለአስማንድዮስ ጋኔን እኩይ ክፉ ጋኔን አስማንድዮስንም ያጠፋው ዘንድ እስመ ጦብያ ይወርሳ ጦብያ ያገባታልና ወበአማንቱ መዋዕል ተመይጠ ጦቢት ወዐተወ ቤቶ ወሖርኩ ኤልማድያ ብሎ ነበርና በዚያ ወራት ጦቢት ተመልሶ ከቤቱ ገባ ዘጦቢት ምዕ ወሣራኒ ወለተ ራጉኤል ወረደት እምነ ርሕ ሳዕላይ የራጉኤል ልጅ ሣራም ከሰገነቱ ወረደች ምዕራፍ ወበይእቲ ዕለት ተዘከረ ጦቢት በእንተ ብሩር ዘአማኅፀነ ኀበ ገባኤል በራጊስ ዘሜዶን በዚያች ቀን የሜዶን አውራጃ በምትሆን በራጊስ ከገባኤል ዘንድ አደራ ያስቀመጠውን የብሩን ነገር ጦቢት አሰበ ወሐለየ ወይቤ አስቦ እንዲህ አለ ናሁ ሰአልኩ ከመ እሙት እነሆ ልሙት ብዬ ለመንሁ ወለምንት ኢይጹውዖ ለወልድየ ጦብያ ከመ እንግሮ ዘእንበለ እሙት ሳልሞት እነግረው ዘንድ ልጄ ጦብያን ለምን አልጠራው ቦ ወጸውዖ ወይቤሎ ጠርቶ እንዲህ አለው ወልድየ አመ ሞትኩ ቅበረኒ በሠናይ ልጄ በሞትሁ ጊዜ አክብረህ ቅበረኝ ወዕቀብ እመከ እናትህንም ተንከባከባት መ እዮ ወአክብራ በኩሉ መዋዕለ ሕይወታ ባለ በዘመኗ ሁሉ አክብራት ወግበር ላቲ ኩሎ ዘፈቀደት የወደደችውን ሁሉ አድርግላት ወኢታኅዝና አታሳዝናት ተዘከር ወልድየ ከመ ብዙኃ ሕማመ ረከበት ብከ ባንተ ምክንያት ብዙ መከራ ተቀብላለችና እንዘ ሀሎከ ውስተ ከርሣ በማኅፀኗ ሳለህ ወአመ ሞተት ቅብራ ምስሌየ ውስተ አሐዱ መቃብር በሞተችም ጊዜ ከኔ ጋራ ቅበራት አንድም ከኔ ጋራ ደርባት ወበኩሉ መዋዕል ኦ ወልድየ ተዘከሮ ለእግዚአብሔር አኣምላክነ ልጄ ባለ በዘመንህ ሁለ ፈጣሪ ያችን እግዚአብሔርን አስበው ወኢትፍቅድ አብሶ ወክሂደ ትእዛዙ እሱን መበደል ትእዛዙን ማፍ ሬረስን አትውደድ ወግበር ድቀ በኩሉ መዋዕለ ሕይወትከ ሥራ ወኢትሑር በፍኖተ ዓመፃ በማይገባ ሥራጸንተህ አትኑር ዘጦቢት ምዕ ባለ በዘመንህ ሁሉ በጐ ሥራ ወእምከመ ገበርካ ለጽድቅ ትሜራህ በኩሉ ፍኖትከ በጐ ሥራን ብትሠራት በሥራህ ሁሉ ትከናወናለህ የቀና ይሆናል ወበኩሉ ግብርከ ዘዝበርከ በምትሠራው ሥራ ሁሌ ሥራህ የቀና ይሆናል ወከማሁ ለኩሎሙ እለ ይገብርዋ ለጽድቅ ጽድቅን የሚሠሯት ሰዎች ሁለ ሥራቸው የቀና ይሆናል ወእምንዋይከ ግበር ምጽዋተ ከገንዘብህ ሁሉ ምጽዋት ስጥ ወኢትደንግፅ ዓይንከ ሶበ ትገብር ምጽዋተ ምዕዋትህን በመፀወትህ ጊዜ አጣለሁ ብለህ አትደንግጥ አንድም ኢትደንፁ ቢል በዓይንህ አትንፈግ ወኢትሚጥ ገጸከ እምነ ነዳይ ፊትህንም ከድኃ አትመልስ ወእግዚአብሔር ኢይመይጥ ገጾ አምኔከ እንዲህ ያደረግህ እንደሆነ እግዚአብሔርም ፊቱን አይመ ልስብህም ወአምጣነ ግበር ምጽዋተ መጠነና አ በገንዘብህ ያተቻለህን ወእመኒ ውጉድ ምጽዋት አንድም አትንፈግ ጀ እስመ ለከ አትወስድም አስሙ ምጽዋት ለእለ ልቡፁል በፄታፊትሉ ምጽዋት በጐ ገበርካ ለጽድቅ ፍኖትከ ዘገበርከ ሥራ ሁሉ ሥራህ ል እለ ይገብርዋ ቕሠሯት ሰዎች የቀና ይሆናል ግበር ምጽዋተ ምጽዋት ስጥ ዓይንከ ሶበ ትገብር በመፀወትህ ጊዜ ህ አትደንግጥ ደንፁ ቢል በዓይንህ እምነ ነዳይ ከድኃ አትመልስ ሔር ኢይመይጥ ገጾ ደረግህ እንደሆነ ም ፊቱን አይመ ወአምጣነ ትክል መጠነ ብከ ግበር ምጽዋተ መጠነና አምጣነ አንድ ወነን በገንዘብህ ልክ ስጥ አንድም የተቻለህን ያህል ምጽዋት ስጥ ወእመኒ ውድ ኢትደንግዕ ለገቢረ ምጽዋት ጥቂትም ቢሆን ምጽዋት ለመመጽወት አትደንግጥ አንድም ኢትደንፁ ይላል አትንፈግ አስመ ሠናየ መዝገበ ትዘግብ ለከ ምጽዋትበጉጐዋጋታሰጥሃለችና እስመ ምጽዋት ታድኅን እሞት በዕለተ ምንዳቤ ምጽዋት በመከራ ቀን ከሞተ ሥጋከሞተ ነፍስ ታድናለችና ወኢትወስድ ውስተ ልመት ወደመከራ አንድም ወደገሃነም አትወስድም እስመ ሠናይ ጸጋ ይእቲ ምጽዋት ለእለ ይገብርዋ በቅድመ ልዑል በጌታፊት ለሚያደርጓት ሰዎች ምጽዋት በጐ ስጦታ ናትና ወዑቅ ርእሰከ ኦ ወልድየ እምኩሉ ዝሙት ልጄ ከዝሙት የተነሣ ለራስህ እወቅ ዘጦቢት ምዕ ወቅድም ለከ ነሚአ ብአሲት እምዘርአ አበዊከ አስቀድመህ ካባቶችህ ወገን ሚስት አግባ ወኢታውስብ እምነኪር ለእመ ኢኮነት እምዘመድከ ከዘመዶችህ ወገን ካልሆነች ከባዕድ አታግባ እስመ እምደቂቀ ነቢያት ንሕነ እኛ የደጋጎች ሰዎች ልጆች ነንና ኖኅ ወአብርሃም ይስሐቅ ወያዕቆብ እለ አምዓለም አበዊነ እነዚህም ከጥንት ጀምረው የነበሩ አባቶቻችን ኖኅ አብርሃም ይስሐቅ ያዕቆብ ናቸው ተዘከር ወልድየ ከመ ኩሎሙ ነሥኡ አንስችቶያ እምትውልደ አኃዊሆሙ ልጄ ሁሉም ከወንድሞቻቸው ልጆች ሚስት እንዳገቡ አስብ ወተባረኩ ውሉዶሙ ወዘርኦሙ ወረስዋ ለምድር ልጆቻቸው የልጅ ልጆቻቸው እንደተባረኩ ይህችንም ዓለም እንደወረሷት አስብ ወይአዜኒ ወልድየ አፍቅር ቢጸከ አሁንም ልጄ ባልንጀራህን ውደድ ወኢታዕቢ ልበከ እምነ ቢጽከ ከባልጀራህ የተነሣ ልብህን አታ ስታብይ ወእምደቂቀ ሕዝብከ ከወገኖችህ ልጆች ወእምነ አዋልዲሆሙ ብእሲተ እምኔሆሥ ከሴቶች ልጆቻቸው ወገን ሚስት አግባ እስመ ኀበ ሀለወት ትዕቢት ህየ ሀሎ ኃሣር ትፅቢት ካለች ዘንድ ተዋርዶ አለና ወብዙኅ ሁከት ብዙ ሁከት አለና ወኀበ ሀለወ ሁከት ሁከትም ካለች ዘንድ ህየ ሀሎ ተጽናስ ወንዴት ንዴት ችግር አለና አንድም አስመ ኀበ ሀለወ ትዕቢት ትዕቢት ካለ ዘንድ ሁከትም ካለች ዘንድ ህየ ህሎ ተጽናስ ወንዴት ችግር ንዴት አለና ራስህን አታስታብይ እስመ እማ ይእቲ የትዕቢት መገኛዋ ይህች ስለሆ ነች አንድምሁከት ካለች ዘንድ ኑእ ንዴት አለና እስመ እማ መገኛዋ ናትና ንሣእ ለከ አንድም ይላል የፍዳ የፍርድ መገኛዋ ከጌታ ዘንድ ነውና ኢይቢት ኅቤከ የተዝዛልሀ ሰው ሁሉ ደመወዝ ካንተ ቤት አይደር አላ ሀቦ በጊዜሃ እምዘ ብከ ከዚያው ካለ ገንዘብ በጊዜዋ እስመ እምሰማይ አስቡለኩሉ ዘተጋነየ ለከ ጊዜ ስጠው እንጂ ወእምከመ ተቀነይከ ብሔር ይፈደፍድ አስብከ ለእግዚአብሔር ብትገዛ ዋጋህ ይበዛልሃል ለእግዚአ ወዑቅ ርእሰከ ለራስህ እወቅ ወበኩሉ ግብርከ ኩን ጠቢበ ወበኩሉ ግዕዝከ በምትሠራው ሥራህ ሁሉ አዋቂ ብልህ ሁን ጅወዘትጸልዕ ለርእስከ ኢትግበር ለመኑሂ ለራስህ የምትጠላውን ለሰው አታድርገው ወይነ ለሰኪር ኢትስተይ ለመስከር ወይን አትጠጣ ወኢትሑር ምስለ ስክርት ውስተ ፍኖትከ በጐዳና ከሰከረች ሴት ጋራ አትሂድአንድም ምስለ ስከርት ይላል ከአሕዛብ ጋራ አትሂድ ከአህልሀም ወእምነ አል ከልብስህምል ወእምኩሉ ምጽዋተ ከዕለት ምግብ ስጥ ወዝሩ ጻድቃን እህልህን በ ዕደው ጸድሪ ምሳሕከ እ ወኢተህብ ሎ ለባለጸጎች ምክረ ጠቢባን ካዋቆች ሰዎች ወኢታስትት የምትረባህን ምክር አትና ወበኩሉ አብሔር የፍርድ መገኛዋ ነውና ዘተጋነየ ለከ ዛንህፍብ በጊዜዋ ንይከ ለእግዚአ አስብከ ብትገዛ ዋጋህ ኩን ጠቢበ ሥራህ ሁሉ ሁን ለርእስከ ኢትግበር ትጠላውን ለሰው ጋራ አትሂድ ወእምነ እክልከ ሀብ ለርኀጉብ ከእህልህም ለተሪብ ስጥ ወእምነ አልባሲከ ሀብ ለዕሩቅ ከልብስህም ለታረዘ ሰው ስጥ ወእምኩሉ ዘይተርፈከ ግበር ምጽዋተ ከዕለት ምግብ የቀረህን ምጽዋ ስጥ ወዝሩ እክለከ ላዕለ መቃብረ ጻድቃን እህልህን በከርሠ ርባን አኑር ፅደው ጻድቃን የሐልዉ ውስተ ምሳሕከ እንዲል አንድም የነቢያትን መቃብር ሥራ ዋጋ ታገኛለህ ወኢተሀብ ለኃጥአን ለባለጸጎች አትስጥ አንድም በገንዘብህ የኃጥአንን መቃብር አትሥራ ምክረ ኅሥሥ በኀበ ኩሉ ጠቢባን ካዋቆች ሰዎች ዘንድ ምክርን ሻ ወኢታስትትምክረእንተ ትበሞዓከ የምትረባህን የምትጠቅምህን ምክር አትናቅ ወበኩሉ ጊዜ ባርኮ ለእግዚ አብሔር በየጊዜው ሁሉ እግዚአብሔ ርን አመስግን ዘጦቢት ምለዕ ወጸሊ ኀቤሁ ከመ ሥሩሐ ይኩን ፍኖትክ ሥራህ የቀና ይሆን ዘንድ ከሱ ዘንድ ጸልይ ወይሜርሐከ በኩሉ ግብርከ ወበኩሉ ፍናዊከ በምችሠራው ሥራ በሄድህበት ሁሉ ሥራህ ይቀናልሃል አስመ ኩሎሙ አሕዛብ ዘይመክሩ ምክረ ዘኢኮነ እምእግዚአብሔር አሕዛብ የሚመክሩት ምክር ሁሉ ከአግዚአብሔር የተገኘ አይደለምና ካዋቆች ዘንድ ምክርን ሻ አንድም አሕዛብ የሚመክሩት ምክር ከእግዚአ ብሔር የተገኘ አይደለምና ከንቱ ውእቱ ከንቱ ነው አንድም ከእግዚአብሔር ያልተገኘ ምክርን የሚመክሩ አሕዛብ ከንቱ እሙንቱ ከንቱ ናቸውና ወኀቤሁ ጸሊ ላለው አንበለ ወእቱ እግዚአብሔር ይሁብ ኩሉ ሠናይቶ በጐውን ሁሉ የሚሰጥ እግዚአ ብሔር ነው እንጂ ወለዘፈቀደ ያቴሕቶ በከመ ውእቱ ፈቀደ አሱ እንደወደደ ሊያዋርደው የወደደውን ያዋርዳል ወይእዜኒ ወልድየ ተዘከር ትእአዛገሆ ልጄ አሁንም ትእዛዜን አስበው ወኢይደምሰስ እምልብከ ከልቡናህ አይራቅ ዘጦቢት ምዕ ወይእዜኒ እነግረከ በእንተ መካልየ ብሩር ዐሠርቱ ዘአዕቀብኩ ኀበ ገባኤል ወልደ ግብርያ ዘራጊስ ዘሜዶን አሁንም በራጊስ ዘሜዶን ከግብርያ ልጅ ከገባኤል ዘንድ ያኖርሁትን ያሥሩን መክሊት ነገር እነግርሃለሁ ወኢትፍራህ ወልድየ በእንተ ንዴትከ ልጄ አጣለሁ ብለህ አትፍራ አስመ ነዳያን ብከ ይነሥኡ በረከተ ነዳያን ካንተ ብዙ በረከትን ይቀበላሉና ለእመ ፈራህኮ ለእግዚአብሔር እግዚአብሔርን ከፈራኸው ወኃደገ ኩሎ ኃጢአተከ ኃጢአቱን ከተውህ ወገበርከ ዘያሠምሮ ለእግዚአብሔር በቅድሜሁ እግዚአብሔርን ደስ የሚያሰ ኝው ሥራ በፊቱ ከሠራህ አጣለሁ ብለህ አትፍራ ምዕራፍ ወአውሥአ ጦብያ ወይቤ ጦብያ መለሰ እንዲህ አለ እገብር አባ ኩሎ ዘአዘዝከኒ አባቴ ያዘዝከኝን ሁሉ አደር ጋለሁ »። ወባሕቱ እፎ እክል ነሚኦቶ ለውአእቱብሩር ዘኢየአምሮ ነገር ግን አገሩን አላውቅ ሰውን አላውቅ ያንን ብሩን መቀበል እንዴት ይቻለኛል ወወሀቦ መጽሐፈ ጦማር ደብዳቤ ፎ ሰጠው ወይቤሎ ኅሥሥ ብእሴ ዘየሐውር ምስሌከ አብሮህ የሚሄድ ሰው ፈልግ አለው ወአሁቦ አስቦ እንዘ ሕያው አነ እኔ በሕይወት ሳለሁ ደመወ ዙን እሰጠዋለሁ ወሑር ንሣእ ዘንተ ብሩረ ሄደህ ብሩን ተቀበል አለው ወሖሪ ይኅሥሥ ሉቱ ብእሴ ሰው ሊፈልግ ሂዶ ወረከቦ ለሩፋኤል መልአክ መልአኩ ሩፋኤልን አገኘው ወኢያእመሮ ከመ መልአክ ውእቱ መልአክ እንደሆነ አላወቀውም ወይቤሎ ትክልኑ ሐዊረ ምስሌየ ራጊስ ዘሜዶን እመ ተአምር ብሔሮ ሀገሩን ታውቀው እንደሆነ ወደራጊስ ዘሜዶን ከጌ ጋራ አብረህ መሄድ ይቻልሃል አለው ወይቤሎ ው ምስሌከ መልአኩም ለሁ አለው ወፍኖቶሂ ጉጐዳናውንም ፔ ያንን ብሩን ት ይቻለኛል ጽፎ ሰጠው ዘጦቢት ምዕ ወይቤሎ ውእቱ መልአክ አሐውር ምስሌከ መልአኩም ካንተ ጋራ እሄዳ ለሁ አለው ወፍኖቶሂ አአምር ጐዳናውንም አውቀዋለሁ ወኀበ ገባኤልሂ ነበርኩ ከገባኤልም ዘንድ ነበርሁ አለው ጁ ወይቤሎ ጦብያ ንሐኒ ከመ እንግሮ ለአቡየ ጦቢት ላባቴ ለጦቢት እነግረው ዘንድ ጠብቀኝ አለው ወይቤሎ ሑር ኢትጐጉንዲ ሂድ አትዘግይ አለው ወሖረ ወይቤሎ ለአቡሁ ነዋ ረከብኩ ዘየሐውር ምስሌየ ሄዶ አባቱን ከጌ ጋራ አብሮኝ የሚሄድ ሰው አገኘሁ አለው ወይቤሎ ጸውዖ ኀቤየ ከመ አእምር እምአይ ሕዝብ ውእቱ ከማን ወገን እንደሆነ አውቅ ዘንድ ጠርተህ አምጣው አለው ወእመ ማእምን ለሐዊር ምስሌከ ካንተ ጋራ ለመሄድ የታመነም እንደሆነ አውቅ ዘንድ ጥራው አለው ሀ ወጸውዖ ወቦአ ጠርቶት ገባ ወተአም በበይናቲሆመሥ እርስ በርሳቸው እንዴት ነህ እንዴት ነህ እየተባባሉ እጅ ተነሳሱ ወይቤሎ ጦቢት አንተ እጉየ እምአይ ሕዝብ አንተ አንተ ወንድሜ ከማን ወገን ነህ አለው ወእምአይ ብሔር አንተ አንተስከማንህገር ነህ አለው ወይቤሎ መልአክ ሕዝብየኑ ወብሔርየኑ ተኃሥሥ ሀገሬን ወገኔን ትፈልጋለህን አው አስቦ ዘየሐውር ምስለ ወልድከ ወይስ ከልጅህ ጋራ የሚሄድ ሰው ደመወዙን ነው ማለት ከዋዬ እንጂ ከወገኔ ምን አለህ ወይቤሎ ጦቢት አፈቅድ አንተ እየ አእምር ዘመደከ ወስመከ ጦቢትም አንተ ወንድሜ ዘመድህን ስምህን አውቅ ዘንድ እወዳለሁ አለው ወይቤሎ አንሰ አዛርያ ዘመደ አናንያ ዓቢይ እጉከ እኔስ የታላቅ ወንድምህ የአና ንያ ዘመድ አዛርያ እባላለሁ አለው ወይቤሎ ዳኅንኑ አንተ እኀየ አንተ ወንድሜ ደህና ነህ አለው ዘጦቢት ምዕ ወኢትጊሰኒ እስመ ኃሠሥኩ አእምር ሕዝበከ ወብሔረከ ሀገርህን ወገንህን አውቅ ዘንድ መርምሬሃለሁና በዚህ አትን ቀፈኝ ወአማን ባሕቱ እምሠናይ ዘመድ አንተ ወቡሩክ ነገር ግን አንተስ በጐ ሰው ከከበረ ወገን ነህ አለው ወአአምሮ አነ ለአዛርያ ደቂቀ ሴምዩ ዓቢይ ደግ የሚሆን የሴምዩን ልጅ አዛርያን አውቀዋለሁ ወሐርነ ምስሌሆሥ ኅቡረ ኢየሩሳ ሌም ከመ ንስግድ እንሰግድ ዘንድ ወደ ኢየሩ ሳሌም ከነሱ ጋራ ባንድ ሄደን ነበር ወወሰድነ በኩ ረነ ወአሥራተ እክልነ አሥራቱን በኩራቱን እንወ ስድ ነበረ ወኢአበስነ አበሳ አበዊነ አባቶቻችን የሠሩትን አልሠ ራንም ወአንተሰ እምነ ዓቢይ ሥርው አንተ እኀየ አንተ ወንድሜ አንተስ ከደግ ሰው ወገን ነህ ወባሕቱ ንግረኒ ምንተ ነሀብ አስበከ ነገር ግን ዋጋህን ምን አንሰጥህ ዘንድ ንገረኝ ድርከመኑ ለለዕለትከ ዕለት ዕለት አንዳንድ ድሪም እንስጥህን ወሲሳይከ ምስለ ወልድየ ምግብህስ ከልጄ ጋራ ነው ወእዌስክ አስበከ በዲበ አስብከ ለእመ ዳኅነ አቶክሙ በደኅና ከተመለሳችሁ ቢያንስ ህም ደመወዝህን እጨምር ልሃለሁ ወአኅለቁ ከመዝ እንዲህ አድርገው ነገር አቆሙ ወይቤሎ ጦቢት ለጦብያ ወልዱ ተደለው ከመ ትሑር ጦቢት ልጁ ጦብያን ትሄድ ዘንድ ተዘጋጅ አለው ወተሠርሑ ጎዳናችሁን አቅኑ ወአስተዳለወ ወልዱ ስንቆሥ ለፍኖት ለጐዳና የሚሆን ስንቃቸውን ልጁ አዘጋጀ ወይቤሎ አቡሁ ሑር ምስለ ዝንቱ ብእሲ አባቱ ከዚህ ሰው ጋር ሂድ አለው ወእግዚአብሔር ዘይነብር ውስተ ሰማይ ይሠርሕ ፍኖተክሙ በሰማይ የሚኖር እግዚአብ ሔር ጐዳናችሁን ያቅናላችሁ ያናግረዋል ወወጽኡ ክልኤ ሁለቱ ወጥ ወተለዎሙ የልጃቸው ወበከየት እናቱ ሐና ወትቤሎ ለ ለወልድየ ጦቢትንልጄ አለችው አኮኑ ውአቱ አዴነ ዘይወጽ በፊት የእጃችን ቡበ አንዳንድ ድሪም ወልድየ ጋራ ነው አስበከ በዲበ ዳኅነ አቶክሙ መለሳችሁ ቢያንስ መ እጨምር ነገር አቆሙ ን ስንቃቸውን ሑር ምስለ ዝንቱ ሰው ጋር ሂድ ዘይነብር ውስተ ሕ ፍኖተክ ናር እግዚአብ ችሁን ያቅናላችሁ ዘጦቢት ምዕ ደ የ ም ወመልአኩ ይሑር ምስሌክሙ መልአኩ ከእናንተ ጋራ አብሯ ችሁ ይሂድ መንፈስ ቅዱስ ያናግረዋል ወወጽኡ ክልኤሆሥ ወሐሖሩ ሁለቱ ወጥተው ሄዱ ወተለዎመ ከልበ ወልዶሙ የልጃቸው ውሻ ተከተላቸው ወበከየት ሐና እሙ እናቱ ሐና አለቀሰች ወትቤሉ ለጦቢት ለምንት ፈነውኮ ለወልድየ ጦቢትን ልጄን ለምን ሰደድከው አለችው አኮኑ ውእቱ በትርነ እንተ ውስተ አዴነ ዘይወጽእ ቅድሣሜነ በፊት በፊታችን የሚሄድ የእጃችን በትር አይደለምን ብሩር ለይጥፋዕ ብር ያመጣ ዘንድ ሄዷል ቢላት እሷም ብሩስ አልም ድርግም ይበል አለችው አንድም እንዲ ላት አውቃ ብሩስ እልም ድርግም ይበል አለችው ወቤዛሁ ለወልድየ ይኩን ዘወሀበነ እግዚአብሔር ዘቦቱ ነሐዩ ተድላ ደስታ የምናደርግበት እግዚአብሔር የሰጠን የልጄ ለውጥ ይሁነው ወይቤላ ኢትትኃለፊ እኅትየ ጦቢትም አኅቴ እልፍ እልፍ ብለሽ አትናገሪ አላት አንድም ኢትትለኃፊ እኅትየ እኅቴ አትዘኝ አላት ወአልቦሙ ትኅላፈ ነገር እንዲል ዳኅነ የአቱ ልጅሽ ደኅና ይመለሳል ወትሬኢይዮ በአዕይ ንትኪ በዓይንሽ ታይዋለሽ አስመ መልአከ እግዚአብ ሔር የሐውር ቅድሜሁ መልአከ እግዚአብሔር በፊት በፊቱ ይሄዳልና ወይጫርሕ ፍኖቶ ጉዳናውንም ያቀናለታልና ወየአቱ ዳኅነ በደኅና ይመለሳል ወኃደገት ብካየ ሐና ሐና ልቅሷዋን ተወች ምዕራፍ ወእንዘ የሐውሩ ፍኖቶሙ በጽሑ በጣኔስ ውስተ ተከዚ ምሴተ ጐዳናቸውን ሲሄዱ በመሸ ጊዜ ከፈሳሽ ውሀ ተከዚ ደረሱ ወቤቱ በህየ በዚያ አደሩ ዘጦቢት ምዕ ወወረደ ውእቱ ወልድ ይትሐ ፀብ ይታጠብ ዘንድ ጦብያ ወደወንዝ ወረደ ወሠረረ ላዕሌሁ ዓሣ እምውስተ ተከዚ ከዚያ ከፈሳሽ ውሀ ዓሣው ወደሱ እየተወረወረ መጣ ወፈቀደ የሐጦ ለውእቱ ወልድ ጦብያን ሊውጠው ወደደ ለሱ ስለመሰለው ነው ወይቤሎ መልአክ አኃዞ ለውእቱ ዓሣ መልአኩም ይህን ዓሣ ያዘው አለው ወአኃዞ ለዓሣ ውእቱ ወልድ ጦብያ አሣውን ያዘው ወአውጽኦ ውስተ ምድር ወደየብስ አወጣው ወይቤሎ ዝኩ መልአክ ምትሮ ለውቱ ዓሣ መልአኩም ይህን ዓሣ እረደው አወራርደው አለው ወንሣእ ልቦ ወከብዶ ወሐሞቶ ልቡን ጉበቱን ሐሞቱን ያዝ ወአጽንዕ ዓቂቦቶ አጽንተህ ጠብቀው ወገብረ ውእቱ ወልድ በከመ አዘዞ መልአክ ጦብያም መልአኩ እንዳዘዘው አደረገ ወዓሣሁኒ ጠበሱ ወበልዑ ዓሣውን ጠብሰው በሉ ወጌሠ ክልኤሆሙ ሁለቱም ገስግሠው ሄዱ ወበጽሑ በጣኔስ ጣኔስ ደረሱ የተላለፈ ነው ጠበሱ ወበልዑ ወጌሥ ሲል ነው ወይቤሎ ዝኩ ወልድ ለመልአክ ጦብያ መልአኩን እንዲህ አለው አንተ እየ አዛርያ ምንት ውእቱ ከብዱ ወልቡ ወሐሞቱ ለዝንቱ ዓሣ አንተ ወንድሜ አዛርያ የዚህ አሣ ጉበቱ ልቡ ሐሞቱ ምን ይሆናል አለው ወይቤሎ ልቡ ወከብዱ ለእመቦ ዘየሐምሞ ጋኔን እኩይ ክፉ ጋኔን የሚጥለው ሰው ቢኖር ዘንተ ያጠይሱ ቅድሜሁ ለውአቱ ብእሲ ለዚያ ለታመመው ሰው በፊቱ ያጤሱለት አእንደሆነ ዮምኬ ኀበ መልአኩም ከራጉኤል አለው ውእቱ ወልድ በከመ ልአኩ እንዳዘዘው ወበልዑ በሉ ዝኩ ወልድ ለመልአክ ልአኩን እንዲህ አዛርያ ምንት ውእቱ ወሐሞቱ ለዝንቱ ድሜ አዛርያ የዚህ ልቡ ሐሞቱ ምን ልቡ ወከብዱ ለእመቦ ን እኩይ የሚጥለው ሰው ቅድሜሁ ለውእቱ ው ሰው በፊቱ እንደሆነ ወአመኒ ብእሲት ሴትም ብትሆን በፊቷ ያጤሱ ላት እንደሆነ ወኢየሐምም እንከ ከዚያ ወዲያ አይታመምም ወሐሞቶስ ይኩሕልዎ ለብእሲ ዘቦቱ ጢስ ውስተ አዕይንቲሁ ሐሞቱን ግን ባይኑ ብግር ብልዝ ያለበትን የኳሉት እንደሆነ ወየሐዩ ይድናል ወሶበ ቀርቡ ኀበ ራጊስ ወደራጊስ በቀረቡ ጊዜ ወይቤሎ ውእቱ መልአክ አንተ እየ ዮምኬ ኀበ ራጉኤል ነኅድር መልአኩም አንተ ወንድሜ ዛሬ ከራጉኤል ዘንድ እናድራለን አለው ወአዝማዲከ ውእቱ እሱም ዘመደድህ ነው ወቦ አሐቲ ወለት ወስማ ሣራ ስሟ ሣራ የምትባል አንዲት ልጅ አለችው ወእትናገርኑ በእንቲአሃ የሀቡከ ትኩንከ ብእሲተ ሚሜስት ልትሆንህ ይሰጠህ ዘንድ ስለርሷ ልንገርልህን ዘጦቢት ምዕ እስመ ለከ ይበጽሐከ ርስታ ላንተ ትገባሃለችና ወአንተ ሀሎከ እምነ አዝማዲሃ ከዘመዶቿወገን አንተ አለህና ወወለታኒ ሠናይት ወጠባብ ልጅቴም መልከ መልካም አዋቂ ልባም ናት ይኸውም ልማድ ነው ላማጭ እንዲህ ብሎ መናገር ወይእዜኒ ስምዓኒ አሁንም ስሣኝ ወእትናገሮ ለአቡሃ ላባቷ ልንገረው ወሶበ ገባዕነ እምነ ራጊስ ንገብር በዓለ ከራጊስ በተመለስነ ጊዜ ሠርግ እናደርጋለን እስመ ኢይገብር የሀባ ራጉኤል ለካልዕ ሰብእ ራጉኤል ለሌላ ሰው ይሰጣት ዘንድ አይወድምና በእንተ ሕገ ሙሴ የሙሴን ሥርዓት ስለ መፈጸም ወእምአብደረ ትሙት ሌላ ከሚያገባት ብትሞት ይወ ዳልና እስመ ርስታ ለከ ይበጽሐከ እምኩሉ ሰብእ ከሰው ሁሉ ላንት ትገባሃለችና ዘጦቢት ምዕ ወይቤሎ ዝኩ ወልድ ለውእቱ መልአክ ጦብያመልአኩንእንዲህ አለው አንተ እየ አዛርያ ሰማዕኩ አነ ከመ አስተዋሰብዋ ለይእቲ ወለት ለሰብእቱ ዕደው አንተ ወንድሜ አዛርያ ይህችን ልጅ ለሰባት ወንዶች እንዳ ጋቧት ሰምቻለሁ ወኩሉሙ ሞቱ አመ ከብካብ ሁሉም በሠርግ ቀን ሞቱ ወይአዜኒ ባሕቲትየ አነ ለአቡየ አሁንም ላባቴ አኔ ብቻ ነኝ አፈርህ ሶበ ቦአኩ ኢይሙት እንዳልሞት ብዬ እፈራለሁ ወኢይወርድ ሕይወቶ ለአቡየ ወአምየ በፃዕር የእናት ያባቴ አኗኗር በኔ ምክንያት ወደመቃብር አንዳ ላወርዳቸው ብዬ እፈራለሁ ወአልቦ ካልዕ ወልድ ዘይቀብ ርሙ ሥ የሚቀብራቸው ሌላ ልጅ የላቸ ውም ድ ወይቤሎ ውእቱ መልአክ ኢትዜከርኑ ቃለ ዘአዘዘከ አቡከ መልአኩ አባትህ ያዘዘህን ቃል አታስብም አለው ከመ ትንሣእ ለከ ብአሲተ እምአ ዝሣግዲከ ከዘመዶችህ ወገን ሚስት ታገባ ዘንድ ወይእዜኒ ስምዐኒ አንተ እኀየ አሁንም አንተ ወንድሜ ስማኝ ወበእንተ ጋኔንሰ ኢያኅዝንከ ስለጋኔኑ ግን አያሳዝንህ እስመ በዝንቱ ሌሊት ትትወሀብ ለከ ብእሲት እምአዝማዲከ በዚች ሌሊት ከዘመዶችህ ወገን የምትሆን ሚስት ሁና ትሰጥሃለች ወሶበ ቦእከ ውስተ ጽርሕከ ንሣእ ለከ ሕራረ ዕጣን ወደቤትህ በገባህ ጊዜ ሕራራ ፅጣን አምጣ ወደይ እምነ ከብዱ ወልቡ ለዝኩ ዓሣ ከዓሣው ጨምረህ ወአጢስ ቦቱ አጢስበት ወሶበ ፄነዎ ለውእቱ ጋኔን ይጐጉይይ ለዚያ ለጋኔኑ በሸተተው ጊዜ ይሸሻል አንድም ወሶበ ፄነወ ውእቱጋኔን ይጉይይ በሸተተው ጊዜ ይህ ጋኔኑ ይሸሻል አንድም ወሶበ ፄነዎ ውእቱ ይህ በሸተተው ጊዜ ጋኔን ጉየ ሸሸ ወኢይገብአ ለዓለም ለዘለዓለሙ አይመለስም ከጐበቱ ከልቡ እንተ እኀየ ወንድሜ ስማኝ ንሰ ኢያኅዝንከ አያሳዝንህ ሌሊት ትትወሀብ እምአዝሣዲከ ት ከዘመዶችህ ሚስት ሁና ታስተ ርሕከ ህ ጊዜ ሕራራ ። ኩበዱ ወልቡ ለዝኩ ጉጐቡብቱ ከልቡ ነዎ ለውእቱ ጋኔን ኑ በሸተተው ጊዜ ድም ወሶበ ፄነወ ጉይይ በሸተተው ጋኔኑ ይሸሻል ፄዔነ ውእቱ ጊዜ ጋኔን ጉየ አይመለስም ዘጦቢት ምዕ ወሶበ ቦአከ ኀቤሃ ጽርሑ ክልኤክሙ ምዕራፍ ኀበ እግዚአብሔር መሐሪ እርሷ ወደ አለችበት በገባህ ጊዜ ወደ እግዚአብሔር ሁለታ ችሁም ለምኑ ወያድኅነክሙ ወይምሕረክሙ ያድናችኋል ይቅር ይላችኋል ወኢትፍርሁ እንከ እንግዲህ ወዲህ ግን አትፍሩ እስመ ኪያክሙ አስተዳለወ እምነ ዓለም ከሰው ሁሉ እናንተን ባልና ሚስት ለመሆን አዘጋጅቷልና ወአንተ ታድኅና አንተ ታድናታለህ ወተሐውር ምስሌከ ካንተ ጋራ ትሄዳለች ወአብለከ ከመ ትረክብ ውሉደ እምኔሃ ከሷ ልጅ እንድትወልድ እነግር ሃለሁ ወሰሚዖ ጦብያ አንከረ ጦብያ ይህን ሰምቶ አደነቀ ወተለዋ ነፍሱ ኀቤሃ ጥቀ ኪያሃ ሲል ነው ልቡናው እሷን ተከተለ ወበጽሑ ውስተ በጣኔስ በጣኔስ ደረሱ ጉባዔ ወቦኡ ቤተ ራጉኤል ከራጉኤል ቤት ገቡ ወተቀበለቶሙ ሣራ ሣራ ተቀበለቻቸው ወአስተፍሥሐቶሙ ደኅና ናችሁ ብላ ደስ አሰኘቻ ቸው ወከማሁ እሙንቱኒ ላቲ እነዚያም ደኅና ነሽ አሏት ወአብአቶሙ ቤተ ወደቤት አገባቻቸው ወይቤላ ራጉኤል ለብእሲቱ አድና ራጉኤልም ሚስቱን እድናን እንዲህ አላት ዕፁብ ዝንቱ ወልድ ይህ ልጅ ድንቅ ነው አላት ይመስሎ ለጦቢት ዘእምአዝማድየ ከዘመዶቼ ወገን የሚሆን ጦቢትን ይመስለዋል ወይቤሎሙ ራጉኤል እምአይቴ አንትሙ አኃውየ እናንተ ወንድሞቼ ከወዴት ናቸሁ አላቸው ዘጦቢት ምዕ ቋ ወይቤልዎ እምደቂቀ ንፍታሌም እለ ተፄወዉ ነነዌ ተማርከው ወደ ነነዌ ከሄዱት ከንፍታሌም ልጆች ወገን ነን አሉት ወይቤሎሙ ራጉኤል ተአም ርዎኑ ለጦቢት እጉየ ራጉኤልም ወንድሜ ጦቢትን ታውቁታላችሁን አላቸው ወይቤልዎ እወ ነአምሮ አዎን እናውቀዋለን አሉት ሕያውኑ ወዳኅንኑ ከጉልበት ነውን ደኅና ነውን አላቸው አዎን ደኅና ነው ገና ከጉልበት ነው አሉት ወይቤሎ ጦብያ አቡየ ውእቱ ጦብያ አባቴ ነው አለው ወሠረረ ራጉኤል ወሰዓሞ ወበከየ ራጉኤልም ተነሥቶ ሳመው አለቀሰ ወባረኮ መረቀው ወይቤሉ ወልደ ብአሲ ብሩክ አንተ አንተስ የደግ ሰው ልጅ ነህ አለው ወነገሮ ከመ ጠፍዓ አዕይንቲሁ ለጦቢት የጦቢት ዓይኑ እንደጠፋ ነገረው ወሶበ ሰምዐ ከመ ተኃጐለ አዕይ ንቲሁ ራጉኤል ተከዘ ወበከየ ራጉኤልም የጦቢት ዓይኑ እንደጠፋ በሰማ ጊዜ አዘነ አለቀሰ ወከማሁ እድናሂ ብእሲቱ አድናም አዘነች አለቀሰች ወሣራሂ ወለቱ ልጁ ሣራም አለቀሰች ወተቀበልዎሙ በትፍሥሕት በተድላ በደስታ ተቀበሏቸው ወጠብሑ አባግዓ በጉን አረዱ ወአቅረቡ ሎሙ አቀረቡላቸው ወመስየ በሕቁ ፈጽሞ መሸ ወይቤሎ ጦብያ ለአዛርያ አንተ እጉየ አዛርያ ተናገር በእንተ ዘትቤለኒ በፍኖት ጦብያ አዛርያን እንዲህ አለው አንተ ወንድሜ በጐዳና የነገርኸ ኝን ነገር ንገረው ወይሕልቅ ነገሩ ይህ ነገሩ ይለቅ ወዘንተ ሰሚዖ ራጉኤል እንዘ ይትናገሮ ጦብያ ለመልአክ ጦብያ መልአኩን ሲናገረው ራጉኤል ሰምቶ ደስ ይበልህ እስመ ለከ ች አለቀሰች ሸ ሕለቀሰች ሥሕት ተተበሏቸው ለአዛርያ አንተ ተናገር በእንተ ርያን እንዲህ ወንድሜ በጉዳና ነገር ንገረው ቅ ራጉኤል እንዘ ለመልአክ ቋደ ወይቤሎ ለጦብያ ብላዕ ወስተይ ምዕረ ወተፈሣሕ ራጉኤል ጦብያን ብላ ጠጣ ደስ ይበልህ አለው እስመ ለከ ይእቲ ወለትየ ይህች ልጄ ላንተ ትገባለችና ወአንተ ትነሥአ አንተ ትወስዳታለህ ወአነ እነግር ድቃ ለዛቲ ወለትየ የዚች የልጄን እውነተኛ ነገሯን እነግራችኋለሁ አስተዋሰብክዋ ማንሻ አንድም እውነተኛ ነገሯን እነግራች ኋለሁ ብሎ ለዛቲ ወለትየ አስተዋሰብክዋ ለሰብአቱ ዕደው ይህችን ልጄን ለሰባት ወንዶች አጋባኋት ወእምከመ ቦኡ ኀቤሃ ይመውቱ በሌሊት ከእሷ ዘንድ ከደረሱ በኋላ ሌሊት ይሞታሉ ወባሕቱ ብሳዕ ወተፈሣሕ ምዕረ ነገር ግን አንድ ጊዜ በልተህ ደስ ይበልህ ወይቤ ጦብያ ኢይጥዕም ወኢምንተኒ እስከ ታሐልቁ ወታቀውሙ ሊተ ነገርየ ጦብያ እንዲህ አለ ለነገሬ ውል እስክታቆሙልኝ ድረስ ምንምምን አልቀምስም አለ ዘጦቢት ምዕ እምይእዜሰ ዘበሕጉ ወይቤሎ ራጉኤል ንሣኣ ራጉኤልም ከእንግዲህ ወዲህ እንደ ሥርዓቱ ውሰዳት አለው እስመ እሃ አንተ አንተ ወንድሟ ነህና ወይእቲኒ ብእሲትከ እሷም እኅትህ ናትና ውሰድ ወእግዚአብሔር መሐሪ ይሠር ሕክሙ በአንተ ዘትሜኒ መሐሪ የሚሆን እግዚአብሔር ወደበጐው ነገር ያቅናላችሁ ወጸውዓ ለሣራ ወለቱ ልጁን ሣራን ጠራት ወአኃዛ እዴሃ ለጦብያ ትኩኖ ብእሲተ ሚስት ትሆነው ዘንድ እጂዋን ይዞ ለጦብያ ሰጠው ወይቤሎ ናሁ ንሣእ በሕገ ሙሴ በሙሴ ሥርዓት እነሆ ውስድ አለው ወአዕትዋ ኀበ አቡከ ከአባትህ ዘንድ አግባት ወባረኮሙ መረቃቸው ወጸውዓ ለእድና ብእሲቱ ሚስቱን እድናን ጠርቶ ወነሥአ መጽሐፈ ውነተመ ዕኩል ከብቴን ሰጥቻለሁ ብሉ አተመ ወመጠዋ ወአኃዙ ይብልዑ ይበሉ ጀመረ ወጸውዓ ለእድና ወይቤላ እድናን ጠርቶ እንዲህ አላት አንቲ እኅትየ አስተዳልዊ ካልዓ ጽርሐ ወአብኢያ አንቺ እኅቴ ጫጉላውን አዘጋጅ ተሽ አግቢያት ወገብረታ በከመ ይቤላ እንዳላት አደረገች ወአብአታ ህየ ከጫገላዋ አገባቻት ወበከየት አለቀሰች ወአውከፈት አንብዓ ወለታ ልጂ እንባዋን ወደ እግዚአ ብሔር አቀረበች ወአውከፈት አንብዓ ወለታ ይላል የልጂን እንባ ሟሰሰች ጠረገች ወትቤላ ተአመኒ ወለትየ ከመ እግዚአ ሰማይ ወምድር ይሁበኪ ትፍሥሕተ ወኃሜተ ህየንተ ኃዘንኪ ሰማይንና ምድርን የፈጠረ ጌታ ስለኃዘንሸሽ ፋንታ ተድላውን ደስታውን እንዲሰጥሽ ልጄ እመፒ አለቻት አንድም ምዕራፍ ፅ ወሶበ አሕለቁ ተደሮ አብእዎ ኀቤሃ ለጦብያ በልተው ከጨረሱ በኋላ ጦብያን እሷ ካለችበት አገቡት ወሶበ ቦአ ተዘከረ ቃሉ ከእዚያ በገባ ጊዜ ሩፋኤል የነገረውን ነገር አሰበ ወነሥአ ሕራረ ዕጣን ወወደየ እምነ ልቡ ወከብዱ ለዝኩ ዓሣ ሕራረ የደቀቀ ዕጣኑን ከአሣው ከጉበቱ ጨምሮ ወአጤሰ አጤሰው ወሶበ ፄነዎ ፄናሁ ለዝኩ ጋኔን መዓዛው ለዚያ ለጋኔኑ በሸተ ተው ጊዜ ሸሸ አንድም ወሶበ ፄነዎ ጐየ ዝኩ ጋኔን አንድም ወሶበ ፄነወ ዝኩ ይህ መዓዛው በሸተተው ጊዜ ጋኔን ጉየ በል እስከ ላዕላይ ደወለ ግብጽ እስከ ላዕላይ ግብጽ ድረስ ሸሸ ወዓሠሮ ዝኩ መልአክ ለውእቱ ጋኔን መልአኩ ይህንን ጋኔን አሥሮ ከመሬት ቀበረው ወሶበ ተዓደዉ ክልኤሆሙ ሁለቱ በተቀዳደሙ ጊዜ አንድም ወሶበ ተአዕው ክልፄሆሙ ውስተ ቤች ወአኃዘ ቡሩክ አንተ እ ያባቶቻችን ምስጉን ነህ ጀመረ ወይትባረክ ለጋኔኑ በሸተ ሸ አንድም ዝኩ ጋዬኔን ዬነወ ዝኩ በሸተተው ጊዜ ግብጽ ድረስ ሸሸቨ መልአክ ለውእቱ ጋኔን አሥሮ ወ ዘጦቢት ምዕ ቋ ሁለቱም ከቤት በገቡ ጊዜ ተንሥአ ጦብያ እምነ ዓራቱ ጦብያ ካልጋው ተነሣ ወይቤላ ተንሥኢ እኅትየ ንጸሊ ኀበ እግዚአብሔር ከመ ይሣሃለነ እኅቴ ተነሺ ይቅር ይለን ዘንድ ከእግዚአብሔር ዘንድ እንለምን አላት ወአኃዘ ጦብያ እንዘ ይብል ቡሩክ አንተ እግዚኦ አምላከ አበዊነ ያባቶቻችን ፈጣሪ አቤቱ ክቡር ምስጉን ነህ እያለ ያመሰግን ጀመረ ወይትባረክ ስምከ ቅዱስ ጽኑ ክቡር የሚሆን ስምህ ይክበር ይመስገን ወይሴባሕ ለዓለመ ዓለም ለዘለዓለም ይክበር ይመስገን ይባርኩከ ሰማያት ሰማያት ሁሉ ያመስግኑሃል ወኩሉ ዘፈጠርከ የፈጠርሃቸው ሁሉ ያመሰግ ኑሃል አንተ ገበርኮ ለአዳም አዳምንየፈጠርኸው አንተ ነህ ወወሀብኮ ሔዋንሃ ትኩኖ ብእሲተ ሚስት ትሆነው ዘንድ ሔዋንን ሰጠኸው አንድም ከመ ትርድኦ ትረዳው ዘንድ ወከመ ታዕርፎ ታሳርፈው ዘንድ ወእምኔሆሙ ተወልደ ዘርአ ዕጓለ እመሕያው ከነሱ ሰው ሁሉ ተወለደ አንተ ትቤ ኢኮነ ሠናየ የሃሉ ብአሲ ባሕቲቱ አዳም ብቻውን ይኖር ዘንድ አገባብ አይደለም አልህ አላ ንግበር ሎቱ ቢጸ ዘትረድኦ የምትረዳው ሔዋንን እንፍጠ ርለት እንጂ አልህ በአዳም ባሕርይ አለችና ዘይረድኦ አለ አንድም እሱ የአፍአውን እሷ የውስጡን ትረዳዋለችና ጂ ወይእዜኒ እግዚኦ እንበይነ ዝሙት ዘእነሥኣ ለዛቲ ብእሲት እኅትየ አቤቱ ይህችን እኅቴን የምወስ ዳት ስለ ዝሙት አይደለም አላ በድቅ ይቅርታህን ስደድልኝ እንጂ አንድም ስለ ዝሙት የምወስ ዳት አይደለምና ፈኑ ሣህለከ ላዕሌየ ወሳቲኒ ለኔም ለሷም ይቅርታን ላክልን ስደድልን ከመ ንትፈሣሕ ደስ ይለን ዘንድ አንድም ንትራሳዕ እንረጃጅ ዘንድ አንድም ንትራዳእ እንረዳዳ ዘንድ ዘጦቢት ምዕ ሎ። ዘሕያው በሕይወት ፊት እመ በአንተ ሠናያተ በናንተ ላይ ነገሩ ሁሉ ወአፅኩ ትዎ እግዚአብ ግኑት ወሰብሑ ለስሙ ለስሙም ምነ ወንግሩ ግብሮ ለአቡሁ አባ ልእመ ወሀብክዎ ይ ዘአምጻእኩ እንዲህ አለው የገንዘቡን የሚጎዳኝ መመዛበዳኅና መልሶኛልና ጽድቀ ነበብከ ነገርን ተናገ እቱ መልአክ ርቶ እንዲህ ወሑር በዳኅን በደኅና ሂድ ወጸውዖሙ ሩፋኤል ውእተ ጊዜ ለክልኤሆሙ ያን ጊዜ ሩፋኤል ሁለቴንም ጠራቸው ወአግኃሦሙ ወይቤሉሎሙ ከሰው ለይቶ እንዲህ አላቸው ባርክዎ ለእግዚአብሔር እግዚአብሔርን አመስግኑት ወግነዩ ሎቱ ለሱ ተገዙት ወወሀቡ ዕበየ ለስሙ ስሙን አክብሩት አግኑት ወአመኑ ቦቱ በቅድመ ኩሉ ዘሕያው በሕይወት በሚኖር ሰው ሁሉ ፊት እመኑበት በእንተ ኩሉ ዘገብረ ላዕሌክሙ ሠናያተ በናንተ ሳይ ስላደረገው ስለ በጎ ነገሩ ሁሉ ወአዕኩ ትዎ ለአግዚአብሔር እአግዚአብሔርንም አመስ ግኑት ወሰብሑ ለስሙ ለስሙም ምስጋና አቅርቡ ወንግሩ ግብር ለአግዚአብሔር የእግዚአብሔርን ሥራውን ተናገሩ ዘጦቢት ምዕ በክብር አርእዩ ሥራውን አክብራችሁ ግለጹ ወኢትትሐከዩ ገንየ ሉቱ ለሱ መዝገቱን ቸል አትበሉ እስመ ምሥጢረ መንግሥት ሠናይ ለገቢእ የቤተ መንግሥትን ነገር ሊሰው ሩት ይገባልና ወለግብረ እግዚአብሔርሰ ይከሥ ትዎ በግብር የእግዚአብሔር ታምራቱን ግን አክብሮ ሊገልጹት ይገባልና አክብራችሁ ግለጹት አንድም ሠውሩፋት ያለውን ሊሠውሩት ግለጹት ያለውን ሊገልጹት ይገባልና ግበርዋ ለሠናይት በጎ ሥራን ሥሯት ወኢትረክበክሙ አኪት መከራ አታገኛችሁም ሠናይ ውእቱ ጸሎት ምስለ ሰላም ጸሎት ከፍቅር ጋራ ያማረ ነው ወምጽዋት ከምጽዋት ጋራ ደግ ነው አንድም ምጽዋት ደግ ናት ወጽድቅ ምግባርም ደግ ናት ዘጦቢት ምዕ ሦፍ ይጌይስ ኅዳጥ ዘበጽድቅ እምብዙኅ ብዕለ ዓመፃ ሰርቆ ቀምቶ ካጠራቀሙት ከብዙ ገንዘብ በእውነት ሠርቶ ያጠራቀሙት ጥቂት ገንዘብ ይበልጣል አንድም በማይገባ ሁኖ ብዙ ከመመጽወት በሚገባ ሁኖጥቂት መመጽወት ይሻላል ወይጌይስ ውቲበ ምጽዋት እምዘጊቦቱ ለወርቅ ወርቅ ከመሰብሰብ ምጽዋት መስጠት ይሻላል እስመ ምጽዋት ታድኅን አሞት ምጽዋት ከሞተ ሥጋ ከሞተ ነፍስ ታድናለችና ወታነጽሕ እምኩሉኃጢአት ከኃጢአት ሁሉ ታነፃለችና ወእለሰ ይገብሩ ጽድቀ ወምጽዋተ ይመልዑ ላዕሌሆሙ ሕይወተ በጎ ሥራ የሚሠሩ ምጽዋት የሚመጸውቱ ሰዎች ሕይወተ ሥጋንአንድም ሕይወተ ነፍስን ያገኛሉ አንድም ሕይወት ቢል በላያቸው በሰውነታቸው ሕይወት ይመላል ወእለሂ ይኤብሱ ይጸልእዋ ለነፍሶሙ የሚበድሉም ሰዎች ሰውነታቸ ውን ይጠሷታል ወናሁ ኢየኀብእ እምኔክሙ ኩሎ ነገረ ነገርን ሁሉ ከናንተ አልሰ ውርም ወእቤለክሙ ከመ ምሥጢረ መንግ ሥት ሠናይ ለኃቢዕ የቤተ መንግሥችን ነገር መሠወር እንዲገባ እነግራች ኋለሁ ወግብሮሰ ለእግዚአብሔር ይከሥ ትዎ በክብር የእግዚአብሔርን ተአምራት ግን አክብሮ ሊገልጡት ይገባል ወይእዜኒ አመ ጸለይክሙ አንተ ወሣራ መርዓትከ ሚስትህ ሣራና አንተ ጸሎት በጸለያችሁ ጊዜ አነ አባዕኩ ተዝካረ ስኦላጻፐዘክሙ ቅድሜሁ ለቅዱሰ ቅዱሳን እኔ የልመናችሁን መታሰቢያ መላእክት ወደሚያመሰግ ኑት ወደጌታ ፊት አቀረብሁላችሁ ወአንተኒ አመ ትቀብር አብድንተ አንተም ሬሳ በምትቀብርበት ጊዜ አሜሃ ሀሎኩ ምስሌከ ያን ጊዜ አብሬህ ነበርሁ ወአመኒ ኢተሐየይከ ወተንሣ እከ ኀዲገከ ምስሐከ ምሳህን ትተህ ቸል ሳትል በተነሣህ ጊዜ ወሖርከ ትቅብር በድነ ሬሳውን ልትቀብር በሄድህ ጊዜ ወኢረሣእከ በጎ ነገርን ጊዜ አሜሃ ሀሎኩ ያን ጊዜ ይህ የኋላ ወእግዚኡ አእፈውስከ ጸሎቶሙ ለቅ የቅዱሳንን ወኢረሣእከ ገቢረ ሠናይ በጎ ነገርን መሥራት ባሰብህ ጊዜ አሜሃ ሀሎኩ ምስሌከ ያን ጊዜ ካንተ ጋራ ነበርሁ ይህ የኋላ ግብሩ ነው ወእግዚአብሔር ፈነወኒ ከመ አእፈውስከ አድንህ ዘንድ እግዚአብሔር የሰደደኝ ወለሣራ መርዓትከ ከመ እናዝዝ ኃዘና ምራትህ ሣራንም አስተዋት ዘንድ የላከኝ አነ ውእቱ ሩፋኤል መልአክ አሐዱ እምነ ሰብአቱ ሊቃነ መላእክት ቅዱሳን እለ የዓርጉ ጸሎቶሙ ለቅዱሳን የቅዱሳንን ጸሎት ከሚያሳርጉ ከሰባቱ ሊቃነ መላእክት አንዱ እኔ ሩፋኤል ነኝፅ ወያበውዑ ቅድመ ስብሐቲሁ ለዓቢይ ወቅዱስ ጽኑ ገናና ወደሚሆን ወደጌት ነቱ ፊት ከሚያቀርቡ ከሰባቱ ሊቃነ መላእክት አንዱ እኔ ነኝ ወሰሚዖሙ ዘንተ ደንኹዙ ክልኤሆሙ ወወድቁ በገጸሙ ሁለቱም ይህንን በሰሙ ጊዜ ደንግጠው በግምባራቸው ፍግም ብለው ወደቁ ኃዘኗን እስመ ፈርሁ ፈርተዋልና ወይቤሎሙ ኢትፍርሁ ለእግዚ አብሔር አምላክክሙ ባርክዖዎ ፈጣሪያችሁን እግዚአብሔርን አመስግኑት እንጂ አትፍሩ ቿ አስመ አኮ ሊተ አኩቴት እኔን ልታመሰግኑኝ አይገባ ምና አላ ፈቃዱ ለአምላክክሙ አምጽአኒ የፈጣሪያችሁ ፈቃዱ አመጣኝ እንጂ ወበእንተዝ ባርክዎ ለአምላከ ጽድቅ ለዓለም ስለዚህ ነገር የባሕርይ አምላክ የሚሆን እሱን ለዘለዓለም አመስግኑት ወበኩሉ መዋዕል ባለበዘመናችሁ ሁሉ አመስግ ኑት ወአነ አስተርአይኩክሙ እኔም ታየኋችሁ ተነጋገር ኋችሁ ወርኢክሙ ራአይየ መልኬንም አያችሁ ኢበላዕኩ ወኢሰተይኩ ምስሌክሙ ከናንተ ጋራ ይረባኛል ይጠቅ መኛል ብዬ አልበላሁም አልጠ ጣሁም አንድም ብደክም ያጸናኛል ተርቤ ያጠግበኛል ብዬ የበላሁ አይደለም ዘጦቢት ምዕ ወይእዜኒ እመኑ በእግዚአ ብሔር አሁንም በእግዚአብሔር እመኑ እስመአ ዓርግ ኀበ ዘፈነወኒ ወደላከኝ ወደ እግዚአብሔር አእሄዳለሁና ወመጸእኩ እጽሐፍ እሎንተ መጻሕፍተ እነዚህን መጻሕፍት ልጽፍ መጣሁ ወመጽአ ይጽሐፍም ይሳል ወሶቤሃ ተንሥአ ወሐሖረ ያን ጊዜ ተነሥቶ ሄደ ወኢርእይዎ አንከ ከዚያ በኋላ አላዩትም ወአምኑ በኩሉ ግብሩ ለእግዚ አብሔር ዓቢይ ወግሩም ገናና ድንቅ የሚሆን የእግዚ አብሔርን ሥራውን አመሙኑ ወበአንተ ዘአስተርአዮሙ መልአከ እግዚአብሔር መልአከ እግዚአብሔር ስለታ ያቸውም አመኑ ምዕራፍ ወጸለየ ጦቢት ጸሉተ ትፍሥ ሕት ተናገረ ሲል ነው ጦቢት ደስ የሚያሰኝ ነገር ተናገረ ጸሎት ብሂል ተናግሮተ ሰብእ ምስለ እግዚአብሔር እንዲል አንድም ወጸሐፈ ጦቢት ይሳል ወይቤ ይትባረክ እግዚአብሔር ዘውእቱ ሕያው ዘለዓለም ለዘለዓለም ሕያው የሚሆን እግ ዚለብጀር ይክበር ይመስገን ወለዓለመ ዓለም መንግሥቱ መንግሥቱ ለዘለዓለም ጸንቶ የሚኖር እግዚአብሔር ይክበር ይመስገን ወውእቱ ይቀሥፍ ወይሣሃል እሱ በመከራ ይገርፋል ይቅር ይላልሸ ይቀሥፍ ጠላቱን ወይሣሃል ወዳጁን አንድም ይቀሥፍ በሥጋ ወይሣሃል በነፍስ በሥጋ ይቀሥፋል በነፍስ ያድናል ወውእቱ ያወርድ ውስተ ሲኦል ወየዐርግ ወደመቃብር ያወርዳል ከመ ቃብር ያስነሣል አንዱንም አንዱን ማናቸውን አንድም አልዓዛርን እንድም ጠላቱን ወደመቃበር ያወርዳል ወዳ ጁንም ከመቃብር ያወጣል አንድም ያወርድ በሥጋ ወየዓርግ በነፍስ ያድናል ወአልቦ ዘያመስጥ እምእዴሁ ከሥልጣኑ የሚያመልጥ የለም ወግነዩ እስራኤል የእስራኤል ተዝዙለት ከቅድመ ኩሉ ውስቴቶሙ አስማርኮ ወደ በአሕዛብ ፊ በህየ አርአየ በዚያ ይቅር ወአልዕልዎ ዕጓለ እመሕ ወይቀሥፈነ በኃጢአታች ወካዕበ ይሣሃለነ ዳግመኛ ይ ራውን ለደ ቶቻቸውን አለው ተ ሰብእ ምሦስለ ር እንዲል ጦቢት ይላል እግዚአብሔር ሸጸለንለም ውፁ የሂሆን አግ ይመስገን ኸዝርፋል ይቅር ጠላቱን አንድም ወይሣሃል ጋ ይቀሥፋል ህ ድ ውስተ ሲኦል ያወርዳል ከመ ል አንዱንም ን አንድም ንድም ጠላቱን ያወርዳል ወዳ ብር ያወጣል ወርድ በሥጋ ያድናል እምእዴሁ መልጥ የለም ጃ ዘጦቢት ምዕ ወግነዩ ሎቱ ኩልክሙ ደቂቀ እስራኤል የአስራኤል ልጆች ሁላችሁ ተገዙለት በቅድመ ኩሉ አሕዛብ እለ ዘረወነ ውስቴቶሥምሥ አስማርኮ ወደርሳቸው በሰደደን በአሕዛብ ፊት ተገዙለት በህየ አርአየ ምሕረቶ ላዕሌነ በዚያ ይቅርታውን ገለጸልን ወአልዕልዎ በቅድመ ኩሉ ደቂቀ ዕጓለ አመሕያው በሰው ሁሉ ፊት አግዚአብሔ ርን አክብሩት አግኑት እስመ ውአቱ እግዚእነ ጌታችን እሱ ነውና ወውእቱ እግዚአብሔር አቡነ በኩሉ ዓለም በዓለሙ ሁሉ አባታችን እሱ ነውና ወይቀሥፈነ በኩሉ ኃጣውኢነ በኃጢአታችን ይፈርድብናል ወካዕበ ይሣሃለነ ዳግመኛ ይቅር ይለናል የመከ ራውን ለደስታ አንድም የአባ ቶቻቸውን ደስታ ለነሱ ካዕበ አለው ወያስተጋብአነ እምኩሉ አሕዛብ አለ ውስቴቶሥ ዘረወነ አስማርኮ ከበተነን ከአሕዛብ ሀገር ሁሉ ይሰበስበናል ወለእመኒ ተመየጥነ ኀቤሁ በኩሉ ልብነ በፍጹም ልቡናችን ወደሱ ብንመለስ ወበኩሉ ነፍስነ በፍጹም ሰውነታችን ብንመ ለስ ከመ ንግበር ጽድቀ በቅድሜሁ በፊቱ በጎ ሥራ እንሠራ ዘንድ ወውእተ ጊዜ ይትመየጥ ኀቤነ ያን ጊዜ ከመዓት ወደምሕረት ይመለሳልና ወኢይሜውር ገጾ አምኔነ ገጸ ረድኤቱን ከኛ አልመ ለሰም ወርእዩ ዘገብረ በላዕሌነ ለኛ ያደረገውን አስተውሉ ወእመኑ ቦቱ በኩሉ ልብክሙ በፍጹም ልቡናችሁ እመነበት ወበኩሉ ነፍስክሙ በፍጹም ሰውነታችሁ እመ ነብት ወባርክዎ ለእግዚአብሔር እግዚአብሔርን አመስግኑት ዘጦቢት ምፅ ፃ ወአልዕልዎ ለንጉሠ ዓለም በምድር ዘተፄወውክሙ ተማርካችሁ በሄዳችሀብት ሀገር የዓለሙ ሁሉ ንጉሥ የሚሆን እሱን አመስግኑት ወአንሰ በምድር ዘተፄወውኩ አአምን ቦቱ እኔም ተማርኬ በሄድሁበት ሀገር አምንበታለሁ ወአነግር ኃይሎ ወዕበዮ ለሕዝብ ኃጥአን ለኃጥአን ወገኖች ከሀሊነቱን ገናንነቱን እናገራለሁ ተመየጡ ኃጥአን ወግበርዋ ለጽድቅ ቅድሜሁ ለእግዚእየ ኃጥአን ከክፋት ወደበጎነት ተመለሱ በጌታዬ ፊት በጎ ሥራን ሥሯት መኑ የአምሮ አመ ይፈቅድ ዘይገብር ምሕረቶ በላዕሌክሙ አምላኪየ ፈጣሪዬ ይቅርታውን በናንተ ላይ ያደርግ ዘንድ እንዲወድ ማን ያውቃል እሱን መጠ ራጠር አይደለም የነሱን አለመመለስ መናገር ነው ወታሌዕሎ ነፍስየ ለንጉሠ ሰማይ የሰማይ ንጉሥ የሚሆን እሱን ሰውነቴ ከፍ ከፍ ታደርገ ዋለች እሴብሕ ዕበዮ ለአምላከ ጽድቅ በኩሉ የባሕርይ አምላክ የሚሆን አሱን ገናንነቱን በውስጥ በአፍአ አመሰግነዋለሁ ቿ ወእመኒ ቦቱ በጽድቅ ሀገረ ኢየሩሳሌም ቅድስት ክብርት የምትሆኝ ኢየሩሳ ሌም በእውነት እመኝበት ኢይቅሥፍኪኑ በምግባረ ጽድቅኪ በምግባርሽ ዳፒሂ እንጂ በመከራ አልግረፍሽን አንድም ኢይቀ ሠፈኪኑ በምግባረ ደቂቅኪ በልጆችሽ ኃጢአት በመከራ አልገርፍሽምን ወካዕበ ይምሕኮሙ ለደቂቀ ጻድቃን ዳግመኛም የጻድቃንን ልጆች ያዝንላቸዋል ግነዩ ለእግዚአብሔር በሠናይ በጐ ሥራ በመሥራት ለእግዚ አብሔር ተገገር ወባርኪዮ ለንጉሠ ዓለም ከመ ትትሐነፅ ደብተራሁ ውስቴትኪ በትፍሥሕት ቤተ መቅደስ በተድላ በደስታ ትሠራ ዘንድ የዓለሙ ሁሉ ንጉሥ የሚሆን እሱን አመስ ግኝው ወይትፌሥሑ ብኪ ህየ አለ ሀለዉ ቂውዋን ተማርከው በዚያ የሚኖሩ ሁሉ ባንቺ ደስ ይላቸዋል እስመ ብዙኃ እምርጉቅ ኀበ ብሔር ብዙ አሕዛብ ስም አምነው ያፈቅሩከ ለ ለዘለዓሙ አ ሰግኑህ ሁሉ ናቸው ለደቂቀ ጻድቃን ድቃንን ልጆች ብሔር በሠናይ ሥራት ለእግዚ ዓለም ከመ ራሁ ውስቴትኪ በተድላ በደስታ የዓለሙ ሁሉ እሱን አመስ ብኪ ሀየ እለ ሀለዉ የሚኖሩ ሁሉ ቸዋል ዛፅ ዘጦቢት ምዕ ወይትፋቀሩ በእንቲአኪ ጽሉዓን በኩሉ ትውልድ ዘለዓለም የተጠሉ ሰዎች ባንቺ ምክንያት ለዘለዓለም በሚኖር ትውልድ ደስ ይላቸዋል እስመ ብዙኃን አሕዛብ ይመጽኡ እምርጉቅ ኀበ ስሙ ለእግዚአ ብሔር ብዙ አሕዛብ በእግዚአብሔር ስም አምነው ከሩቅ ይመጣሉና ወያመጽኡ አምኃ ለንጉሠ ዓለም ወለንጉሠ ሰማይ ለዓለም ንጉሥና ለሰማይ ንጉሥ ለእግዚአብሔር እጅ መንሻ ያመጣሉ ለትውልደ ትውልድ ይሴብሑከ እግዚኦ አቤቱ ለልጅ ልጅ ዘመን ያመሰ ግኑሃል ወይሁቡ ስብሐተ ለስምከ ለስምህ ምስጋና ያቀርቡ ዘንድ ርጉግን ኩሉሙ አለ ይጸልኡክከ አንተን የሚጠሉህ ሰዎች ርጉማን ናቸው ወቡሩካን እሙንቱ ኩሎሙ እለ ያፈቅሩከ ለዓለም ለዘለዓሙ አንተን የሚያመ ሰግኑህ ሁሉ ክቡራን ልዑላን ናቸው ወትትፌሣሕ በደቂቆሙ ለዳድቃን በጸድቃን ልጆች ደስ ይልሃል እስመ ይትጋብኡ ወይባርኩከ እግዚኦ አቤቱ ተሰብስበው ያመሰግኑ ሃልና አስመ ብፁዓን እሙንቱ እለ ያፈቅሩከ የሚወዱህ ሰዎች ክቡራን ንዑ ዳን ናቸውና ወይትፌሥሑ በስምከ በስምህ አምነው ደስ ይላቸዋል ፒ ወብፁዓን ኩሎሙ እለ ይቴክዙ በሕማምከ ባመጣህባቸው መከራ የሚያ ዝኑ ሰዎች ልዑላን ንዑዳን ናቸው እስመ ይትፌሥሑ ብከ ርእዮሙ ኩሌሉ ስብሐቲከ ጌትነትህን ተአምራትህን አይ ተው ደስ ይላቸዋልና አንድም በዕለተ ዓርብ በተቀበልከው መከራ የሚያዝኑ ሰዎች ንዑዳን ክቡራን ናቸው ጸጋህን ክብር ህን አይተው ደስ ይላቸዋልና ወይትፌሥሑ ለዓለም ለዘለዓለም ደስ ይሳላቸዋልና ዘጦቢት ምዕ ነፍስነሰ ትባርኮ ለእግዚአብ ሔር ንጉሥ ዓቢይ ገናና ንጉሥ የሚሆን አግዚአ ብሔርን ሰውነታችን ታመሰግ ነዋለች ድ እስመ ትትሐነዕ ኢየሩላሌም በዕብነ ሰንፔር ወበመረግድ ወበዕንቀዮ ክቡር ኢየሩሳሌም ሰንፔር መረግድ በሚባል በከበረ ዕፅዕንቀኑ ትሠራ ለችና አረፋቲሃ ድልድሏ ወማሕፈዲሃ ግንቧ ወአናቅ ጺሃ በሯ በወርቅ ንጽሕ በጠራ ወርቅ ትሠራለች ወመርኅባኒ አደባባይዋ በቢረሌ ብርሌ በሚባል ዕንቀ ወበዕንቄ ሶፎር አትራኮስ አትራኮስ በሚባል ዕንቀ ወበዕንቁቂ ሶፎር ይትገበር ሶፎር በሚባል ዕንተ ይሠራል ወይብሉ በኩሉ ፍናዊሃ ሃሌ ሉያ በአራት ማዕዘኗ ስብሐት ለእግ ዚአብሔር እያሉ ያመሰግናሉ አንድም እስመ ትትሐ ነፅ ኢየሩሳሌም በሰንፔር ወመረ ግድ ወበፅንተ ክቡር ቤተ ክርስቲያን በሦስት ስም ትጸ ናለችና አረፋቲሃኒ ሰውነቷ ወማኅፈዲሃኒ ሕዋሳቷ ወአና ቅጺሃ ልቡናዋ በወርቅ ንጹሕ በሕገ ወንጌል ይጸናል ወመር ኅባኒ በቢረሌ ወበፅዕንቄ አትራኮስ ወበዕንቄ ሶፎር ይትገበር ልቡናዋ በሦስቱ ስም ይጸናል ወይብሉ በኩሉ ፍናዊሃ ሃሌ ሉያ በአደባባይዋ ስብሐት ለእግዚአብሔር ዘሀሎ ወይሄሉ እያሉ ያመሰግናሉ ይሴብሑ ወይብሉ ይትባረክ እግዚ አብሔር ለዓለም እግዚአብሔር ለዘለዓለሙ ይክበር ይመስገን እያሉ ያመሰ ግናሉ ወበኩሉ ዓለም በአራቱ ማእዘን ምስጋና ይገባል እያሉ ምዕራፍ ወእምዝ አርመመ ጦቢት እምኀበ ይጹሊ ከዚህ በኋላ ጦቢት ጸሉቱን ተወ ኃምሳ ወሰመንቱ ዓመት ሉቱ አመ የኃጐል አፅይንቲሁ ጦቢት ዓይኑ በጠፋ ጊዜ ኃምሳ ስምንት ዘመን ሆኖት ነበር ወገብረ ምጽ ወእምድኅረ ርእየ ከኃምሳ ስ አየ ምጽዋት ወወሰከ ዓዲ ብሔር ዳግመኛም እጅግ ፈራ ወፈድፋደ ፈጽሞ አረጀ ወጸውዖሙ ወልዱ ልጁን የ ወይቤሎ ወ ልጄ ልጆ ወሑር ወደሜዶን እስመ አአምር ነቢይ ላዕለ ትትነሠት በሰንፔር ወመረ ክቡር ቤተ ስት ስም ትጸ በአደባባይዋ አብሔር ዘሀሎ ያመሰግናሉ ይትባረክ አግዚ ር ለዘለዓለሙ እያሉ ያመሰ ምስጋና ይገባል « ጦቢት በጠፋ ጊዜ ኃምሳ ሆኖት ነበር ዘጦቢት ምዕ መ ወእምድኅረ ኃምሳ ወሰመንቱ ዓመት ርእየ ከኃምሳ ስምንት ዘመን በኋላ አየ ወገብረ ምጽዋተ ምጽዋት መጸወተ ወወሰከ ዓዲ ፈሪሆቶ ለእግዚአ ብሔር ዳግመኛም እግዚአብሔርን እጅግ ፈራው ወፈድፋደ ረስዓ ፈጽሞ አረጀ ወጸውዖሙ ለወልዱ ወለደቂቀ ወልዱ ልጁን የልጅ ልጁን ጠርቶ ወይቤሎ ወልድየ ንሣእ ደቂቀከ ልጄ ልጆችህን ውሰድ እስመ ረሣዕኩ ወበጻሕኩ እስከ ለሞት ለሞት እስክደርስ ድረስ አርጅ ቻለሁና ወሑር እስከ ሜዶን ወደሜዶን ሂድ አለው እስመ አአምር ኩሉ ዘነበበ ዮናስ ነቢይ ላዕለ ነነዌ ከመ ሀለዋ ትትነሠት ትጠፋ ዘንድ እንዳላት ዮናስ በነነዌ የተናገረውን አውቃ ለሁና ውስተ ሜዶንሰ ሰላም ይከውን እስከ ዘመኑ በሜዶን ግን እስከ ጊዜው ድረስ ተድላ ደስታ ይሆናል አንድም እስከ ዘመዱ ይሳል እስከ ዳርዮስ ድረስ ወአኃዊነ ሀለዎሙ ይዘረዉ ውስተ በሐውርት እምነ ኩሉ ምድር ቡርክት ክብርት ቡርክት ከሆነች ከኢየ ሩሳሌም ተማርከው በየሀገሩ ይበተኑ ዘንድ አላቸው ወኢየሩሳሌምኒ ትከውን በድወ ኢየሩሳሌም ምድረበዳ ትሆና ለች ወቤተ እግዚአብሔር ዘውስቴታ ይውዒ በአሳት በውስጧ ያለ ቤተ መቅደስም በአሳት ይቃጠላል የተቃጠ ለበት አልታወቀም ወይከውን በድወ እስከ ዘመኑ እስከ ጊዜው ድረስ ምድረበዳ ይሆናል አንድም እስከ ዘመዱ እስከ ዘሩባቤል ድረስ ወካዕበ ይሣሃሎሉሙ እግዚአ ብሔር ወያገብኦሥ ውስተ ምድሮሙ ዳግመኛ እግዚአብሔር ይቅር ይላቸዋል ወደ ሀገራቸው ይመልሳቸዋል ዘጦቢት ምዕ ወየሐንፁ ቤቶ ቤተ መቅደስን ይሠራሉ ወአኮ ከመ ቀዲሙ እንቀደመው የሚፈርስ አይደ ለም አላ እስከ ይትፌጸም መዋዕለ ዓለም ዓለም እስኪያልፍ ድረስ ይኖራል እንጂ ወእምድኅረ ዝንቱ ይገብኡ አምኀበ ይፄወዉ ከዚህ በኋላ ከተማረኩበት ይመ ለሳሉ ወይትሐነዕ ኢየሩሳሌም በክብር ኢየሩሳሌምን በክብር አክብ ረው ይሠሯታል ወይትሐነዕ በውስቴታ ቤተ እግዚአ ብሔር በኩሉትውልድ ዘለዓለም በውስጧም ለልጅ ልጅ የሚሆን ቤተ እግዚአብሔር ለዘለዓለም ይሠራል በንድቅ ክቡር በዕብነ ሩካም ይሠራል ወኩሉ አሕዛብ ይገድፉ አማልክ ቲሆሥ አሕዛብ ሁሉ ጣዖቱን ይጥላሉ ወይትመየጡ በጽድቅ በእውነት ይመለሳሉ ወይፈርህዎ ለእግዚአብሔር ወይባርክዎሥ እግዚአብሔርን ፈርተው ያመ ሰግኑታል ወሕዝብኒ የአምኑ ቦቱ ሕዝቡም ያምነብታል ወይሣግሃሉሙ አግዚአብሔር ለሕዝቡ እግዚአብሔር ወገኖቹን ይቅር ይሳቸዋል ወይትፌሥሑ ኩሉሙ አለ ይፈርህዎ ለእግዚአብሔር በጽድቅ ወበርትዕ በእውነት ነገር በቀና ከ ጸንተው እግዚአብሔርን የሚ ያመሰግኑ ሰዎች ደስ ይላቸዋል ወይገብሩ ምሕረተ ላፅለ አኃዊ ሆሙ ወንድሞቻቸውን ይቅር ይሏቸዋል ወይእዜኒ ወልድየ ፃዕ እምነ ነነዌ አሁንም ልጄ ከነነዌ ውጣ እስመ በግብር ይከውን ዘነበበ ዮናስ ነቢይ ነቢዩ ዮናስ የተናገረው ነገር ግድ ይደረጋልና ወአንተሰ ዕቀብ ሕገ ወትእዛዘ አንተ ግን ሕጉን ትእዛዙን ጠብቅ ወቅብረኒ አክብረህ ወለእምከኒ እናትህንም ወኢትንበር ልጄ በነነዌ ወርኢ ዘከመ አካኪሮስ ሐማ በዘመ ያደረገውን አንዳገባው ወእመ ተፈ እንደክፋቱ ተቀበለ ወአካኪሮንሰ አካኪሮስ አንድም ራው ዳነ ለእግዚአብሔር ፈርተው ያመ ታል እግዚአብሔር ሙቹን ይቅር ቸውን ይቅር ወልድየ ፃዕ እምነ ከነነዌ ውጣ ይከውን ዘነበበ የተናገረው ነገር ና ብ ሕገ ወትእዛዘ ጉን ትእዛዙን ዘጦቢት ምዕ ደ መ ወኩን መሐሬ ወውእቱሰ ተፈድየ ፍዳሁ ለሰው የምታዝን ሁን ወአፍቅር ድቀ ከመ ይኩን ሠናየ ላዕሌከ ላንተ በጎ ነገር ይሆንልህ ዘንድ ምጽዋትን ውደድ ወቅብረኒ በሠናይ አክብረህ ቅበረኝ ወለእምከኒ ምስሌየ እናትህንም ከኔ ጋራ ደርባት ወኢትንበር ውስተ ነነዌ ወልድየ ልጄ በነነዌ አትቀመጥ ወርኢ ዘከመ ገብረ ሐማ ላዕለ አካኪሮስ ሐማ በዘመድህ በአካኪሮስ ላይ ያደረገውን አስተውል ያልታ ወቀ ነው አንድም ሐማ በመ ርዶክዮስ ያደረገውን እወቅ ወከመ አብኦ እምብርሃን ውስተ ጽጽልመት ከተድላ ከደስታ ወደመከራ እንዳገባው እወቅ ወእመ ተፈድየ በከመ እከዩ እንደክፋቱ ፍዳውን እንደ ተቀበለ ወአካኪሮንሰ ሕያው ውአቱ አካኪሮስ ግን ከመከራ ዳነ አንድም መርዶክዮስ ከመከ ራው ዳነ ሐማ ግን ፍዳውን ተቀበለ ወለሊሁ ወረደ ውስተ ልመት እሱ ወደመቃብር አንድም ወደሲኦል ወረደ ወምናሴ ገብረ ምጽዋተ ምናሴም ምጽዋት ሰጠ ወገብረ ጽድቀ በጎ ሥራ ሠራ ወድኅነ እምነ መቅሠፍተ ሞት እንተ ሠርዑ ላዕሌሁ በእሱ ላይ ካዘዙበት ሞትን ከሚያስከትል መቅሠፍት ዳነ ወሐማሰ ወድቀ ውስተ ይአእቲ መሥገርት ሐማ ግን በመከረው ምክር ጠፋ ወሞተ ሞተ ሞትን ሞተ ወይእዜኒ ርኢ ወልድየ ከመ ታድኅን ምጽዋት ለአለ ይገብርዋ ልጄ ምጽዋት ለሚያደርጓት ሰዎች እንድታድን እወቅ ወትፈሪ ድቀ ዋጋ እንድታሰጥ እወቅ ወከመዝ ብሂሎ ሞተ ጦቢት ይህንን ተናግሮ ጦቢት ሞተ ዘጦቢት ምዕ ወወጽአት መንፈሱ በዲበ ዓራቱ ባልጋው ላይ ሳለ ነፍሱ ከሥጋው ተለየች ምዕት ወኃምሣ ወሰመንቱ ዓመት ሎቱ በሞተ ጊዜ መቶ ኃምሳ ስምንት ዘመን ሆኖት ነበር ወቀበርዎ በክብር አክብረው ቀበሩት ወአመ ሞተት ሐና እሙ ቀበራ ጦብያ ወልዱ ምስለ አቡሁ ሐናም በሞተች ጊዜ ልጁ ጦብያ ከአባቱ ደረባት ወሖረ ጦብያ ምስለ ብአሲቱ ወደቂቁ ውስተ ባጥና ኀበ ራጉኤል ጦብያ ከሚስቱና ከልጆቹ ጋራ ወደ ራጉኤል ዘንድ ወደባጥና ሄደ ወረስፀ ራጉኤል ወእድና ብእሲቱ ራጉኤል አረጀእድና ሚስቱም አረጀች ወሞቱ ሞቱ ወቀበሮሙ ጦብያ በክብር ለታሕ ማሁ ጦብያ አማቶቹን አክብሮ ቀበራቸው ወተዋረሶሙ ኩሎ ንዋዮሙ ገንዘባቸውንም ወረሰ ወለጦቢትኒ አቡሁ አባቱ ጦቢትንም ወረሰ ወሰምዐ ጦብያ ሙስናሃ ለነነዌ ዘእንበለ ይሙት በከመ ነገሮ አቡሁ ኦባቱ እንደተናገረው ሳይሞች ጦዝያ የነነዌን ጥፋት ሰማ ወሰምዑ ናቡከደነፆር ወአሕሻዊሮስ ሙስናሃ ለነነዌ ወተፈሥሑ ናቡከደነፆርና አሕሻዊሮስ የነነዌን ጥፋት ሰምተው ደስ አላቸው እሊህማ አጥፊዎች አይደሉም ምነው ሰሙ አለ ቢሉ ሠራዊቶቻቸውን ሰጾው አስወግተዋቸው ነበርና ከሠራ ዊቶቻቸው የነነዌን ጥፋት ሰሙ አለ ወሞተ ጦብያ በያወወቴ ዓመት በባጥና ዘሜዶን ጦብያ የሜዶን አውራጃ በምትሆን በባጥና በመቶ ኻያ ሰባት ዓመት ሞተ ወቀበርዎ በክብር አክብረው ቀበሩት ተፈጸመ መጽሐፈ ጦቢት በረከተ አምላኩ ትኩን ምስሌነ ወስብሐት ለእግዚአብሔር እስከ ለዓለመ ዓለም አሜን የጦቢት ጉባዒ ነውፊ ነበረ ገናና ደነፆር በሉኝ።