20 መጽሐፈ ኢዮብ.pdf

• word cloud

• Extraction Summary

ቢሉ እሱ ካለ አዎን ይቻለዋል ወእንዘ ዘንተ ይዜንዎ መጽአ ሣልስመ ዘይዜንዎ ይህን ሲነግረው ሦስተኛ ወሬ የሚነግረው መጣ ወይቤሎ ለኢዮብ መስተፅዕናነ አፍ ራስ ቱ ወሠራዊት ብዙኃን አገቱ አልሕምቲከ ወአግማሊከ በፈረስ የተቀመጡ አበጋዞች ላንድ ለኔ ያመጣብኝ ነበር ። ያለ ኃጢአቴ አመጣብኝ ብለሃ ልና ነገሩን አላደነቅህም ምዕራፍ ማፅ አርባ አንደኛው ምፅራፍ ይህ ነው ጉባኤ ወመኑ ውእቱ ዘይትቃወመኒ የሚቃወመኝ ማን ነው ።

• Cosine Similarity

ቢሉ አዎን አሱ ካለ ይቻለዋል አንድም ሠራዊተ ዲያብሉስ ብዙ አይደሉምን አንዱ በአንዱ አንዱ በአንዱ ይመሰላል ስለምን አንድ ጊዜ ያልነገረው ቢሉ ኃዘን ይፅናበት ብሎ አንድ ጊዜ ቢነግረው ኃዘን አይሀናበትም ነበርና ስለምን የገንዘቡን ጥፋት በፊት የልጆ ቹን ሞት በኋላ ነገረው ቢሉ ኃዘን ይፅናበት ብሉ በፊት የልጆ ሞት ነግሮ ኋላ የገን ዘቡን ጥፋት ቢነግረው ገንዘብ መሰብሰቡ ለልጅ አልነበረም ብሎ ኃዘን አይፀናበትም ነበርና ወአምዝ ሶበ ሰምአ ኢዮ ዘንተ ነገረ ተንሥአ ኢዮብ ከዚህ በኋላ ኢዮብ ይህን ነገር በሰማ ጊዜ ተነሣ ወገደፈ ሐሜለቶ ሻሹን መሐረሙን ጣለ አን ድም አክሊሉ ይሳል ዘውዱን አወረደ ወሠሥጠጠ አልባሲሁ ወላፀየ ስአርተ ርአሱ ልብሱን ቀደደ አሰለበ ራሱን ላጨ ወወድቀ ዲበ ምድር ወሰገደ በገጹ አግዚአብሔር ቢሽረኝ አልሻርም አላለሁ ብሎ በምድር ተንከባ ለለ ሰገደ ዛሬ የተሻረ ሰው ሰግዶ አንዲሔጨድ ወይቤ ፅራቅየ ወፃዕኩ እምከ ሠ እምየ ወዕራትየ እገብእ ውስተ ምድር ጥንቱን ለአንገቴ ፈትል ለወገቤ ርጨርቅ ሳልይዝ ከናቴ ሣሕፀን ወጣሁ ዛሬም ለአንገቴ ፈትል ለወገቤ ርዜጨርቅ ሳልይዝ ወደ መቃብር እወርዳለሁ አንድም ለአንገቴ ፈትል ለወገቤ ጨርት ሳልይዝ ከናቴ ከምድር ተገኘሁ ዛሬም ለአንገቴ ፈትል ለወገቤ መጽጠከፈ ኢዮብ ምዕ ፅ ሯ ጨርቅ ሳልይዝ ወደ መቃብር አወርዳለሁ አለ አግዚአብሔር ወሀበ ወእግዚአብኬር ነሥአ አግዚአብሔር ሰጠ አግዚአብ ጤር ነሣ እኔ ምን ዕዳዬ ወኮነ ከመ እግዚአብሔር ፈቀደ እግዚአብሔር በኔ እንደ ወደደ ሆነ ጌታ ሁን እንዳሻህ ትሆን እንዲለ አንድም እግዚአብሔር እንደ ወደደ መከራው ተደረገ ብኝ አንድም እግዚአብሔር የወ ደደው መከራ ተደረገብኝ ወባሕቱ ይኩን ቡሩከ ስሙ ለአግዚ አብሔር የአግዚአብሔር ስሙ ክቡር ምስ ጉን ይሁን ወበዝ ኩሉ ዘረከቦ አልቦ ዘአበሰ ኢዮብ ቅድመ እግዚአብሔር በዚህ ባገኘው መከራ ሁሉ ኢዮብ በእግዚአብሔር ፊት የበደለው የለም አንድም ወኩሉ ዘረከቦ ይላል ይህ ያገኘው መከራ በኃ ጢአቱ አይደለም ለፈተና ነው እንጂ ወኢወሀበ ዕበደ ለእግዚአብሔር እግዚአብሔርን ጠላቱን አይጎዳ ወዳጁን አይጠቅም አላለም ኣለባሎህህወቲከክበዐቲከዐየ ምዕራፍ ሁለተኛው ምፅራፍ ይህ ነው ስጵ ወእምዝ እምድኅረ ይእቲ ዕለት መጽኡ መላአክተ አግዚአብሔር ወቆሙ ቅድመ አግዚአብሔር እምዝና እምድኅረ አንድ ወገን ነው እግዚአብሔር ወሀበ ወእግ ዚአብሔር ነሥአ ካለባት ቀን በኋላ ትዕግሥቱን ለማሣረግ መላ እክት መጥተው በእግዚአብሔር ፊት ቆሙ ወመጽአ ሰይጣን ወቆመ ምስሌሆሥ ቅድመ እግዚአብሔር ሰይጣንም ከነዚያ ጋራ መጥቶ በእግዚአብሔር ፊት ቆመ ወይቤሎ እግዚአብሔር ለሰይጣን እምአይቴ መጻእከ አንተ እግዚአብሔር ሰይጣንን አንተ ከወዴት መጣህ አለው ወይቤ ሰይጣን ሶቤሃ ቅድመ እግዚ አብሔር ሖርኩ መትሕተ ሰማይ ወአንሶሰውኩ ኩለሄ ወመጻእኩ ሰይጣን በእግዚአብሔር ፊት ያን ጊዜ እንዲህ አለ ከሰማይ በታች አራቱን መዓዝን ዞሬ ኃጢአት አሠርቼ ጣዖት አስመ ልኬ ወዳጅ አሳጥቼህ መጣሁ አለ ለ ጽክፈ ኢዮብ ምዕ ዞ ወይቤሉ እግዚአዝኬር ለሰይጣን ዑቅትኬ ላዕለ ኢዮብ ተሩልሩየ አግዚአብሔር ሰይጣንን በወዳጄ በኢዮብ ላይ ክፉ ነገር እንዳ ታደርግ አወቅ አለው እስመ አልቦ ዘከሣሁ በዲበ ምድር ብአሲ የዋህ በዚህ ዓለም አንደሱ ሆለ ደግ ሰው የለምና ጻድቅ ወንጹሕ ኃጢአት የሌለበት ንጸሕ ሐሰት የሌለበት አውነተኛ ወፈራጌ አግዚአብሔር አግዚአብሔርን የፈራ የሟ ያመልክ ወይትገሃሥ አምኩሉ እኩይ ከክፉ ነገር የሟርት እንደሱ ያለ ሌላ የለምሥና ወዓዲ የዋህ ዳግመኛም ዕጉሥ ወአንተሰ ትቤ ታኅጐሉ ንዋዮ በከ ንቱ እመ ኢያአኩተከ አንተ ግን በከንቱ ገንዘቡን ታጠ ፋበት ዘንድ ባያመሰግንህ እስቲ ታያለህ አልህ አንድም አንደ አሕዛብ ኃጢአት ሠርቶ ዖት አምልኮ ባያመሰግንህ በከንቱ ገንዘቡን ታጠፋበት ዘንድ ግሥሥ ኩሉ ዘቦ አልህ አንድም ፊት ለፊት ባሥሰሣግንህ ታይ ዘንድ ላጥፋበት አልህ ፀ ጦተሰጥሥ ሰጣን ለአእግዚአብዜኬር ሠርቤ ሃዕስ ቤዛ ሣሰዕስ ሰይጣን ለእሃገዚአብጤር መለሰ አንዲህ አለ ቁርበት ለቁርበት ቤዛው ነው ጫማ ለጠጠር ጋሻ ለጦር አንዲሉ ኩሉ ዘአጥረየ ሰብአ ይሁብ ቤዛ ነፍሱ ሰው በገንዘቡ ሰውነቱን ይቤፐ ሞል አንደዚህም ሁሉ ገንዘቤ ለሰውነቴ ቤዛ ሆነኝ አለህ ወባሕቱ ፈኑ አዴክከ ነገር ግን እደ መሥዓትህን አምጣ በትና ወግሣሥሥ አአፅዕምፒሁ ወጦሥጋሁ አጥንቱን የሚቀጠቅጥ ሥጋውን የያሳብጥ ደዌ አምጣበትና ዳዕ እሥ ስተ ገጽከ ኢባረከከ ፊት ለፊት ባይሰድብህ ታያለህ ይሰድብሃል እንጂ ተርጓጫው እንዳለፈው ነው ወይቤሉ እግዚአብሔር ለሰይሣን ናሁ መጠውኩከ ሥጋሁ ወዳዕ ነፍሶ ዑቅ አግሣዚአብቤር በይጣንን እነሆ ሥጋውንነ ሰጥፔሃለሁ ነፍሱን ከሥጋው አንዳትለይ አወቅ አለ ህህህሃህላፎከ ቆብ ጨጨጻጨሙጸ መ ሥ መና ም። መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ወወአ ሰይጣን እም ኀበ አግዚ አብሔር ሰይጣን ከእግዚአብሔር ዘንድ ደስ ብሎት ወጣ ወአኀዞ ለኢዮብ ዝልጋሴ እኩይ እምእግሩ እስከ ርእሱ በአደባባይ ተቀምጦ ነገር ሲሰማ አንድም በአዳራሽ ተቀምጦ ሲያበላ ሲያጠጣ ይህስ ጊዜው አይደለም ብሎ በከብቱ ጥፋት እግዚአብሔር ይርጠብህ በል ጆቹ ሞት እግዚአብሔር ያጥናህ የሟለው ሰው ሲወጣ ሲገባ አይቶ ይህስ ተድላ ደስታ ሆነው ብሎ ብሔሞትን መስሉ ከዓይኑ ከአ ፍንጫው እንደ ጢስ ያለ ትጉ ልጉል እያለ ሔዶ እፍ አለ በት ኢዮብንም ከእግሩ እስከ ራሱ ድረስ ጽኑዕ ደዌ ያዘው ቿ ወነሥአ ገልዐ ወአኀዘ ይሕክክ ተኣስሉ ጥፍሩ ውልቅ ውልቅ እያለ ቢወ ድቅበት ገሉን አንስቶ ቀሩስሉን ያክ ጀመረ ወነበረ አፍአ እም ሀገር ከከተሣ ወጥቶ በአፍአ ጎጆ ሰርቶ ተቀመጠ በከብቱ ጥፋት አግዚ አብሔር ይርጠብህ በልጆቹ ሞት እግዚአብሔር ያጥናህ ከደዌህ ይፈውስህ የሚለው ሰው ሲወጣ ሲገባ አይቶ ይህም ተድላ መቋበዐቲከዐየቨ ደስታ ሆነው ብሎ ቀስሉን እንዲሸት አደረገበት ከከተሣ ወጥቶ በአፍአ ጎጆ ሠርቶ ተተ ምጧል አንድም ከወጣ ከወረ ደው ሰው መድኃኒት ለመጠ የቅ ወሰከበ ውስተ መሬት ወሐመድ አመድ ነስንሰው ገል ደቁሰው በሣጥን አድርገው አስተኝተው ታል አንድም ደዌው አመድ ያስመስለዋልና ሀ ወኀሊፎ ብዙኀ መዋፅል ትቤሉ ብአሲቱ ዓዲኑ ትፀንሖ በየውሃት ከብዙ ዘመን በኋላ መሟስቱ እን ዲህ አለችው በሞኝነት ፀንተህ ዳግመኛ ደጅ እጠናዋለሁ ትላ ለህ ባርኮ ለእግዚአብሔር ወሙት ስትዞር ውላ የሰውን ልቡና ሰይ ጣን አጽንቶባት ስትመለስ የተ ደመ ብላቴን ጌታዋን መስሉ ሰይጣን ሲንከባለል አገኘችው ምን ሁነሃል አለችው የእኔ ያስ ደንቅሻልን ፀሐይ አያይሽ የነ በር የኢዮብስ ሟስት ስንኳ እን ዲህ ሁነሻል ቢሆን ያድንሃል ያለዚያ ይገድልሃል እግዚአብ ሔርን ስደበውና ሙት በዬው አላት ቢሆን ያድንሃል ያለዚያ ይገድልሃል እግዚአብሔርን ስደ በውና ሙት አለችው በዚህ ምክንያት ተቀሥፋለች እስከ ማዕዜኑ ትትዔገሥ እስከ መቼ ድረስ ትታገሣለህ ወትብልኑ እጸንሕ መዋዕለ ኅዳጠ ጥቂት ቀን ደጅ እጠናዋለሁ ትላለህን ወዓዲ እትዔገሥ ዳግመኛም መከራውን እታገሠሥ ዋለሁ ትላለህን ወአሴፎ ሕይወትየ ሕይወትን አገኝ ዘንድ ተስፋ አደርጋለሁ ትላለህን ናሁ ማሰነ እምድር ዝክርከ አንተ አለህልኝ እንዳልል እነሆ አጠራርህ ከዚህ ዓለም ጠፋ ደቂቅየኒ ወአዋልድየኒ ሞቱ ልጆች አለኝ እንዳልል ወንዶች ልጆቼ ሴቶች ልጆቼ ሞቱ ከርሠ ዚአየ ሐመ በሕማመ ማኅ ምም በከንቱ አማጥሁ ወሠራሕኩ ወፃመውኩ በከንቱ ላልረባ ላልጠቅም በከንቱ ደከ ምሁ ወአንተሂ ትነብር ውስተ መግል ወዕፄያት አንተም በመግል ተውጠህ በዕ ፄያት በትሎች ተከበህ ትኖ ራለህ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ወኩሎ ሌሊተ ታንዖርር ሌሊቱን ሙሉ ትዛብራለህ ወአነሂ አዓውድ ወእተሃል እኔም እየዞርሁ እቀላውጣለሁ አንድም ተለል ተለል እላለሁ ወአሐውር እምብሔጤር ብሔረ ወእፖ ቤት ቤተ ከአንዱ ሀገር ወደ አንዱ ሀገር ከአንዱ ቤት ወደ አንዱ ቤት እሔዳለሁ ወእጸንሕ እምነግህ እስከ የዓርብ ፀሐይ ከነግህ ጀምሮ ፀሐይ እስኪገባ ድረስ እቆያለሁ አገኛለሁ የሚል ሰው ይዘገያልና ከመ አእርፍ እምፃሣየ ጦእምሕሣምየ ዘላዕሌየ ይእዜ በዬ ሳይ ካለ ከድካሜ ከደዌየ አርፍ ዘንድ ከታማሚው አስታ ማሚው እንዲሉ አንድም ከረ ኃብ አርፍ ዘንድ አንድም ከድ ካም ከመከራ አርፍ ዘንድ ወባሕቱ ንብብ ቃለ ላዕለ እግዚአብ ሔር ወሙት ነገር ግን እግዚአብሔርን ስደበ ውና ሙት ወነጸራ በዓይነ መዓት አያት አንድም አስተውሉ አያት ከአፍ ጠለፍ አድርጎ መናገር አይገባምና ወይቤላ ከመ አሐቲ እም አብዳት አንስት ተናገርኪ የኔ የኢዮብ ሚስት ቀጥቼ ሠርቼ አሳድጌሽ ነበር ከሰነፎች ሴቶች እንደ አንዲቱ ሴት ተናገርሽ አንድም ሥርዓት ካልተሠራሳ ቸው ከአሕዛብ ሴቶች እንደ አንዲቱ ተናገርሽ ሠናይቶሰ ነሣዕነ እምኀበ እግዚአብ ሔር ወእኪትሰ ሶበ በሐተነ ኢንት ዒዔገሥኑ ተድላውን ደስታውን ከእግዚአ ብሔር ዘንድ አገኘነ መከራውስ በመጣ ጊዜ አንታገሥምን አን ድም ድኅነቱን ጤናውን አገ ኘነ ደዌውን አንቀበልምን ወበኩሉ ዝ ዘረከቦ አልቦ ዘአበሰ ኢዮብ ቅድመ እግዚአብሔር በዚህ ባገኘው መከራ ሁሉ ኢዮብ በአግዚአብሔር ፊት የበደለው በደል የለም አንድም ወኩሉ ዘሬከቦ ይህ ያገኘው መከራ በኃ ጢአቱ አይደለም ለፈተና ነው እንጂ ወሰሚዖሙ ቱ አዕርክቲሁ ኩሉ እኩየ ዘረከቦ ለኢዮብ መጽኡ ኀነቤሁ እምብሔሮም ሦስቱ ወዳጆቹ ኢዮብን ያገኘ ውን መከራ ሰምተው ከሀገራ ቸው ወደሱ ሊጠይቁት መጡ ኣለበለበሉፍቲከዐበዐቲከዐዐ እሉ እሙንቱ ኤልፋዝ ቴሜናዊ ንጉሥ የቴሜን ንጉሥ ኤልፋዝ ወበልዳዶስ አውኬናዊ መስፍን የአውኬን ሹም በልዳዶስ ወሳፍር አሜናዊ የአሜን ሰው ሳፍር እነዚህም ኤልፋዝ በልዳዶስ ሳፍር ናቸው ወመጽኡ ኀቤሁ ኅቡረ ከመ የሐው ፅዎ ወይናዝዝዎሥ በከብቱ ጥፋት እግዚአብሔር ይርጠብህ በልጆቹ ሞት እግዚ አብሔር ያጥናህ ከደዌህ ይፈ ውስህ ብለው ያረጋጉት ያሰና ኑት ዘንድ አንድ ሁነው ወደሱ መጡ ወርእይዎ እምርጉቅ ወኢያ እመርዎ ከሩቅ አይተው አላወቁትም መልኩ በደቄ ተለውጧልና ወአውየዉ በዓቢይ ቃል ወጸርሑ ወበከዩ ቃላቸውን አሰምተው ጮኹ አለቀሱ ወሠጠጡ አልባሲሆሙ ወወደዩ ሐመደ ዲበ ርእሶሥ ልብሳቸውን ቀተደዱ አሰለቡ ትቢያ በራሳቸው ላይ ነሰነሱ ወነበሩ ሰቡዓ መዋዕለ ወሰቡዐ ለያልየ ሄት መዓልት ት ሌሊት ተቀ መጡ ወአልቦ ዘነበበ እምኔሆሥ ከነዚያ የተናገረ የለም እስመ ርእዩ መቅሠፍቶ ዓቢየ ጥቀ እጅግ ኑዕፅ ጭንቅ የሆነ ደዌ ውን አይተዋልና ምዕራፍ ሦስተኛው ምፅራፍ ይህ ነው ጉባዔ ወእምድኅረዝ ከሠተ ኢዮብ አፉሁ ጁት ቀን ሳይናገሩ ሰንብተዋል ከሄት ቀን በኋላ ሰይጣን ልቡ ናቸውን ከበጎነት ወደ ክፋት መልሶት ያለ ኃጢአቴ ለምን አመጣብኝ ትላለህ በገቢር ባት ሠራ በሐልዮ ሳትሠራ ቀረህ ያመጣብህ በኃጢአትህ ነው አሉት ከዚህ በኋላ ኢዮብ ነገር ጀመረ ወከሠተ አፉሁ ጴጥሮስ እንዲል ወረገማ ለዕለት እንተ ባቲ ተወልደ መላእክትን ባማ ኃጢአት እግ ዚአብሔርን ባማ ክህደት ይሆ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ንብኛል ብሎ የተወለደባትን ቀን ረገማት ወይቤ ለትጥፋዕ ይእቲ ዕለት እንተ ባቲ ተወለድኩ የተወለድኩባት ቀን ትጥፋ አለ ወሌሊታኒ እንተ ባቲ ይቤሉ ተባ ዕት ውእቱ ለናቴ ለባሱራስ ወንድ ልጅ ተወለደልሽ ብለው የተናገሩባት ሌሊቷም ትጥፋ አለ ቦ ለትጽልም ይእቲ ዕለት ወኢይ ትኀሠሣ እግዚአብሔር በላዕሉ ይች ዕለት ትጥፋ በሰማይ ያለ እግዚአብሔር ከዕለታ ዮ አይቀ ጠራት ወኢይምጳጻእ ብርሃን ውስቴታ ብርሃን አይምጣባት ወይርከባ ጽልመት ወይድፍና ላሉተ ሞት ኃዘን ኑዕ መከራ ያግኛት ወይምጽኣ ቁባር ጭጋግ ይምጣባት ርግምተ ለትኩን ይእቲ ዕለት ይህች ዕለት የተረገመች ትሁን ምነው እሷ ትጉዳለች። ምስለ መዋዕለ አው ራኅ ከሄቱ ዕለታት ከወው ቀን ጋራ አንድ ሁና አትቁጠር ለይእቲ ዕለት ፃዕር ለይርከባ ይችን ቀን ጭንቅ መከራ ያግ ኛት ወኢይምጻእ ውስቴታ ፍሥሓ ወጠ ሜት ተድላ ደስታ አይደረግባት ጂ ዳዕሙ ይርግማ ዘረገሣ ለይእቲ ጥንቱን የረገሣት እግዚአብሔር ጨርሶ ይርገሣት እንጂ ባይረ ግማትማ እኔ እገኝባት ነበርን አንድም አዳምና ሔዋን ዕፀ በለስን የበሉባትን ቀን የረገማት እግዚአብሔር ጨርሶ ይርገማት እንጂ አንድም ዕለተ ዓርብን የረገማት እግዚአብሔር ጨርሶ ይርገማት እንጂ አዳምና ሔዋን ዕፀ በለስን የበሉባት ቀንና ዕለተ ዓርብ አንድ ነው አንድም ዕለተ ምጽአትን የረገማት እግዚአብ አሰለባከ በዐየቲከ ፐ ሔር ጨርሶ ይርገሣት እንጂ አጋንንት መናፍቃን ፍዳ ይቀበ ሉባታልና ዘሀሎ ይምትሮ ለዓቢይ አንበሪ ብሔሞትን ያሳልፈው ዘንድ ያለው አንድም አናምርት ይላል ብሔሞትን ሌዋታንን ያሳልፋ ቸው ዘንድ ያለው አንድም ክር ስቶስ ዲያብሉስን በመስቀል ድል ይነሣው ዘንድ ያለው አን ድም ለዓበይት አናምርት ይላል አጋንንትን ያጠፋቸው ዘንድ ያለው እግዚአብሔር ይርገማት እንጂ ለይጽለሙ ከዋክብቲሃ ለይእቲ ሌሊት የዚች ሌሊት ከዋክብቶቿ ይጥሩፉ ወይንበሩ ኀበ ኢይሬእዩ ብርሃነ ብርሃን ከማያዩበት ቦታ ይኑሩ አንድም ኢይሬእዩ ብርሃነ ይላል ብርሃንን ከሣያዩበት ቦታ ይኑሩ ሀ እስመ ኢዐዐፀዉ አንተጸ ከርሣ ለእምየ የናቴን ማኅፀን አልዘጉምና እንደ ቦአስጥቄቂስ ቦአስጥቂስ የሂባል ፈላስፋ ነበረ ባሏ ከንግድምሦ ከዘመቻም እንደሆነ ሔዶ ሳለ ከጐጉልነሳ ሚስት ደረሰ ፀነሰች በሚወለድበት ወራት ሌሊት ወጥቶ ቢያይ ኮከቡ ከኅሥር ቦታ ሆኖ አየው ይህን ጊዜ የሚወለ መጽሐፈ ኢዮብ ምፅ ዴው ኅሥጮር ይሆናል ብሎ ጭንና ጭኗን ገጥሞ አሥሮ ተዋት ኛ ወጥቶ ቢያይ ከክቡር ቦታ ሆኖ አየው ይህን ጊዜ የሚወለደው ክቡር ይሆናል ብሎ ፈታት ቢወለድ ሽቅብ ቀልቀል የሚ ያይ ሆኗል ይኸውም እስክን ድር ነው ይላሉ ዐሀኢይርአዩ ቤዘ እንዘ ይሠርቅ ኢይርአዩ ቤዘ ቤዝ እንዘ ይሠ ርቅ ብሎ መግጠም ነው ኮከብን አይዩ አንድም ኮከብ ሲወጣ አይዩ ዘኢያአተቱ ሕማመ እምአዕይንትየ መከራውን ከኔ ያላራቁ ለምንት በውስተ ከርሥ ኢሞትኩ በናታቸው ማኅፀን የሞቱ ሕፃ ናት ብዙ ናቸው በናቴ ማኅፀን ለምን ያልሞትሁ አንድም በናቴ ማኅፀን ብሞት ባማረ በተገባ ነበር አንድም በናቴ ሣነኅዐን ብሞት ይህ ሁለ መከራ ባላገኘ ኝም ነበር ዐወዒእየ እምከርሥ ዘኢተሀጉልኩ ሶቤሃ ይህማ እናትህን ትዳፋት የለም ተሉኝ እንደሆነ ከናቴ ማኅሀዐን በወጣሁ ጊዜ ለምን ያልሞትሁ ብሞት ባሣረ በተገባ ነበር አን ድም ብሞት ይህ ሁሉ መከራ ባላገኘኝም ነበር ጋ ለምንት ፀንዐ ብረክየ ሲድሁ የሞቱ ብዙ ናቸው ስድህ ለምን ያልሞትሁ አንድም ስድህ ብሞት ባማረ በተገባ ነበር አን ድም ስድህ ብሞት ይህ ሁሉ መከራ ባላገኘኝም ነበር ወለምንት ተሐዐንኩ በጥብ የናታቸው ጡት አንዝዚቸው የሞቱ ሕፃናት ብዙ ናቸው የእ ናቴ ጡት አንዝዞኝ ለምን ያል ሞትሁ አንድም የእናቴ ጡት አንዝዞኝ ብሞት ባሣረ በተገባ ነበር አንድም ብሞት ይህ ሁሉ መከራ ባላገኘኝም ነበር ሶበ ሰከብኩ አሜሃ እምአርመ ምኩ ወሶበሂ ኖምኩ አሜሃ እም አዕረፍኩ ሰከብኩና ኖምኩ አሜሃና አሜሃ አርመምኩና አፅረፍኩ አንድ ወገን ብሞት ያን ጊዜ ከመከራው በአረፍኩ ነበር ምስለ ነገሥት እለ መከሩ እኩየ በምድር ምነዋ ቢያነግሥህ ትሉኝ እንደ ሆነ በዚህ ዓለም ክፉ ምክር ከመ ከሩ ነገሥታት ጋራ ለምን ያል ሞትሁ ብሞት ባሣረ በተገባ ነበር አንድም ብሞት ይህ ሁሉ መከራ ባለገኘኝም ነበር ስለ ትሕትና አለ ዘከሩ እኩየ አለ መጽጠሪ ኢዮብ ምዕ ወኩነኑ በመጥባሕት በመባሕትም ይላል በሥልጣን ከሚገዙ ከሚሠሩ አው ምስለ መሳእክት አለቃ ቢያደርግህ ምነዋ ትሉኝ እንደሆነ ከአለቆች ጋራ ለምን ያልሞትሁ ብሞት በአማረ በተ ገባ ነበር አንድም ብሞት ይህ ሁሉ መከራ ባላገኘኝም ነበር ወአብዕልትኒ እለ አብዝኅዎ ለወርቅ ወመልዑ አብያቲሆሥምሙ ብሩረ ባለጸጋ ቢያደርግህ ምነዋ ትሉኝ እንደሆነ ቤታቸውን ብር ከመሉ ወርቅን ከአበዙ ከባለ ጸጎች ጋራ ለምን ያልሞትሁ ብሞት ባማረ በተገባ ነበር አን ድም ብሞት ይህ ሁሉ መከራ ባላገኘኝም ነበር ወሶበኒ ኮንኩ ከመ ፃዕፃዕ ዘአ ድኀፀቶ ማኅዐነ እሥ የናቱ ማኅፀን አስወርዳ እንደጣ ለችው እንደ ጭንጋፍ ብሆን በአማረ በተገባ ነበር ህየ የኀድጉ ኃጥአን ድንጋፄ ኃጥአን ድንጋፄን በመቃብር ይተዋሉ መቃብር እንጂ በጎ ነገር ነው አንድም ድንጋፄን በሰው ልቡና ይተዋሉ እገሌ ፈርዖን ነው እገሌ ሰናክሬም ህህህህህ«ፎከበዐዘቲከዐ ነው ማለትን አንድም አደንግ ፆቶሙ ይላል ሰው ማስደንገጣ ፐውን በመቃብር ይተዋሉ የሥ ጋውን አልፈውታልና ፀዐይውዕዩ በመቅሠፍተ መዓቱ ተቆጥት በአመጣው መቅሠፍት ይጠፋሉ ጂ ወህየ የዓርፉ እለሂ ተፅፅሩ በሥ ጋሆሙ ኅቡረ እምፍጥረተ ዓለም ዓለም ከተፈጠረ ጀምሮ በሥጋ ቸው የተጨነቁ ሰዎች በመቃ ብር ያርፋሉ ንዑሳንሂ ወዓቢያን ህየ ሀለዉ የዓርፉ ታናሹም ታላቁም በመቃብር አሉ ሕፃናትሂ እለ ኢርእዩ ብርሃነ ተወልደው ብርሃን ሳያዩ የሞቱ ሕፃናት አንድም ዘኢፈለጡ ብር ሃነ ይላል ይህ የፀሐይ ብርሃን ነው ይህ የእሳት ብርሃን ነው ብለው የማይለዩ ሕፃናት በመ ቃብር አሉ ወኢሰምዑ ድምፀ ዘያንሶሱ ሀየ ሀለዉ የሚመላለስ የሰውን ድምዕ ያል ሰሙ ሕፃናት በመቃብር አሉ ገብርሂ ዘአድለወ ለእግዚኡ ህየ ሀሉ አተላው ለኔ ጥሩው ለጌታዬ ብሉ የሚያደላ ባርያ በመቃብር አለ አንድም ገብርሂ ግዑዝ እም እግዚኡ ይላል ከጌታው ነፃ የወጣ ባርያ በመቃብር አለ አን ድም ለጌታው የሚያደላ ጻድቅ በመቃብር አለ ይጌይሰነ ናድሉ ለእግዚአብሔር እምነ አድልዎ ለሰብእ እንዲል አንድም ግዑዝ እምእግዚኡ ኃጢአት ቢሠራ ጣዖት ቢያመልክ ጌታው ይሆን ከነበረ ከዲያብሎስ ነፃ የወጣ ምዕመን በመቃብር አለ መቃ ብር እንጂ በጎ ነው ሆ ለምንት ወሀብኮሙ ብርሃነ ለም ሩራን ለኅዙናን ሲል ነው በከብታችን ጥፋት በልጆቻችን ሞት እርር ምርር ብለን ለአዘነ ለኛ ደስታ ውን ለምን ሰጠኸን በዛሬው መከራ የተድሞው ተድላ ደስታ በቀድሞው ተድላ ደስታ የዛ ሬው መከራ ያልተጨመረበት ወሕይወት ለጽዑራነ ነፍስ ልቡናችን ለአዘነ ለኛ ሕይወትን ለምን ሰጠኸን እለ ይትሜነይዎ ለሞት ወኢይ ረክብዎ ሞትን ለምንለምነው ለሣናገ ኘው ወይፍርህዎ ከመ መድፍን የተቀበረውን ወርቅ በመነጥር በጠልሰም በአልስጣላብ እንዲ ፈልጉ ለምንፈልገው መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ወይትፌሥሑ ለእመ አድምፅዎ ብናገኘው ደስ ለሟለን ደስታ ውን ለምን ሰጠኸን ዕረፍቱ ለሰብእ ሞት የሰው እረፍቱ ሞት ነው ሞት የሰው ዕረፍቱ ነው ሞት እንጂ በጎ ነገር ነው ለማለት ወዓፀዎ እግዚአብሔር እምኔሁ ሞትን ከኔ አራቀው ገንዘብ መስ ሎት ወእምድኅረ ማዕረርየ ረከበተኒ መቅሠፍት በከብት በንብረት ከተዘጋጀሁ በኋላ መከራ አገኘችኝ አንድም እምድኅረ ምረርየ ይላል በከ ብቴ ጥፋት እርር ምርር ብዬ ካዘንሁ በኋላ የልጆቼ ሞት አገ ኀኝ አንድም በልጆቼ ሞት እርር ምርር ብዬ ካዘንሁ በኋላ የአካሌ ጥፋት አገኘችኝ አንድም እምቅድመ ተአርሮትየ ይላል በሞት ከመታጨዴዱዴ አስቀድሞ የከብቴ ጥፋት የልጆቼ ሞት የአካሌ ጥፋት አገኘችኝ አንድም እምቅድመ ማዕረር ይላል ን ዘቤ ተመልሶልኝ ከደዌዬ ተፈ ውሼ ደስ ከሚለኝ አስቀድሞ አንድም ኋላ በመንግሥተ ሰማይ ደስ ከሚለኝ አስቀድሞ የልጅ የአካል ጥፋት አገኘችኝ እበኪ በእንተ ግሩም ዘረከበኒ የከብት ጥፋት ስለአገኘኝ ወፍርሃት እንተ ኢተኃዘብኩ ያልጠረጠርኋት የልጅ ሞት ስለአገኘችኝ ወእንተ ኢሐለይኩ ተዳደቀተኒ ያላሰብኋት የአካሌ ጥፋት ስለ አገኘችኝ አለቅሳለሁ ኢያርመምኩ ከጸሎት ከአኩቴት ዝም አላ ልሁም ወኢያዕረፍኩ ከመሥዋዕት ከምጽዋት አላረ ፍኩም አንድም ኢያርመምኩ ከመሥዋዕት ከምጽዋት ዝም አላ ልሁም ወኢያዕረፍኩ ከቀዊም ከሰጊድ አላረፍሁም ወኢድኅንኩ ነገር ግን ከመከራው አልዳን ሁም ወበሐኒ መቅሠፍት የከብት ጥፋት ደረሰብኝ ወመ ንሱት የልጅ ጥፋት ደረሰብኝኘ አንድም የልጅ ጥፋት የአካሌ ጥፋት ደረሰብኝ ህህህህህ«ፎከወዐህኋበዐዘቲከዐ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ምዕራፍ አራተኛው ምዕራፍ ይህ ነው ጉባዔ ወተሰጥዎ ኤልፋዝ ቴሜናዊ ወይቤ የቴምና ሰው ኤልፋዝ እንዲህ አለ ኢታብዝኀኅ ነቢበ እንዘ አንተ በፃማ አንተ በመከራ ተይዘህ ሳለ መቀ ባጠርን አታብዛ አብዝኖ ንባብ ምንት ይበቀሩዓከ አንተ በመከራ ተይዘህ ሳለ ነገር ማብዛት ምን ይረባሃል ። ህይረክቦሥ ብልዐተ ዕፄ የዕፄ አበላል የሟያገኛቸው አን ድም የዕፄ አበላል ያገኘናል ወኢይሄልዉ አምነግህ እስከ ሠርክ ኑ በአላቸው ጊዜ ከነግህ አስከ ሠርክ አይቆዩም እስመ ስዕኑ አድኅኖ ነፍሶ ሀረ ዲአ ርአሶሙ ተኀጐሉ ሰውነታቸውን ማዳን ራሳቸውን መርዳት ተስኗቸዋልና አይቆ ዩም አንድም ሰውነታቸውን ዳን ራሳቸውን መርዳት ተስ ኗቸዋልና ጠፉ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ሀ ወነፍሖሙጮ ነፋስ ወተኀጐሉ ነፋስ አንድም መከራ መጣባ ቸው ጠፉ እስመ አልቦመ ጥበብ የሚድኑበት ጥበብ የላቸውምና ምዕራፍ ድ አምስተኛው ምፅራፍ ይህ ነው ጸውዕ እስኩ እመቦ ዘያወሥአከ ከጻድቅ ሰው መልአክ አይለይፖ ለሙሴ መልአከ ገጽ እየነገረው ኩፋሌን እንደጻፈ አንድም ከመ ላእክት ጻድቅ ነኝ ብሎ የመ ልስልህ አለ አንደሆነ እስቲ ተጣራ አንድም ንጹሕ ነኝ ብሉ የሚመልስልህ አለ እንደሆነ አስቲ ተጣራ ወእመቦ እመላእክቲሁ ትዱሳን ዘትሬኢ ዘትሰምዕ ሲል ነው ከቅዱሳን መላእክት ጻድቅ ነኝ ንኡሕ ነኝ ሲል የምትሰማው አለ እንደሆኙ አስመ ለአብድ መዓት ይቀትሉ ሰነፍን የራሱ ቀጣ ይገድለዋልና እንደ አኪጦፈል ወዕቡድኒ ይመውት በትንዓት የሰነፍ ሰነፍ ባልንጀራዬ ተሾመ ተሸለመ ብሉ በቅንዓት ይሞ ታል ነለባህሳለይሂከክስቲከዐ አንሰ ርኢኩ በቄለ ሥርዎሙ ለአብዳን የሰነፎች የአባትነታቸውን ጽናት እኔ አየሁ ወበጊዜሃ ጠፍዐት ንብረቶም ለጊዜው እንዲህ አልሁ እንጂ አኗኗራቸሠ ያን ጊዜ ጠፋች ዐወዐጦጽኡ አሦሕጠይወት ከሕይወታቸው ተለዩ ፀ ወለውሉዶሙኒ ይኩርዕዎሥ በአ ናት ኣዶቻትውንፖምፖ በአደባባይ ራስ ራሳቸውን ይቀጠቅጧቸዋል ወያየመነዝዝሥሥ ወአልቦ ዚየድኀ ኖጮሙ አጽንተው ይይዚቸዋል የሚሆ ድናቸው የለም ዘአሙንቱ ዘገቡ ጻድቃን ይበ ልዑ ይኸውም ልሣድ ነው ኃጥአን የሰበሰቡትን ጻድቃን ይበሉታል ወሉሙሰ ትፀብዖሥ እኪት እነሱን ግን መከራ ታጠፋቸትዋ ለች ወይትመሰው ኃይሉሙሥ የኀልቅ ብፅሎሙ ይደክም ኃይ ሉሙ ሲል ነው ባለጸግነታቸው ይጠፋል ኃይላቸው ይደክሣነል መጽሐጠፈ ኢዮብ ምዕ አስመ አኮ አምድር ፃሣ ዘይወጽአ በደዌ መድከም ከምድር የሟ ገኝ አይደለምና ወአኮ አምውስተ አድባር ዘይበተሩል ሕማም መከራ ከተራራ የሚገኝ አይደ ለምና ማለት ከምድር አንደ ሰርዶ ከሰማይ እንደ በረዶ የሚ ገኝ አይደለምና ሰብእሰ ይትወለድ ለሥራሕ ሰው ግን መከራ ሊቀበል ይፈጠ ራልና በኃጢአትህ የመጣብህን መከራ አንተ ተቀበለው እንጂ ማን ይቀበልልሃል አንድም በደዌ መድከም ከምድር ከባሕ ርይዋ የሚገኝ አይደለምና መከ ራም ከተራራ ከባሕርይዋ የሟ ገኝ አይደለምና ሰው ግን በተ ስማሚ ሰውነቱ መከራ ሊቀበል ተፈጥሯልና በተስማሚ ሰውነ ትህ አንተ ተቀበለው እንጂ ሣማን ይቀበልልሃል ወዕጐለ አዕዋፍ ያሌፅሉ ዖፈ ወአዕዋፍ ያሌዕሉ ፅዕገሩለ ዖፍ ሲል ነው አፅዋፍ የሰውን ገንዘብ እየዘረፉ ልጆቻቸውን ያሳድጋሉ አንተም የሰውን ገንዘብ እየዘረ ፍህ በልተህ በዚህ ምክንያት መከራ መጣብህ ወባሕቱ ለእግዚአብሔር እስዕሉ ነገር ግን ኢዮብ እኔ እንዳንተ አይደለሁም አግዚአብሔርን እለምነዋለሁ አንድም ለእግዚ አብሔር እግዚአብሔርን አለ ምነዋለሁ በል ሀ ወአጴውዖ ለእግዚአ ኩሉ ለዘገ ብረ ዓቢያተ ወክቡራተ ወመንክራተ ዘአልቦ ዐሠር ወአልቦ ሩልተቱ ቀጥር ስፍር የሌለው ድንቅ ድንቅ ክቡር ክቡር ፅኑዕ ፅኑዕ ሥራ የሠራ አሠረ ባሕርዩ የማ ይመረመር የሁሉ ጌታ እግዚአ ብሔርን አለምነዋለሁ አንድም እለምነዋለሁ በል ዘይሁብ ዝናመ ላዕለ ምድር ዝናሙን በምድር ላይ የሚያዘ ንም አሱ ነው ማለት በደመና ቋጥሮ በነፋስ ጭኖ የሚያመ ጣው አሱ ነው ወይፌኑ ማየ መትሕተ ሰማይ ዝናሙን ከሰማይ በታች በዚህ ዓለም ያዘንማል ዘያሌዕሉሎሙ ለትሑታን ትሑታን ሰዎችን ከፍ ከፍ የሚያደርጋቸው እሱ ነው አን ድም አዝርእትን አትክልትን ከፍ ከፍ ሃሚያደርጋቸው እሱ ነው አንድም ዝናማትን እንዲ ዘንሙ የሚያደርጋቸው እሱ ነው መጽከፈ ኢዮብ ሥዕ ድ ለ ወይነሥኦሥ ለሣግዱፋን በመከራ የወደቁትን ሰዎች የሟ ያነሣቸው እሱ ነው አንድም አዝርዕትን አትክልትን የሚያነ ሣቸው እሱ ነው አንድም ዝና ሣትን አንዲዘንሙ የሚያደርጋ ቸው እሱ ነው ምክር ለአለ ወይመይጥ በጐሕሉት በጉሕሉት በክዳት በተንኩል ያሉትን ሰዎች ምክራቸውን የሚለውጥ እሱ ነው ወለእ መኒ ለቢዖር ዕገሩለ ጐሕሉት አሦር ይዜጹውዖ አንዲል ወኢይገብራ ርቱዓ አደዊሆሥ እደ ልቡናቸው የቀና ሥራ አይ ሠራም ዘይእኀዞሙ በምክሮሙ ለጠ ቢባን በምክራቸው ምክንያት አዋቆች ነን የሚሉትን በፍዳ የሚይይዛ ቸው እሱ ነው ወያጠፍዕ ሕሊናሆሥ ለአለ ይጸፍ ርዋ ለምክር ምክርን አጽንተው አሳባቸውን የሚያጠፋ እሱ ነው መዓልተ ይረክቦሙ ጽጽልመት በአፍላ ባለጸግነት ሳሉ መከራ ያገኛቸዋል ህህህህህ«ፎቪቲከወበዐዘቲከዐ የያዙ ክፉ ወያረመስሱ ተትረ ከመ ፅውር ወከመ ሌሊት ደህነኛ በሌሊት ዕውር በተን አንዲዳብስ ይዳብሳሉ ወይትኃጉሉ በውስተ ቀትል በሰልፍ ይጠፋሉ ድኩም ድ ወያመስጥ እምእደ ጢት እንደዚህም ሁሉ አንተ ጠፍተ ህለት ደካማው ከኃይለኛ እጅ ይድናል እስመ ዕቡስኒ ቦቱ ተስፋ ለዕቡስሂ ሲል ነው ለደካሣው አለኝታ አለውና ወይትፈጸም አፉሁ ለዓማቂ የሸፋጭ አፉ ይዘጋል ወባሕቱ ብፁዕ ብአሲ ዘእግዚአ ብሔር ገሠዖ ነገር ግን አግዚአብሔር መከራ አምጥቶ የገሠጸው ሰው ንዑድ ነው ክቡር ነው ወኢታስተፅሕብ ተግሣጸ እግዚአብ ጤር ተግሣጸ እግዚአብሔርን አታ ቃል አትናቅ እስመ ውእቱ ያቂስል እሱ በመከራ ያቆስላልና ይኸን አይሻውም መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ሪ ወካዕበ ይፌውስ ዳግመኛ ያድናልና ይቀሥፍሂ እዴሁ ወይሠሃል በሥልጣኑ ይገርፋል ይቅር ይሳል ቿ ስድሰ ያድኅነከ እመንሱት ስድስት ጊዜ ከሞት ያድንሃል ወበሳብዕት ኢትገሥሠክከ እኪት በጁኛው ከደዌህ ያድንሃል ስንክሣር ወዘመን አለ ከዚህ ዘመን አለ አይጣላም ቢሉ አይጣላም ከዚያ መላ ዘመኑን ከዚህ የፀናበትን ለይቶ ተናገረ አንድም ወው ድ ይሆናል አንድ ነው አንድም በጎደሎ ትዕግሥትህ ከደዌህ ያድንሃል በፍጹም ትዕፅግሥትህ ከሞት ያድንሃል አንድም ወደፊት ያመጣዋል እመሂ ረኃብ ያድኅነከ እሞት ቀጠናም ቢመጣብህ ከሞት ያድ ንሃል እንጂ ወበውስተ ፀብእሂ ያነግፈከ እምእደ ኩናት እምአፈ ኩናት ሲል ነው በሰ ልፍም ጊዜ ከጦር አንደበት ያድንሃል ሁለት ወይሜውረከ እመቅሠፍተ ልሳን ከነገረ ሠሪ አንደበት ይሠውር ሃል ሦስት ወኢትፈርኅ እምእኪት እንተ ትመ እ ከምትመጣብህ መከራ አትፈ ራም አራት ወትስሕቆሙ ለኃጥአን ወለዓሣ ዕያን በኃጥአን በዓማዕያን ትዘብት ባቸዋለህ አምስት ወኢትፈርኅ እምአራዊተ ሐቅል ከምድረ በዳ አራዊት የተነሣ አትፈራም ማለት ከአሕዛብ የተነሣ አትፈራም ስድስት ያለው ይህ ነው ወይሰነዓዉከ አራዊተ ገዳም የምድረ በዳ አራዊት ከአንተ ጋራ ይስማማሉ ማለት አሕዛብ ይገዙልሃል ሳብዕም ያለው ይህ ነው ወሶቤሃ ተአምር ከመ ዳኀን ቤትከ ወገንህ ደህና እንደሆነ ያን ጊዜ ታውቃለፅህ ወአልቦ ዘይትነከይ እምንብረትከ ከገንዘብህ የሚጠፋ የለም ወትጤይቅ ከመ ብዙኅ ዘርዕከ የልጅ ልጅህ ብዙ እንዲሆን ትረዳለህ ጋበዕከ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ሠ ወደቲትከኒ ከመ ሣዕረ ዒዖት ሥሙር ልጆችህም እንደ አማረ እንደ መስክ ሣር ይሆናሉ ያ እንዲ ወደድ ይወደዳሉ ወተአቱ መቃብሪከ ዘሀሉክ በብዕል ሲል ነው በባለጸግነት ሳለህ ሳታጣ ትሞታለህ ከመ ዕክለ ማዕረር ሥሙር እንደ አማረ እንደ በጀ መከር እህል ወከመ ክምር ዘኩሉ ጊዜ ይነሥኡ እምኔሁ ሁል ጊዜ እየዘረፉ የሚወስዱት ክምር እንደማያልቅ ሳታጣ ትሞ ታለህ ናሁ ዝ አሠር ዘአትጻዕነ ወዝንቱ ዘሰማዕነ እነሆ ያስወጋነው ወግ የሰማነው ወሬ ይህ ነው ኃጥአን እንዲጠፉ ጻድቃን እንዳይጠፉ ወአንተ ባሕቱ አእምር ዘገበርከ ነገር ግን አንተ ያደረግኸውን አወቅ ማለት በኃጢአቴ መጣ ብኝ በል አንድም ጻድቅ ሰው እንዳይጠፋ ኃጥእ እንዲጠፋ እወቅ ምዕራፍ ስድስተኛው ምዕራፍ ይህ ነው ጉባዔ ወእአደ ተናገረ ኢዮብ ተሰጥወ ወይቤ ኢዮብ ከተናገረ ዘንድ መለሰ እንዲህ አለ ናሁ ዱ እምኔክሙ ይደልዋ ለመቅሠፍትየ እነሆ ከናንተ አንዱ ኤልፋዝ ለመከራየ ይገባታል ወይነሥኣ ኅቡረ በመዳልው ለሕማ ምየ ከናንተ ዱ ልቡናውን እንደ ሚዛን አድርጎ ቢመዝናት እን ዲህ ባላላችሁኝም ነበር ስለምን እንዲህ አለ የተናገረው ኤልፋዝ አይደለም ቢሉ እነዚያም እንዳ ይተዉት ያውቃልና አንድም ከናንተ አንዱ ኤልፋዝ በሰውነቱ ቢቀበላት እንዲህ ባላለኝም ነበር አንድም ከናንተ አንዱ ኤልፋዝ በሰውነቱ ሊቀበላት ትገባዋለች እስመ ይከብድ እምዣፃ ባሕር ነገራችሁ ከባሕር አሸዋ ይከብ ዳልና ኮ ወባሕቱ ሐሰተ ይመስል ነገርየ ዘእሙን ነገር ግን የታመነው ነገሬ ሐሰት ይመስላል የሰው ተስል የግንድ ይመስል እንዲሉ በ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ዌ ናሁ አሕፃሁ ለአግዚአብሔር ላዕለ ሥጋየ የእግዚአብሔር አሕፃ መዓቱ በሰውነቴ ላይ ነው አንድም አሕፃው ዕፄ በሰውነቴ ላይ ነው ወኅምዙ ይሰርበኒ ደምየ ኅምዘ መዓቱ አንድም ኅምዙ ፅፄ ደሜን ያደርቀዋል ሶበ እእኅዝ እንብብ ይደጐፀኒ ሥጋየ ልናገር በጀመርሁ ጊዜ ሰውነ ቴን ይወጋኛል አላናግር ይለ ዋልና ቦኑ ለከንቱ ይነቁ ሐለሰትዮ በው ስተ ሐመልማል አኮኑ እንዘ የኃሥሥ ዘይበልዕ ረድኤተ እግዚአብሔር ሳይለ የው ተለየኝ በኃጢአቱ መጥ ቶበት ሳለ ያለ ኃጢአቴ አመጣ ብኝ ይላል ይሉታልና የምድረ በዳ አህያ በልምላሜ መካከል ሳለ በውኑ በከንቱ ይጮኻልን የሚበላው ሲሻ አይደለምን ወይነቁኑ ላሕም እንዘ ይበልዕ ውስተ ጎል ወይቀምሕ በበረት የሚበላው የሚቅመው ሳለ በሬ ላም በከንቱ ይጮኻ ልን ያለ ኃጢአቴ ቢመጣብኘ ረድኤተ እግዚአብሔር ቢለየኝ ነው እንጅ ወይትበላዕኑ አክል ዘእንበለ ፄው እህል ያለ ጨው ይበላልን መበ ላትስ እንዳይበላ የለም በውኑ ጣዕም አለው። ወእንዘ ሀሉ ውስተ ሥርው ዘእ ንበለ ይግምድዎ ኩሉ ሣዕር ዘኢይ ሰቲ ማየ ይየብስ ውሀ የማይጠጣ ሣር ሁሉ ከሥሩ ጋራ ሳለ እንዲደርቅ አእምሮ ጠባይዕ ቀንቶለት ሳለ አእምሮ ጠባይውን አጥሞ የማይማር ሰው እንዲጠፋ ከማሁ ደኃሪቶሙ ለኩሉሎሙ አለ ይረሥዕዎ ለእግዚአብሔር እንደዚህም ሁሉ ክፉ መልካም ለይተው የሚያውቁበት ዕውቀት ተሰጥቷቸው ሳለ እግዚአብሔ ርን የሚዘነጉ ሰዎች ይጠፋሉ ወትጠፍእ ተስፋሆሙ ለረሲዓን ሕገ እግዚአብሔርን የዘነጉ ሰዎች አለኝታቸው ትጠፋለች ምዝቡር ውእቱ ቤቱ ወሣሬት ይከውኖ ማኅደሮ ቤቱ ማኅደሩ አንድ ወገን ነው ቤቱ የፈረሰ ይሆናል አንድም ማደሪያው የሸረሪት ወተር ይሆ ናል ወእመሂ አፅንዖ ለቤቱ ኢይቀ ውም ቤቱን በከብት ላይ ከብት ጨምሮ ቢያጸናው አይፀናም ወዘወጠነሂ ኢይፈጽም የጀመረውን መንግሥት አይፈ ጽምም ወሰሕቡብ ውእቱ ቤቱ በታሕተ ፀሐይ ወሣሬት ይከውኖ ማኅደሮ ብሎ ነበርና ከፀሐይ በታች ያለ ቤቱ ይሻግታል ማለት የተፈታ ይሆ ናል ወውስተ ገነቱ ልምላሜሁ ይየብስ በተክሉ ውስጥ ያለ ልምላሜው ይደርቃል ማለት ተድላው ደስ ታው ይጠፋል ወበእከዩ የኀልቅ ኃይሉ በክፋቱ ኃይሉ ይደክማል አን ድም ባለጸግነቱ ይጠፋል ወማዕከለ ዖላዕት ይበይት ወወጽአ አፍአ ብሎ ነበርና በሣ ጥን ይኖራል ወውስተ ሐዝሐዝ የሐዩ በእዝኅ ረግረግ ተውጦ ይኖራል ቿ ወእመሰ ውህጦ ምድር ወሐሰዎ ኢርኢኩ ዘከመዝ አገር የተቀበለው እግዚአብሔርን የካደው እንደ አንተ ያለ አላየ ቋ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ሁም አንድም መቃብር ከተቀ በለው በኋላ ያዳነው እግዚአብ ሔርን የካደው እንደ አንተ ያለ አሳየሁም እስመ ከማሁ ይትገፈትዑ ረሲዓን ሕገ እግዚአብሔርን የዘነጉ ሰዎች ኣሁን እንደ ተናገርሁት ይጠ ፋሉ አንድም እንዲህ ይጠፋ ሉና ሀ ወካልዕ ይበተሩል እምድር በዚህ ዓለም እሱ ሙቶ ሌላ ይነ ሣል ወአግዚአብሔርሰ ኢይገድፎ ለየ ዋህ እግዚአብሔር ግን ደጉን ሰው በመከራ አይጥለውም ወኢያዐንዕ እደ እኩያን የኃጥአንን የክፉዎችን ሰዎች ሥልጣን አያፀናም ወኢይትሜጦ መባዓ ኃጥአን የኃጥአንን መባ አይቀበልም አንድም የኃጥአንን ጸሎታቸውን አይቀበልም ወአፈ ራትዓን ይመልዕ ሰሐቀ ወሰሐቅሙ ብሎ ነበርና እውነት ነው የቅኖች ሰዎች አፋቸው ደስ ይለዋል ወየአንማ ከናፍሪሆሙ ይየብባ ሲል ነው ከንፈሮቻቸ ውም ያመሰግናሉ ወጸላፅቶሙኒ ይለብሱ ኀፍረተ ጠላቶቻቸውም ኃፍረት እንደ ልብስ ይለብሳሉ ወይጠፍዕ ቤተ ኃጥአን የኃጥአን ወገን ይጠፋል ምዕራፍ ዘጠነኛው ምዕራፍ ይህ ነው ጉባዔ ወእደ ተናገረ ኢዮብ ተሰጥወ ወይቤ ኢዮብ ከተናገረ ዘንድ እንዲህ አለ አንድም ሲገባው ሲመልስ እንዲህ አለ አማን አአምር ከመ ከመዝ ውእቱ እውነት ነው ኃጥእ እንዲጠፋ ጻድቅ አንዳይጠፋ አውቃለሁ ወእፎ ይከውን ንጹሐ በቅድመ እግዚ አብሔር ጻድቅ ነኝ ንጹሕ ነኝ የሚል ሰው ሁሉ በእግዚአብሔር ፊት እንደምን ጻድቅ ንጹሕ ይሆናል መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ሀ ሣ ወእመሂ ፈቀደ ይትዋሣዕ ኢይ ሠጠዎ አሐተ ቃለ እም ሸ ሰው ከእግዚአብሔር ሊከራከር ቢወድ ከሰው እልፍ ውርድ እግዚአብሔር አንድ ጭብጥ ቃል አይመልስለትም ነገሩን ይንቅበታል አንድም ሰው ከእ ግዚአብሔር ጋራ ሊከራከር ቢወድ ከእግዚአብሔር እልፍ ውርድ ሰው አንድ ጭብጥ ውርድ ቃል መመለስ አይኾንለትም ጠቢበ ምክር ውእቱ ወዐቢየ ኃይል ምክር አዋቂ ይባላል ገናና ኃያል ይባላል መኑ ውአቱ እኩየ ከዊኖ ዘቆመ ቅድሜሁ ክፉ ሆኖ በፊቱ የቆመ ማነው። ወአነሂ ብየ ልብ ከማክሙ እኔም እንደናንተ ፅውቀት አለኝ እስመ አልቦ ከመ እግዚአብሔር እንደ እግዚአብሔር ያለ ፈታሒ በጽድቅ ኩናኒ በርትዕ የለምና አንድም እንደ እግዚአብሔር ያለ ንጹሐ ባሕርይ የለምና አንድም አንደ እግዚአብሔር ያለ መሐሪ ወመስተሣሀል የለ ምና ኢዮብ ምዕ ሻሉ ሰሐቀ ለቢጹ ይከውን በኃጢአቱ እግዚአብሔር ፈርዶ በት አንዱ ላንዱ መዘበቻ ይሆ ናል አንድም ከደዌ ተፈውሺ ለዘመዶቼ ተድላ ደ እሆናለሁሀ ወሰሐቀ ጻድቅ ንጹሰ በኔ በኢዮብ መዘበት ከውነት ንጹሕ ነው አንድም በኒ ተድላ ደስታ መዘበት ከሐሰት ንጹሕ ነው ጋ ብአሲ ጻድቅ ወንጹሕ ሥላቀ ኮነ በዕድሜ መዋዕሊሁ ዳድቅ ንጹሕ የሚሆን ኢዮብ ባለ በዘመኑ ሁሉ መዘበቻ ሆነ አን ድም ኢዮብ ቢኖር ቢኖር መዘ በቻ ሆነ ድ ወአጽንሕዎ ያርስሕዎ ባዕዳን ያስርሕዎ ያሕዝንዎ ይላል ያላዝ ኑት ዘንድ ሰነች ዩኋድብ መጠን አቆዩት ንጉሥ በሠጣ ጊዜ ለል ማዱ ፍሪዳው ሣሩ ይቄፄየሁ ነበር ለኔ ግን የስድብ መጠን አቆዩኝ ወከመ ያውድቁ ቤቶ ኃጥአን አሕዛብ ቤቱን ገንዘቡን ያጠፉ ዘንድ አንድም አጋንንት ቤተ ምግባሩን ያፈርሱ ዘንድ ወባሕቱ እኩያን ኢይበሉ ጌራን ንሕነ እለ ያምዕፅዎ ለእግዚአብሔር ነገር ግን እግዚአብሔርን የሚያ ሳዝኑ እኒህ ክፉዎች በጎ ሰዎች ነን አይበሉ ፃሄ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ አኮኑ ውእቱ ወየሐትቶሥ በጎ ሰዎች ነንማ እንዳይሉ እሱ የሚመረምራቸው አይደለምን ተሰአሎሉሙ ለእንስሳሂ ለእመ ይነ ግሩከ እኔንስ አህያ ብለኸኛልና ይነግ ሩህ እንደሆኑ እንስሳትን ጠይ ቃቸው ወለአዕዋፈ ሰማይኒ ለእመ ያየድዑከ አፅዋፍን ጠይቃቸው ይነግሩህ እንደሆነ አንድም እስቲ እነዚ ያን ጠይቃቸው ይነግሩህ እንደ ሆነ አህያ ያልኸኝ እኔ እነግ ርሃለሁ እንጂ ተናገራ ለምድር ለእመ ትፌክር ለከ ምድርንም ጠይቃት ውርድ ብትጠይቃት ጭብጥ ትመል ስልህ እንደሆነ ወለእመ ይነግሩከ ዓሣተ ባሕር ዓሣተ ባሕርም ይነግሩህ እንደሆነ ጠይቃቸው መኑ የአምር ዘንተ ኩሎ ከመ እደ እግዚአብሔር ገብረ ይህን ሁሉ መከራ ያመጣብህ ሥልጣነ እግዚአብሔር እንደ ሆነ ማን ያውቃል እስመ ውስተ እዴሁ ነፍሰ ኩሉ ሕያው ወመንፈሰ ኩሉ ሰብእ የሰው ሁሉ ልቡና የሰው ሁሉ ሰውነት በሱ እጅ በሱ ሥልጣን ተይዚልና ዕዝን ነገሪ ይፈልጥ ወጐርዔ እክለ ይጥዕም ጆሮ ነገርን ይለያል ጉሮሮ የእ ህል ጣዕም ያውቃል የነገር ጣዕም በጆሮ የአህል ጣዕም በጉሮሮ እንዲሉ በብዝኃ ዓመታትኑ ትትረከብ ጥበብ ወበብዝኃ ንብረት ትምህርት እንደዚህስ ሁሉ ዘመን በማብዛት ብዙ ዘመን በመኖር ጥበብ ትም ህርት ትገኛለችን አንድም ሳይ ማሩ ብዙ ዘመን በተማሪ ቤት ቢኖሩ ጥበብ ትምህርት ትገኛ ለችን ወባሕቱ ኩሉ እምኀበ እግዚአ ብሔር ነገር ግን ሁሉ ከእግዚአብሔር ዘንድ ይገኛል ወሉቱ ምክር ወአእምሮ ወኃይል ምክር ዕውቀት ኃይል የሱ ገን ዘብ ነው ወለእመ ውእቱ ነሠተ መኑ የሐንፅ በሞት ቢያፈርስ በሕይወት የሚ ያድን ማነው ወለእመኒ አዐፀወ ላዕለ ሰብአ መኑ ያርጐኙ በመቃብር ቢዘጋ ከፍቶ የሚያ ወጣ ማነው መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ፌፌፌዜ ሙክ ተት ሰች አመ ከልዐ አምሰማይ ዝናመ ያየብሳ ለምድር እንደ ኤልያስ ጊዜ ዝናሙን ከሰ ማይ ቢከለክል ምድርን ያደርቃ ታል ወእመ ኃደጋ ትሣስን ወትትገፈታዕ ዝናሙን ማዝነም ቢተዋት ፈጽሣ ትጠፋለች አንድም እንደ ማየ አይኅ ጊዜ አብዝቶ ቢያመጣባት ፈጽማ ትጠፋለች እስመ እምኀቤሁ ኃይል ወጽ ንዕ ኃይል ንዕ መገኛው ከሱ ነውና ወእንቲአሁ ጥበብ ወምክር ጥበብ ምክር የሱ ገንዘብ ነው ጂ ወይሬስዮመሙ ለመካርያን ወይፄ ወዉ የጦር ምክር አናውቃለን የሚ ሉትን እንዲማረኩ የሚያደርጋ ቸው እሱ ነው ወይወስዶሙ ለመኳንንተ ምድር መኳንንቱን አስማርኮ የሚወስ ዳቸው እሱ ነው ወያነብሮሙ ለነገሥት ዲበ መና ብርት ነገሥታቱን በዙፋን ላይ የሚ ያስቀምጣቸው እሱ ነው እንደ ሕዝቅያስ ወያቀንቶሙ ቅናተ ዘኃይል ውስተ ሐቋቄሆሙ ኃይልን እንደዝናር የሚያስታ ጥቃቸው እሱ ነው ሀ ወይፌንዎሥ ለማርያን ወይፄ ዐዉ ሚሜርተኞችን ተማርከው እንዲ ሄዱ የሚያደርጋቸው እሱ ነው ወይገፈትዖመሙ ለኃያላነ ምድር ኃያላኑን የሚያጠፋቸው እሱ ነው ወይመይጥ ምክሮሙ ለመሐይ ምናን የእስራኤልን ነገራቸውን በሚለ ውጡ በነሰናክሬም መዓት መቅ ሠፍት ያመጣባቸዋል አንድም ለእስራኤል አስበ ጸሎታቸውን የሚሰጣቸው እሱ ነው ወየአምር ምክረ ሊቃናት የአለቆችን ምክር የሚያውቅ እሱ ነው ወያመጽእ ሎሙ ኃሣረ ለመላ እክት በነሰናክሬም አለቆች ጐስቁልና የሚያመጣባቸው እሱ ነው ወይሠሃሎሙ ለትሑታን ትሑታነ እስራኤልን ይቅር የሚ ላቸው እሱ ነው ዛቿ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ወይከሥት ዕሙጭቃተ እምጽል መት የተሠወረውን መርምሮ የሚያ ውቅ እሱ ነው ወያወጽኦሙ ውስተ ብርሃን እምጽል መት ወጽላሉተ ሞት ሞት ጽኑዕ መከራ ካለበት ወደ ተድላ ወደ ደስታ የሚያወጣ ቸው እሱ ነው ወየአወክኮሙ ለአሕዛብ ወይት ኃጉሉ አሕዛብን በሞት ተግ ተግ የሚ ያደርጋቸው አንድም የሐው ኮሙ ቢል የሚያውካቸው እሱ ነው ይጠፋሉ ወይሠርዖሙ ለአሕዛብ ወይመርሆሙ አሕዛብን ለጥፋት ይሠራቸዋል ወደ ጥፋት ይመራቸዋል ወይመይጥ ምክሮሙ ለመላእ ክተ ምድር ያለቆችንም ምክር ይለውጥባቸ ዋል ዐያዔይሉመሙ ፍኖተ ዘኢያእመሩ የማያውቁትን ጎዳና ያዞራቸዋል እንደ እስራኤል ሣ ዘመን ይዞሩ አንደነበሩ ወያመረስሱ ውስተ ጽልመት ወአኮ ውስተ ብርሃን በተድላ በደስታ ያይደለ በመከራ ተይዘው ይዳብሳሉ ወይተንትኑ ከመ ስኩር እንደሰከረ ሰው በመከራ ይፍገ መገማሉ ምዕራፍ አሥራ ሶስተኛው ምዕራፍ ይህ ነው ናሁ ዝ ዘርአየት ዓይንየ እነሆ ዓይኔ ያየችው ይህ ነው አለ በዘመኑ የተደረገው ወዘሰምዓት ዕዝንየ ጆሮየም የሰማችው ይህ ነው አለ ከሱ በፊት የተደረገው ወአአምር ዘከመ ተአምሩ አን ትሙ ወብእሲ ለባዊ ይሌብዎ ብሎ ነበርና እናንተ እንደምታውቁት ዕውቀት አውቃለሁ እምኔክሙሰ ኢየዓብድ ከናንተ ግን አልሰንፍም ኮ ወባሕቱ አንሰ ኀበ እግዚአብሔር እነግር ነገር ግን በደሌን ለእግዚአብሔር እናገራለሁ ወእትዋቀስ ቅድሜሁ እመ ፈቀደ ቢወድልኝ በፊቱ እከራከራለሁ አንትሙሰ ዓቀብተ ሥራይ ዘዓ መፃ እናንተስ እንደማያውቅ ባለመድ ኃኒት ናችሁ እንገም እንተኩስ እያለ ሰውን እንደሚያውኩ ናችሁ አንድም የናንተስ መድ ኃኒታችሁ ዐመፅ ነው ማለት በኃጢአቴ መጣብኝ በል ማለት ነው ወመናዝዛን ለእኪት ኩልክሥ ሁላችሁም ለበጎ ነገር ያይደለ ለክፉ ነገር የምታረጋጉ ናችሁና ድ ኢይረትዓኒ አምዕክም ነገራችሁን እሰማችሁ ዘንድ ደስ አያሰኘኝም እስመ ጠፍዓት ጥበብ እምኔክሙ ጥበብ ከናንተ ጠፍታለችና ስምዑኒ ቅስተ አፉየ ካፌ የወጣ ጠብ ክርክርን ስሙ ሠወአጽምዑኒ ፍትሐ ከናፍርየ ካፌ የወጣውን ፍርድ ስሙኝ ወይእዜኒ አኮኑ ቅድመ እግዚአብ ሔር ትነብቡ ወታየድኡ ጐሕሉተ ቅድሜሁ እግዚአብሔርን እንወደዋለን ትላላችሁ ወዲህ ተንኮል የሚ ሆን ነገር በፊቱ ትናገራላችሁ አንድም እንወድሃለን ትሉኛላ ችሁ ወዲህ ድቄን ትሠው ራላችሁ ወትትገኃሥ እምኔሁ ከሱ ትርቃላችሁ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ዛሀ እስኩ ለሊክሙ ፍትሑ እስኪ እናንተ ፍረዱት ቿ ሠናይሰ ሶበ የሐትቱክሙ ሳይጠይቋችሁ ሳይመረምሯችሁ ትናገራላችሁ እንጅ ሲጠይጃቋ ችሁ ሲመረምሯችሁስ ብትመ ልሱ በጎ ነገር ነበር አንድም ሠናይኑ ሥላሴ እንደኔ ያለ መከራ አምጥተው ቢመረምሯ ችሁ መልካምን ነው ። ወያፈልስዎ እምብርሃን ውስተ ጽልመት ከተድላ ከደስታ ወደ መከራ ወደኀዘን ይወስዱታል መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ሀ ጽኗ ወአልቦ ዘይምሕሮ እምሕዝቡ ከወገኖቹ ለሱ የሚራራለት የለም አንድም እሱ ለወገኖቹ አያዝ ንም ሀ ወኢይድኅን ቤቱ በታሕተ ሰማይ ከሰማይ በታች ያለ ቤቱ አን ድም ወገኑ ይጠፋል ወባዕድ ይዴሎ በንዋየ ዚአሁ በሱ ገንዘብ ሌላ ተድላ ደስታ ያደርግበታል ወገዓረ ነዳይ በእንቲአሁ ኀቤሁ ሲል ነውነ ድኃው ያበላ ኛል ያጠጣኛል ብሎ በሱ ጮኸ በት ወአንከርዎ ዓበይትሂ ደጋጎችም አደነቁት ከመዝ ውእቱ ቤተ ዓሣማፅያን ሕገ እግዚአብሔርን ያፈረሱ ሰዎች ቤታቸው ወገናቸው እን ዲህ ይጠፋል ወዝውእቱ ግፅዞሙ ለእለ ኢየአምርዎ ለአግዚአብሔር እግዚአብሔርን በሕግ በአምል ኮት የማያውቁት ሰዎች ግብራ ቸው ይህ ነው ህህህህህ«ፎከዐበዐዘቲከዐ ምዕራፍ ሀ አሥራ ዘጠነኛው ምዕራፍ ይህ ነው ጉባዔ ስኀበ ተናገረ ኢዮብ ተሰጥወ ወይቤ ኢዮብ ከተናገረ ዘንድ መለሰ እንዲህ አለ እስከ ምንትኑ ታፄዕርዋ ለነፍስየ ሰውነቴን ምን አእስቲሆን ታደክ ሟታላችሁ አንድም እስከ መቼ ድረስ ታስጨንቋታላችሁ ወትቀትሉኒ በነገርክሥ ምንትኑ አንተ ለአመ ሞትከ ብሎ ነበርና በነገራች አስከ መቼ ድረስ ታጠፉነ አእምሩ ዳዕሙ ከመ እግዚአብ ሔር ዘንተ ይራስየኒ እንዲህ ያደረገኝ እግዚአብሔር እንደሆነ እወቁ እንጂ አንድም ነገር ግን እግዚአብሔር እንደ ሆነ አወቁ ትትላኩዩኒ ወኢተሐፍሩ ትቁሙጭሙ ላዕለ ነፍስየ ትከራከሩኛላችሁና በጠላትነት ስትነሱብኝ አታፍሩም ኦሆ እንከ አነ አበስኩ አሣን ይህ ሁሉ ኃጥእ ነኝ በል ብላ ችሁ አይደለም የምታደክሙኝ እነሆ እኔ በአውነት በደልሁ ሯ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ሀ ወኀቤየ ኃደረት አበድ ወነበብኩ ቃለ ዘኢየአምር ስንፍና በኔ አደረች ከእግዚአ ብሔር ጋራ በተከራከርሁ ብዬ ተናገርሁ ወነገርየኒ ዕበድ ወአኮሰ ዘእዘልፍ ነገሬ የስንፍና ነገር ነው አናን ተን የምነቅፍ አይደለም አን ድም ነገር ግን እናንተን ደስ ይበሳችሁ ብዬ ነው እንጂ ራሴን የምዘልፍ አይደለም ድ አሌ ሊተ በላዕሌየ ዳዕሙ ተዓ ብዩ አፉክሙ ኃጢአትስ ብሠራ እኔ ወዮልኝ እንጂ እናንተ ምን ዕዳችሁ አንድም አንደበታችሁን ከፍ ከፍ አድርጋችሁ ትናገራላችሁና ለኔ ወዮልኝ ወትትቁቂናደዩ ብየ ወትዘረክዩኒ ትጫወቱብኛላችሁ ትሰድቤኛ ላችሁና ወዮልኝ አእምሩ ዳፅሙ ከመ እግዚአብሔር ዘሆከኒ ነገር ግን በመከራ ያወከኝ እግ ዚአብሔር እንደሆነ ዕወቁ ወአንሐ መዓቶ ላዕሌየ መዓቱን በኔ ላይ አበዛ አፀና ሄ ናሁ እሠርሕ በቲስ እነሆ በፀብ በክርክር ደከምሁ ጉ እነግር ወአዓወዩ ወአልቦ ዘይፈትሕ ሊተ ግፌን እናገራለሁ እጮኻለሁ የሚፈርድልኝ የለም ቿ ወተሐንዘ ዓውድየ ዕሪያዩ ታነፀ ወአልብየ ምኅላፍ መቃብሩን የሚያሳልፈኝ የለም አንድም ተሐፅረ ዓውድየ ይላል የከብት የልጅ ጥፋት አገኘኝ መከራውን የሚያርቅልኝ የለም ወአንጦልዓ ውስተ ገጽየ ጽልመት መከራ ፊቴን ሸፈነኝ ወሰለበኒ ትርሚትየ ሸልሣቴን ገፈፈኝ ደዌና ሸል ማት አይስማማምና ወአእተተ አክሊልየ እምርእስየ ዘውዴን ከራሴ አራቀ አንድም ተድሳውን ደስታውን ከኔ አራቀ ወመሐወኒ እንተ ኩለሄ ወአል ሕስ እንዘ እልሕስ ሲል ነው ከጥዒና በደዌ ከሕይወት በሞት ስሰ ደድ በልጅ በከብት ጥፋት ነቀለኝ ወገዘሣማ ከመ ዕዕ ለሕይወትየ ሰውነቴን እንደ አንጨት ቆረ ጣት ህህህህህ«ፎከበዐቲከዐ መመ መኗ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ይሀ ወረሰየኒ ለኃያል መቅሠፍት ለጽኑ መከራ አሳልፎ ሰጠኝ አንድም ኃያል እግዚአብሔር ለመከራ ሰጠኝ ህረሰየኒ ከመ ፀር እኔን ወዳጁን እንደጠላት አደ ረገኝ ወኀቡረ መጽአ ላዕሌየ መዓቱ መዓቱ በኔ ላይ አንድ ሆኖ መጣ የልጅ የከብት የራሱ ጥፋት ወዓገቱኒ ውስተ ፍናውየ እለ ይጸን ጡኒ ከዛሬ ነገ ያጠፋናል ብለው የ ጠብቁኝ አሕዛብ ከበቡኝ አን ድም ዕፄያት ከበቡኝ አንድም ይስትን አይስትን ብለው የሟ ጠብቁኝ አጋንንት ከበቡኝ ወአኃውየኒ ተናከሩኒ ወአብደሩ ነኪረ እምኔየ ወንድሞቼም ባዕድ ሆኑኝ ከኔ ይልቅ ሌላውን ወደዱ ወአዕርክትየኒ ኢመሐሩኒ ወዳጆቼም አላዘኑልኝም ወአዝማድየኒ ኢያንከሩኒ ዘመዶቼም መከራዬን አይተው አላደነቁኝም ወአለሂ የአምሩ ስቻየ ረስዑኒ ስሜን የሚያውቁ ሁሉ ዘነጉኝ ወእለሂ ቅሩባንየ ኢይፈቅዱ ይርአዩኒ አቅራቢያዎቼ የሚሆኑ ሁሉ ሊያዩኝ አይወዱም ወከመ እምካልፅ ሕዝብ ያመስሉኒ ከሌላ እንደተወለድኩ ያስመስ ሉኛል ለነባሪየኒ እፄውዖሙ ወይጸመ ቤተሰቦቼን ውሀ በቅል አሳት በገል ያመጡልኝ ዘንድ አጠ ራቸዋለሁ ቸል ይሉኛል ለብእሲትየኒ እትጋነይ ላቲ ወእአየውሃ ሚስቴንም እማልዳታለሁ አለ ዝባታለሁ ቸል ትለኛለች ወአሰተበተሩፆመ ለደቂቀ ገዛዕየ ወአስተምህር ሎሙ ወቀብፁኒ ለዓ ለም የቤተሰቦቼን ልጆች እማልዳቸ ዋለሁ እለምናቸዋለሁ ፈጽመው ቸል ይሉኛል ተስፋ ቆረጠብኝ ወሶበሂ እትነሣእ የሐምዩኒ ተኝቼም በተሦሠሁ ጊዜ ሲያሙኝ አገኛቸዋለሁ አንድም ተበረታ ትቼም ብነሣ ይህ ዘብዛባ ተነሣ ይሉኛል ። ስምዓኒ ጥበበ ትምህርትየ በትምህርት ያገኘሁትን ጥበቤን ስማኝ ወያወሥአኒ መንፈሰ ሕሊናየ የልቡናዬ ዕውቀት ይመልስል ኛል ማለት እንደ አንተ ጠለፍ አድርጌ አልናገርም ቦኑ ዘተአምር ዘከመዝ እምትድ ጫከ ወእምአሬኔከ እምአመ ተፈጥረ ሰብአ ዲበ ምድር ከእግዚአብሔር ጋራ በተከራከ ርሁ ያልሕ ከአንተ አስቀድሞ ጨመሎ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ወኢያደምእ ፍትወቶ የሚወደው ባለጸግነቱን አያገኘ ውም ወአልቦ ትራፍ ለብዕሉ ከገንዘቡ የሚቀርለት የለም አንድም ከገንዘብህ የሚቀርልህ የለም ቦእንተዝ ኢትሠምር ሠናይቱ ስለዚህ ተድላ ደስታው የበጀች አትሆንም አንድም ባለጸግነቱ አትፀናም ወአመ ይቤ ሠለጥኩ አሜሃ ይት መነደብ ፈጽሜ ከበርሁ ባለ ጊዜ ያን ጊዜ በመከራ ይጨነቃል ወይመጽኦ ኩሉ ሕማም ዘያጸግባ ለከርሥ ሰውነቱን የሚያስጨንቅ መከራ ይመጣበታል ወይትዌሰክ መቅሠፍተ መዓቱ የጌታ መዓቱ መቅሠፍቱ ቀጥሎ ቀጥሎ ይመጣበታል ወይተግህ ላፅሌሁ ዘየሐምም መከራ የሚያፀናበት ሰይጣን ዕፄ አሕዛብ በሱ ላይ ይተጋል ወኢያመሥጥ እምእደ ኩናት እምአፈ ከናት ሲል ነው ከጦር አንደበት አያመልጥም ወይበረብሮ ቀስተ ብርት ቀስት ይነድፈዋል አንድም ትል ይበላዋል ወየኃልፍ ሐፅ ውስተ ሥጋሁ በሰውነቱ ፍላፃ ይወረወራል አን ድም በሥጋው ትል ይፈላበታል ወያንሶሱ እኩይ ውስተ ነፍስቱ በሰውነቱ ትል ይመላለስባታል ወበላዕሌሁ ዘያደነግፆ የሚያስደነግጠው ብሔሞት ይመጣበታል አንድም ዕፄ ይመጣበታል ወይጸንሖ ኩሉ ናፍልመት መከራ ደጅ ይጠናዋል ወይበልዖ እሳት ዘአንደደ የሠራው ኃጢአት ያጠፋዋል ወይትጋየዖ ጎረቤቱ በገንዘቡ ጎረቤቱ ያጌጥበታል አንድም ጎረቤቱ ይለገድበታል ማለት ይዘብትበታል ወይከሥት ሰማይ ጌጋዮ ወወረደት እሳት እምሰማይ ብሉ ነበርና ሰማይ ኃጢአቱን ይገል ጥበታል አንድም ሰማያዊ እግዚአብሔር ኃጢአቱን ይገል ጥበታል ወምድርኒ ኢትነሥኦ ምድርም አትቀበለውም ማለት ልጆቹ አልተቀበሩምና አንድም ምድርኒ ትትነሣእ ላዕሌሁ ይላል አሕዛብ ገንዘቡን ይወስዱበታል ወሞት ይስሕባ ለቤቱ ለዝሉፉ ሞት ወደቤቱ ተስቦ ይገባል አንድም ወይስሕቦ ሞት እም ቤቱ ሞት ከወገኖቹ ለይቶ ስቦ ጎትቶ ይወስደዋል ወትመጽኦ ዕለተ መንሥት ፅለተ መከራ ትመጣበታለች ዝውእቱ መክፈልቱ ለብእሲ ኃጥእ እምኀበ እግዚአብሔር ከእግዚአብሔር ዘንድ ታዞ የሚ መጣበት የኃጥእ ሰው ዋዓ ተር ታው እድል ፈንታው ይህ ነው ወንዋዩሂ ዘአጥረዮ አምኀበ ፈጣሪሁ ትጠፍዕ ያለበት ነው ከፈጣሪው ዘንድ ያገኘው ገንዘቡ ይጠፋል ምዕራፍ ሐያ አንደኛው ምዕራፍ ይህ ነው ጉባዔ ወእደ ተናገረ ኢዮብ ወተሰጥወ ወይቤ ኢዮብ ከተናገረ ዘንድ መለሰ እንዲህ አለ ኣለሰለያወዩከ በየቲከ ሙ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ፕ ስምዑኒ ወአፅምዑኒ ነገርየ እኛ እናረጋጋዋለን እንዳትሉ ነገሬን ስሙኝ አድምጠኝ ከመ ኢትበሉ ንሕነ ንናዝዞ አር ምሥሙ እንግርክሙ እኛ እናጽናናዋለን እናረጋጋዋ ለን እንዳትሉ እነግራችሁ ዘንድ ነገሬን ስሙ እስመ ዘትስሕቁኒ ዘአኮ ሰብእ ዘይ ዛለፈኒ ይህን የምትዘብቱብኝን ደዌ ያመጣብኝ እግዚአብሔር ነው እንጂ ሰው አይደለምና እነግራ ችሁ ዘንድ ስሙ ወእፎ ዘኢይትመዓፅ እንዴት አልፄቄጣ ትኬጽሩኒ ወታነክሩኒ እኔን አይታችሁ ታደንቃላችሁ ወትትመላትሁ በእደዊክሙ በእጃችሁ ትጠቃቀሱብኛላችሁ እመሂ ተዘከርኩ ተዘለፍኩ ከእግዚአብሔር ጋራ በተከራከ ርሁ ብልም በዚያውም ፍዳዬን ተቀበልሁ ወኅዱር ውስተ ሥጋየ ፃዕር ቁርጥማት በሰውነቴ ጸንቶ ይኖ ራል ለምንት ኃጥአን የሐይዉ ፍዳ መቀበልማ በዚህ ዓለም ከሆነ ኃጥአን በተድላ በደስታ ለምን ይኖራሉ ። ወምንትኒ አልቦ ዘይሜወሮ አምኔሁ ከሱ የሚሠወር ምንም ምን የለም አንድም ሞትኒ ኢይሜ ወር እምኔሁ ሞትም ከሱ አይ ሰወርም ዘሰፍሖ ለመስዕ ዲበ ወኢምንት ጠፈርን በሕዋው የዘረጋው እሱ ነው ወሰቀላ ለምድር ዲበ ዕራቃ ምድርን ያለምሰሶ ያዐፀናት እሱ ነው አንድም ሰሣይን ያለባላ ያፀናው እሱ ነው ምድርንም ያለ አዝርፅት ያለ አትክልት ያፀናት እሱ ነው ወየአተሩር ለማይ ዲበ ደመና ውሀውን በደመና ቋጥሮ የሚያ መጣው አሱ ነው ወኢይሠጠጥ ደመናሁ በታሕቴሁ ከበታቹ ያለ ደመና እንዳይቀ ደድ የሚያደርግሣ ሀ ዘውእቱ ብውህ ሉቱ ይንበር ዲበ መንበሩ በዙፋኑ ይቀመጥ ዘንድ የሠለ ጠነ እሱ ነው አንድም በደመና በመዓልት ያለ እሱ ነው አን ድም በደመና ይቀመጥ ዘንድ ሦፖዕ ለዝናም ሥልጣን የሰጠ እሱ ነው ወይሠይም ላዕሌሁ ግብተ ለለሰዓቱ በጊዜው ጊዜ ሊዘንም በደመና ላይ ዝናምን የሚያኖረው እሱ ነው አንድም ግብረ ይላል ለዝናም ሥራን የሚሠጥ እሱ ነው እንደ ወንፊት የተበሳሳ ደመና አለ ጥሩ ጥሩውን በዚህ አዝንሞ በረዱን ወስዶ በሰልሞን ያፈሰዋል አንድም ጌታ በደመና በምልዓት ይኖ ራል ወሐፀሮ ለማይ በትእዛዙ ውሀውን በትእዛዙ ወሰነው እስከ ዝየ ብጽሒ ወኢትትዓደዊ እም ወሰንኪ ብሎ እስከ አመ የኃልቅ ይትባረይ ብርሃን ምስለ ልመት ዓለም እስቲያልፍ ድረስ ብርሃን ከጨለማ ጋራ ይፈራረቃል ወሣረረ አዕማደ ሰማይ እሉ እሙንቱ ቴቱ አዕማደ ሰማይ ያላቸውን አራቱን ነፋሳት የፈ ጠረ እሱ ነው ወድኅፀ እምትእዛዙ ከትአዛዙ የተነሣ ጠፈር በአድ ሣነፅስ ላይ አዘነበለ አንድም ምሕፀ ይላል ከትእዛዙ የተነሣ ወደዚህ ዓለም ከመምጣት ሸሸ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ወዐይደነግፁ አምተግሣፁ ከተግሣፁ የተነሣ አሕዛብ አጋን ንት ይደነግጣሉ ወበኃይሉ አኅድዓ ለባሕር ውቅያኖስን በኃይሉ አፀናው ዐነጽሖ ለአንበሪ በተግሣፁዑ ብሔጤምችን በሥልጣኑ ወሰነው አንድም ዲያብሎስን በመስቀሉ ድል የነሳው እሱ ነው ወዓፀውተ ሲኦልኒ አድለዉ ሉቱ ሄኖክ ኤልያስ አደሌለት በሞት ሞት በመቃብር መቃ ብር ሁነውበታልና አንድም ጻድቃን አደሉለት ይጌይሰነ ናድሉ ለእግዚአብሔር ብለዋ ልና አንድም አጋንንት አደ ሉለት አእመርናከ ከመ አንተ ቅዱሱ ለእግዚአብሔር ብለዋ ልና ዐቀተሉሎ ለከይሲ ዓላዊ በተግሣፁዑ ብሔሞትን አንድም ዲያብሉስን በሥልጣኑ ወሰነው ዓላዊ አለው ገዥ የለኝም ብሏልና አንድም ዲያብሉሎሉስ አነ ፈጣሪሆሙ ብሏ ልና ናሁዝ መክፈልተ መዓቱ እነሆ ዕድል ፈንታው ይህ ነው ወናዕምዕ ነገሮ እለ ተርፉ የቀሩትን ነገራት እንስማ እነግ ረክሙ ምንት ውስተ እደ እግ በለበዘቲከበዐቲከ ዚአብሔር አንድም ብሔር እምፖ ኀበ ይወጽእ ብሩር ብሎ እንዲ ያመጣው ወድምሀፀ ፀሀዓፁዑ መኑ የአምር ጊዜ ይገብር የብልጭልጭታውን ድምፖፅዕ የሚ ሰማበትን ጊዜ የሚያውቅ ማነው ምዕራፍ ሐያ ሰባተኛው ምዕራፍ ይህ ነው ፅ ወደገመ ዓዲ ኢዮብ ወይቤ ኢዮብ ዳግመኛ ተናገረ እንዲህ አለ ተራው የሳፍር ነበርና ዳግመ አለ አንድም ተናገረ ሲል ነው ወደገሞን ዝናም ቿተ አውራኃ እንዲል አንድም ዓዲ ዳግመ ሲል ነው ዳግመኛ ሁለ ተኛ ተናገረ ሕያው እግዚአብሔር ዘኩነነኒ ከመዝ እንዲህ አድርጎ የፈረደብኝ እግዚአብሔር ሕያው ነው አን ድም ሕያው እግዚአብሔር እን ዲህ የፈረደብኝ ነው ወዘኩሌሎ ይመልክ የፈረደብኝ ዘኩሉ ይመልክ ነው አንድም ሁሉን የሚገዛ እግዚአብሔር ሕያው ነው መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ዘአምረራ ለነፍስየ ሰውነቴን ያሳዘናት ሕያው እግ ዚአብሔር ነው ሾ ሶበሁ ሀለወት ነፍስየ አእምርየ ሳለች ወዓዲ መንፈሰ እግዚአብሔር ዘያስ ተናግረኒ ዳግመኛ የዕውቀትን ነገር የሚ ያናግረኝ መንፈስ ቅዱስ ሳለ እውነት ነገር ከመናገር ዝም አልልም ከመ ኢይንብብ አፉየ ዓማፃ አንደበቴ ሐሰት ነገር እንዳይ ናገር ሕያው እግዚአብሔርን አንድም የሚያናግረኝ ሕያው እግዚአብሔር ነው ወኢትትመሐር ነፍስየ ኃጢአተ ሰውነቴ ኃጢአት የሚሆን ነገር እንዳትማር ሕያው እግዚአብ ሔርን አንድም እንዳትማር የሚያደርጋት ሕያው እግዚአ ብሔር ነው እትሐዘብሰ እምአርአይኩክሙ ጽድቀ እውነት ነገር እነግራችኋለሁ ብዬ አስባለሁ እስመ እመውት ወኢየኃድጋ ለሕይ ወትየ በሕይወት አልኖርምና ሰውነቴን በመከራ አልተዋትምና እንዘሰ ጽድቀ አገብር ኢይትኃ ጉል በጎ ነገር ሳደርግ አልጠፋሁም ነበር እስመ ኢይትዓወቀኒ ዘገበርኩ እኩይ ያደረግሁት ክፉ ነገር አይታወ ቀኝምና ወባሕቱ ሶበ ኮኑ ጸላእትየ ከመ ድቀተ ኃጥአን ነገር ግን ጠላቶቼ እንደ ሰብአ ሰናኦር ቢጠፉ ባማረ በተገባ ነበር ወእለሂ ይትነሥኡ ላዕሌየ ከመ ሞተ ዓማዕያን በኔ ላይ በጠላትነት የሚነሱ ሰዎች እንደ ሰዶም እንደ ገሞራ ቢሆኑ በአማረ በተገባ ነበር ወምንተ ይጸንሕ ኃጥእ ከመ ይሴፎ ጠይወ በሕይወት ይኖር ዘንድ ኃጥዕ ሰው ምን ምግባሩን ደጅ ይፀና ዋል አንድም ኃጥእ በሕይወት ይኖር ዘንድ ለምን ደጅ ይፀናል ዘኢተወከለ በእግዚአብሔር ይድኅ ንኑ እንጋ በእግዚአብሔር ያላመነ ሰው ይድናልን እንጃ ቿ ወይሰምዖኑ ጸሉቶ ልመናውንስ ይሰማዋልን እንጃ ወእመሂ መጽኦ ምንዳቤ ይረክብኑ እንጋ ገጸ በኀቤሁ መከራ ቢመጣበትስ በፊቱ ባለ ሟልነትን ያገኛል እንጃ ሀ ወእመሂ ፀውዖ ያወሥኦኑ ቢለምነውስ ይመልስለታል ። የሚገኝ በት አገር አለ እንደ ህንደኬ አንድም ሊቃነ ጳጳሳት የሚበ ዙበት አገር አለ እንደ ሮም ወርቃኒ ከመ መሬት ወርቋ እንደ መሬት ብዙ የሆነ አንድም ምዕመናን የበዙባት ወፍኖት ዘኢርእያ ዖፍ ወኢነጸራ ዓይነ ንስር ዖፍ ንስር አንድ ወገን ዲያብሉስ ያላሳታት ሰብእና ጻድቃን አን ድም ዲያብሉስ ያልገባባት ገነት መንግሥተ ሰማያት አለች አንድም ሰይጣን ያልጠበቃት ሕግ አለች ሕግ መሠራቱ ለሰው ነው እንጂ ለሰይጣን አይ ደለምና ወኢኬድዋ ደቂቅ ኑራን በእ ግር ትዕቢተኞች የትዕቢተኞች ልጆች በእግር ያልረገጧት ሣለት አጋንንት ያላሳቷት ሰብእና ጻድ ቃን አንድም አጋንንት ያልገቡ ባት ገነት መንግሥተ ሰማያት አለች አንድም አጋንንት ያልጠ በቋት ሕግ አለች መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ቿ ወኢሐለፈ አንበሳ ውስቴታ ዲያብሎስ ያልጠበቃት ሕግ ያላሳታት ሰብእና ጻድቃን አለች አንድም ያልገባባት ገነት መን ግሥተ ሰማያት አለች ሀ ወአንሥአ እዴሁ በእጊቲዝ ለእጊዝ ሲል ነው እኔን በመከራ ለመያዝ እደ መዓቱን አነሣ አንድም ምስለ እዝኅ ከመቅ ሠፍቱ ጋራ ሥልጣኑን አነሣ ወገፍትዖሙ ለአድባር እምሥርዎሙ ተራሮችን አንድም ነገሥታቱን ሥር መሠረታቸውን አጠፋ ወሠጠቀ አንቅዕተ አፍላግ የፈሳሾችን ምንጭ የፈጠረ እሱ ነው አንድም ሀብተ መንፈስ ቅዱስን መጥኖ መጥኖ የሚሰጥ አሱ ነው ወርእየት ዓይንየ ኩሎ ክቡራተ ዓይኔ ክቡር ክቡር ነገርን አየች አለ በዘመኑ የተደረገውን ወሠጠቀ ቀላያተ ዘአፍላግ ፈሳሾች ውሆች የሚሄዱበትን ወንዝ የፈጠረ እሱ ነው አን ድም ሀብተ መንፈስ ቅዱስን የሚሰጥ እሱ ነው ወአርአየ ኃይሎ ውስተ ብርሃን በብርሃን ኃይሉን ገለጠ ማለት ለይኩን ብርሃን ብሎ ፈጠረ አንድም በወልድ ኃይሉን ገለጠ ወልድ እለ ውስተ ሲኦል ፃዑ ብሎ ኃይሉን ገለጠ ወእምአይቴ ተረክበት ጥበብ ሕግ አንድም ወልድ መንፈስ ቅዱስ ከወዴት ተገኘች ወአይቴ ብሔራ ለጥበብ የሕግ አንድም የወልድ የመን ፈስ ቅዱስ አገሯ ወዴት ነው ወኢየአምራ መዋቲ ለፍኖታ ሟች ሰው ሕግን አይዛትም የወ ልድ የመንፈስ ቅዱስን ባሕርይ ዋን አያውቃትም ወኢሀለወት ኀበ ዕጓለ እመሕያው ሕግ በሰው ዘንድ የለችም አይ ጠብቃትም አንድም መሳእክት የወልድ የመንፈስ ቅዱስን ባሕ ርይዋን አያውቁምና ቀላይኒ ትቤ ኢሀለወት ኀቤየሰ ቀላይም ሕግ ከኔ ዘንድ የለችም አለች ሕግ መሠራቱ ለቀላይ አይደለምና አንድም ወልድ መንፈስ ቅዱስ በውሳኔ ከኔ ዘንድ የለችም አለች አንድም መቃብር ከኔ ዘንድ የለችም አለች ተነሥቷልና አንድም ሲኦል ከኔ ዘንድ የለችም አለች በአካለ ነፍስ ወርዶ ነፍሳትን ባወጣ ጊዜ አጋንንት አልተቆራ ኙትምና መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ቿ ባሕርኒ ትቤ ኢነበረት ምስሌየ ባሕርም ሕግ ከኔ ጋራ የለችም አለች ሕግ መሠራቱ ለባሕር አይደለምና አንድም ወልድ መንፈስ ቅዱስ በውሳኔ ከኔ ዘንድ የለችም አለች አንድም መቃብር ሲኦል ከኔ ዘንድ የለ ችም አለች ተነሥቷልና አጋን ንትም አልተቆራኙትምና ወአልቦ ዘተረክበ ዘከማሃ እንደ ሕግ ያለ የተገኘ የለም አንድም እንደ ወልድ እንደ መንፈስ ቅዱስ የተገኘ የለም ወኢይደልዋ ብሩር ተውሳጣ ብር የሷ ለውጥ ሊሆን አይገባ ትም ወኢትሠየጥ በወርቀ አፌር በህንድ ወርቅ አትሸጥም ወርቅ ብር ተቀብሎ ሕግ ማፍረስ አንድም ወልድ መንፈስ ቅዱ ስን መካድ አይገባም ወኢበባላቅ ቅድው ወኢበሰንፔር በአማረ ባላቅ ሰንፔር በሚባል ፅንቀ ልትሸጥ አይገባም ወኢይትማሰላ ወርቅ ወማኅው ወርቅ ዕንቀ ዋጋዋ አይሆንም ወቤዛሃኒ ንዋየ ወርቅ የወርቅ ወገን ሁሉ ዋጋዋ ሊሆን አይገባም ለቦለቦለከ ዐያከ ዝሉፍ ወእንቡዝ ኢይዜከርዋ ዝሉፍ እንቡዝ የሚባል ዕንቀሩ አይመስላትም አንድም ዝሉፍ አውታታ እንቡዝ አእምሮውን የአጣ አያስባትም ወሰሐባ ለጥበብ እምዕንቀሩ በአም ጣነ ኃይልከ ከዕንቀተሩ ተሸለህ አሽለህ የሚቻ ልህ እንደሆነ በሚቻልህ መጠን ጥበብን ያዛት ወኢይትኤረያ ተንከራ ዘኢትዮ ጵያ የኢትዮጵያ ሉል አይተካከላ ትም ወኢትሠየጥ በወርቅ ጽሩይ በጠራ ወርቅ አትሸጥም ወጥበብ በአይቴ ተረክበት ሕግ አንድም ወልድ መንፈስ ቅዱስ ወዴት ተገኘች ወአይቴ ውእቱ ብሔራ ለምክር የሕግ የወልድ የመንፈስ ቅዱስ አገሯ ወዴት ነው እስመ ተረስዐት እምኩሉ ሰብእ ሕግ ከሰው ተዘንግታለችና አን ድም ወልድ መንፈስ ቅዱስ ከሊ ቃነ አጋንንት ተዘንግታለችና ወተኀብዐት ዓዲ እምአዕዋፈ ሰማይ ዳግመኛ ከአዕዋፍ ተዘንግታለ ችና ሕግ መሠራቱ ለሰው እንጂ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ቿ ለአዕዋፍ አይደለምና አንድም ወልድ መንፈስ ቅዱስ ከሠራዊተ አጋንንት ተሠውራለችና ሞትሂ ወሲኦል ይቤሉ ሰማዕነ ድምፃ ሄኖክ ኤልያስ የሕግ መሠራቷን ሰማነ አሉ በሞት ሞት በመ ቃብር መቃብር ሁነውበታልና አንድም ጻድቃን የሕግን መሠ ራቷን ሰማነ አሉ አንድም አጋ ንንት ወልድ እለ ውስተ ሲኦል ፃዑ ማለቷን ሰማነ አሉ አን ድም የመንፈስ ቅዱስን ዜና ኅድረቷን ሰማነ አሉ ወእግዚአብሔር አሠነየ ፍኖታ ሄኖክ ኤልያስ የሚሞቱ በሰማ ዕትነት ነውና የወልድን ትንሣ ኤዋን አበጀ ወውእቱ ለሊሁ የአምር ብሔራ እንዲህ መሆኗን ያውቃል አለ ከሙሴ በኢያሱ ከኤልያስ በኢ ልሳዕ ማደሯን እሱ ያውቃል አንድም የወልድን ባሕርይዋን ያውቃል ወውእቱ ይሬኢ ኩሎ ዘውስተ ሰማይ ወየአምር ኩሉ ዘውስተ ምድር በሰማይ በምድር ያለውን ሁሉ እሱ ያውቃል ዘለሊሁ ገብረ ነፋሳተ በመዳ ልው ነፋሳትን መጥኖ መጥኖ የፈጠረ እሱ ነው ወማየሂ በመስፈርት እስከ ዝየ ብጽሒ ወኢትትዓደዊ እምወሰንኪ ብሎ ውሀውን የወ ሰነ እሱ ነው አመ ፈጠረ ከመዝ ኙጐለቋ እንዲህ አድርጎ ዓለምን በፈጠረ ጊዜ ሕግን ዐሥር ተብላ እንድ ትቁቄጠር አደረጋት አንድም በሽህ ካቋመቶ ዘመን ወልድ ሥጋ እንድትሆን አንድም መን ፈስ ቅዱስ በምዕመናን እንድ ታድር አውቆ ቄጠራት ወበፍኖት ያሜክርዎ ለቃል ፀሐይን በጎዳና ጸናን አልጸናን ብለው ይፈታተኑታል አንድም ፀሐይን በጥላ ያውቁታል የበቃ በኬክሮስ ያልበቃ በጥላ አን ድም ሕግን ይፈታተኑታል አን ድም አይሁድ ጌታን ይፈታተኑ ታል ተአምራቱ ምትሓት ነው ትምህርቱ ሐሰት ነው እያሉ ወርእያ አሜሁ ያንጊዜ ሕግን ሠራት አንድም ወልድ መንፈስ ቅዱስን ሰደዳት ወጐለቋ ዐሥር ተብላ እንድትቁጠር አደ ረጋት አንድም በና ሽህ ካሪ መቶ ዘመን ወልድ ሥጋ እንድ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ቿሀ ሆስ ወአስተዳለዋሂ አዘጋጃት ወአክበራ ወሰሐባ ሕግን የያዘ ሰውን አከበረ ሕግን የያዘ ሰውን ወደሱ አቀረበው ወይቤሎ ለዕጓለ እመሕያው ፈሪሃ እግዚአብሔር ውእቱ ጥበብ እግዚአብሔር ሰውን ፈሪሃ እግ ዚአብሔር ይሉሃል ጥበብ ነው አለው ጥበብ ይሉሃል እግዚአ ብሔርን መፍራት ነው ወተግህሦ እምእኩይ አዕምሮ ውእቱ አዕምሮ ይሉሃል ከክፉ ነገር መራቅ ነው ምዕራፍ ሐያ ዘጠነኛው ምፅራፍ ይህ ነው ጉባዔ ወደገመ ኢዮብ ዓዲ ቅድመ ወይቤ ኢዮብ ዳግመኛ ቀድሞ እንደተ ናገረው ተናገረ መኑ እምአግብዓኒ ውስተ መዋ ዕለ አውራኅየ ዘትካት ቀድሞ ተድላ ደስታ አደርግ እንደ ነበረ ተድላ ደስታ አደርግ ዘንድ ወደቀደመ ዘመኔ ማን ትሆን መንፈስ ቅዱስ በሰው በመለሰኝ ነበር እንድታድር አደረጋት ህህህህህ«ፎከወዐ በኒዐዘቲከዐ አመ ዐቀበኒ እግዚአብሔር እግዚአብሔር በረድኤት በጠበ ቀኝ ጊዜ እኖር እንደ ነበረ ወደመ ሆን ማን በመለሰኝ ነበር አን ድም እኖር እንደነበረ እኖር ዘንድ ከመ ከመ ይበርህ ማኅቶትየ በት ርዓስየ በራስጌዬ ፋና መብራት ይበራ እንደነበረ ጊዜ ወደመሆን አን ድም በራስጌዬ መብራት ይበራ እንደ ነበረ ጊዜ እኖር ዘንድ አመ አሐውር በብርሃኑ ውስተ ጽል መት በጨለማ ከአዳራሽ ወደዕልፍኝ በፋና እሔድ እንደ ነበረ ጊዜ ወደመሆን አንድም ከመከራ በብርሃነ ረድኤቱ በጠበቀኝ ጊዜ አመ ሀሎኩ አነ ውስተ ኩሉ በረከት እኔ በበረከት ጸንቼ እኖር እንደ ነበረ ጊዜ ወደመሆን አንድም እኔ በበረከት ጸንቼ እኖር ዘንድ ማን በመለሰኝ አመ እግዚአብሔር ይሔውጽ ቤትየ እግዚአብሔር ወገኖቼን በረድ ኤት በጐበኛቸው ጊዜ እኖር እንደነበረ ወደመሆን አንድም እኖር እንደ ነበረ እኖር ዘንድ ወአመ ጽራቅ ንዋይየ ገንዘቤ በዝቶ ሳለ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ወበዓውድየ አግብርትየ ባሮቼ ዙሪያዬን ከበው ቁመው ሳለ ወአመ ይውኅዝ ቅብዕ ውስተ ፍናውየ ቅቤው በጎዳናዬ ይፈስ እንደ ነበረ ጊዜ አለ ግብሩ ሲመጣ አንድም ተድላው ደስታው በዝቶ ሳለ ወአመ ይትከዐው ሀሊብ ውስተ አድ ባርየ ወተቱ በተራራ ይፈስስ እንደ ነበረ ጊዜ ወደመሆን ግቱ ሲመጣ አንድም ከጡቷ ሲነዛ አንድም ተድላ ደስታዬ ይበዛ እንደ ነበረ ጊዜ ወደመሆን ማን በመለሰኝ አመ እገይሥ በግርማ ሀገርየ በሀገሬ መፈራት በሄድሁ ጊዜ የኤዶምያስ ነገሥታት የሰው ደም እናፈስሳለን ሲሉ ቀይ ግምጃ ይለብሳሉ አንድም ድል ነሥቼ ወደ ሀገሬ በመፈራት በተመለስሁ ጊዜ ወአነብር ውስተ መርህብ መንበርየ ዙፋኔን በአደባባይ በዘረጋሁ ጊዜ ቿ ወይሬእዩኒ ወራዙት ወይትኅ ብዑ ወራዙተ ፆር አንድም ሌቦች እኔን አይተው ይሠወራሉ ወይጸንሑኒ ኩሉሙ ሊቃውንት ነገር የሚያውቁት ሁሉ ይጠ ብቁኛል ሀ ወኃያላን ይትፈጸሙ ወኢይነብቡ ኃያላኑም ዝም ይላለ አይና ገሩም ወያጠውቁ አፉሆሥ በአደዊሆሥ እጃቸውን በአፋቸው ጭነው ዝም ይላሉ ወያስተበፅዑኒ እለ ይሰምዑኒ የሚሰሙኝም በአደነቁኝ ጊዜ ወይጠግዕ ልሳኖሙ በጐርዔሆም አንደበታቸው ከጐሮሯቸው በተ ጣጋ ጊዜ ወዕዝን ዘሰምዐተኒ ታስተበዕዓኒ ታደንቀኝ ነበር ወዓይን ዘርአየተኒ ትትሬስየኒ ስፈርድ ስተች ያየችኝ ዓይን አብነት ታደርገኝ ነበር አንድም ትትገኃሠኒ ይላል ስፈልጥ ስቆ ርጥ ታየኝ የነበረ የሌባ የቀማኛ ዓይን ትርቀኝ ነበረ እስመ አድኃንኩ ነዳየ እምእደ ዘይትዔገሎ ደኃውን ከሚቀማው እጅ አድጌ ዋለሁና መጽሐፈ ወረዳእኩ እጓለ ማውታ ዘአልቦ ረዳኢ ረዳት የሌለው እናት አባቱ የሞ ቱበትን ረድቼዋለሁና ወደኃረኒ ዘሂ ይመውት የሚሞት ሽማግሌ ሁሉ ይመር ቀኝ ነበር ስለምን መጣብኝ ይሆን የሚያልፍ ዝናም አይም ታህ የሚሞት ሽማግሌ አይር ገምህ እንዲሉ ወባረከኒ አፈ ዕቤራት የባልቴቶች አንደበት ይመርቀኝ ነበር ስለምን መጣብኝ ይሆን ወለበስክዋ ለጽድቅ እውነተኛ ሕግን ገንዘብ አደር ጋት ነበር ስለምን መጣብኝ ይሆን ወተረሰይኩ ርትዓ ከመ አጽፍ የቀና ፍርድን ገንዘብ አደርግ ነበር ወተቀጸልክዋ ለፍትሕ ፍርድን እንደ ዘውድ ተቀዳጅ ቻት ነበር ወኮንክዎሙ ዓይነ ለዕውራን ለፅውራን ዓይን እሆናቸው ነበር አለ መሪ እየሰጠሁ ወእግረ ለሐንካሳን ለሐንካሳንም እግር እሆናቸው ነበር ማለት ፈረስ በቅሎ እሰ ጣቸው ነበር ህህህህህ«ፎከሀበዐዘቲከ ኢዮብ ምዕ ሀ አነ ውእቱ አበ ምስኪናን የድኖች አባት እኔ ነበርሁ ስለምን መጣብኝ ይሆን ። እናት አባት የሌለውን አላስለቀስሁም ነበር ስለምን መጣብኝ ይሆን ሶበሁ ባሕቲትየ በላዕኩ እክልየ እህሌን ብቻዬን የበላሁ ቢሆን ወኢወሀብኩ ለነዳይ ወለምስኪን ወለ ዕቤር ወለዕጓለ ማውታ ለድኃ ለጦም አዳሪ ለባልቴት እናት አባቱ ጥለውት ለሞቱ ከዚህ ያልሰጠሁ ብሆን በዚህ ምክንያት መጣብኝ ባልሁ ባላ ዘንሁም ነበር እግዚአብሔር ያው ቃል ወአሐፅኖ እምንዕሱ ከመ አቡሁ ከሕፃንነቱ ጀምሮ እንደ አባቱ አሳድገው ነበር ወአልሐቅዎ ከመ እሙ እምአመ ተወልደ ከተወለደ ጀምሮ እንደ እናቱ አሳድገው ነበር ስለምን መጣ ብኝ ይሆን ወእመኒ ርኢኩ ዕሩቀ ወኢያል በስክዎ እንዘ ይመውት በሦሩር በብርድ ሲሞት ራቁቱን አይቼ ያላለበስኩት ቢሆን በዚህ ምክ ንያት መጣብኝ ባልሁ ነበር ቿ ወይድኅሩኒ ስኡናን ደካሞች ይመርቁኝ ነበር ስለምን መጣብኝ ይሆን መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ቋቋ ህወአእምፀምረ ዓባግፅየ ሞቀ ዘባናቲ ሆወ ከበጎቼ ብዝት የተነሣ ጀርባቸ ውን ሞቋቸው ነበር ስለምን መጣበኝ ይሆን ወእመ አንሣፅኩ እዴየ ዲበ ዕጓለ ማውታ ተአሚንየ ከመ ብዙኅ ረድኤት ብየ ብዙ ረዳት አለኝ ብዬ ተአምኙ እናት አባት በሌለው እጄን አን ስቼ ቢሆን በአማረ በተገባ ነበር አንድም እንዲህ አድርጌ እንደ ሆነ ይትመተር መዝራዕትየ እመትከፍየ ክንዴ ከትከሻዬ ይቆረጥ ማለት ሥልጣኔ ይጥፋ ወይትቀጥተጥ እዴየ እምኩርናፅየ እጄም ከክንዴ ይቆረጥ ማለት ሥልጣኔ ይጥፋ አስመ ግርማ እግዚአብሔር አኀዘኒ ኢያመሥጥ እምእጊዞቱ ግርማ መዓቱ ይዞኛል ከመከራ አሳመልጥም ወእመ ደፈንኩ ወርቅየ ውስተ መሬት ወርቄን በመሬት ቀብሬ እንደ ሆነ ወእመ ተአመንኩ በዕንቀ ዘብዙኅ ሜጡ ዋጋው ብዙ በሆነ ዕንቀ ተአ ምጌ እንደሆነ ልየ በብዙ ባለጸግነቴ ደስ ብሉኝ ቢሆን ወአመ ወደይኩ እዴየ ዲበ ዘአልቦ ልቀ ተሩጥር ስፍር በሌለው ገንዘብ አዴን ጭፔጌ እንደሆነ ማለት አልሰጠሁ እንደሆነ ኢይሬኢኑ ፀሐየ ዘያበርህ ወይ ጠፍዕ እንዲህማ እንዳላደርግ የሚያበራ ፀሐይን አላይምን እሱ ስንኳ ያልፋል ወርኅኒ ትበኪ ጨረቃም ታለቅሳለች ሰዎች የሚያለቅሱባት ስለሆነ አንድም አጥብቀው ትበኪ በክ ትሆናለች በጠፍ ጊዜ አታበራም አስመ ኢትኬኳንን ርአሳ እለፊ ጥፊ ቢሳት በምን ኃጢ አቴ አትልምና ወአመቦ ዘአስሐቶ ለልብየ በጽሚት ልቡናዬን ቀስ ብሎ ያሳተው አለ እንደሆነ ወእምወደይኩ ዴየ ዲበ አፉየ አጄን በአፌ ሳይ ጭፔ አንደ ሆነ ወአመ ተፈሣሕኩ በብዙኅ ብፅ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ወጵ ያ ወእመ ሰሚዓ ሰማዕኩ ወተጸመምኩ ሰምቼ ዝም ብዬ እንደሆነ ወዝኒ ይኩነኒ ዓቢየ ኃጢአተ ይህ ጽኑዕ ኃጢአት ይሁንብኝ እመ ሐሰውኩ ቅድመ እግዚአብሔር ልዑል በእግዚአብሔር ፊት ሐሰት ነገር ተናግሬ እንደሆነ ወእመ ተፈሣሕኩ በድቀተ ጸላሳ እየ በጠሳቴ ጥፋት ደስ ብሎኝ እንደ ሆነ ወእመ እቤ ዕንቋዕ ዕንቋዕ ለል ብየ ለትስማዕ ዕዝንየ እኩየ በልቤ እሰይ እሰይ ስንኳ ብዬ እንደሆነ ጆሮየ ክፉ ነገርን ትስማ ወይፃዕ ሊተ ስም እኩይ በውስተ ሕዝብየ በወገኖቼ ዘንድ ክፉ ስም ይው ጣልኝ ቿ ወእመ ይቤሉ ነባሪየ መኑ እም ወሀበነ ንብላዕ ሥጋሁ እንዘ ጥቀ እምሕሮሥ ቤተሰቦቼ ሥጋውን እንበላ ዘንድ ማን በሰጠን ባሉ ጊዜ የሰው ሥጋ አይበሳም እንጂ የሚበላ ቢሆን በራራሁላቸው ነበር አን ድም ኢዮብ ያረደውን ሥጋ አሰለባከበዐየቲከ እንበላ ዘንድ ማን በሰጠን ቢሉ እራራላቸው ነበር ሀ ወበአፍአ ኢኀደረ ነግድ እንግዳ ከእዳሪ አላደረም ነበር ስለምን መጣብኝ ይሆን ወለኩሉ ዘመጽአ ርኅው ዣፕኅትየ ለመጣ ሰው ሁሉ ደጄ የተከፈተ ነበር ስለምን መጣብኝ ይሆን ለእመ አበስኩ ዓቢየ ጌጋየ ወከበትኩ ጽኑዕ ኃጢአት ሠርቼ ሠውሬ እንደሆነ ወኢኃፈርኩ እምብዙኅ ሰብእ ተናኅዮ በኀቤሆሙ ተአምኖ አስተሥርዮ ሲል ነው ከብዙ ሰዎች የተነሣ ኃጢአቴን ማመን ያላፈርሁ ብሆን ወአመ ምስኪን ይወእ እምዣኖኅትየ እንዘ ዕራቁ ድኃ ሳይለብስ ራቁቱን ከደጄ የወጣ ቢሆን በዚህ ምክንያት መጣብኝ ባልሁ ባላዘንሁ ነበር መኑ እምወሀበኒ ዘያፀምአኒ ሲሰለቹት አይቶ የሚሰማኝ ማን በሰጠኝ ነበር ወእመ ኢፈራህኩ እደ እግዚአብሔር የእግዚአብሔር እደ መዓቱን ያልፈራሁ ቢሆን በዚህ ምክን ያት መጣብኝ ባልሁ የኒ የሚከፍለኝ የገንዘቤ ደብዳቤ ቢኖር ሀ እፀውር ዲበ መታክፍትየ ወአነ ብብ በቅድመ ብዙኃን ሰብእ ወእሠ ጥጦ ትከሻ ለእጅ አጋዥ ነው በእጄ ይዢ አንድም የሚያነበው አን ድም የሚነበበው ፊት ለፊት ነውና በምስክር አንብቤ ቀድጄ እጥለው ነበር ወአገብዖ እንዘ አልቦ ዘእነሥኦ እም ኀበ ዘይፈድየኒ ከሚከፍለኝ ሰው የሚከፍለኝ ገን ዘብ ሳይኖር እመልሰው ነበር ወአመ አግዓርክዋ ለምድር የምድርን ፍሬ ነስቼ ምድርን አስዕጩሄያት እንደሆነ ወአመ በከየ ትለሚሃ እምኔየ ድሦበር አፍርሼ እንደሆነ ወእመ በላዕኩ እክለ ባሕቲትየ ዘእንበለ ጫጥ አሥራቱን በኩራቱን ያለዋጋ በልቼ እንደሆነ ወእመ ሰደድክዎ ለበዓለ ምድር አራሹን ውረድ ከማማ ውጣ ከአውድማ ብዬ ሰድጄው እንደ ሆነ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ወጵቋ ወእመኒ ብየ መጽሐፈ ዕዳ ዘይፈ ወአሕመምክዎ ነፍሶ ልቡናውን አሳዝፔው እንደሆነ ወ ህየንተ ሥርናይ ክርዳድ ይብ ተለኒ ስንዴ በሚበቅልበት ክርዳድ ይብ ቀልበት ወህየንተ ሰገም ሕንዕዋል ገብስ በሚበቅልበት ሲናር ይብ ቀልበት ብዬ እንደሆነ ስለተድ ላው ስለ ደስታው ፈንታ መከራ ይምጣብኝ ወኃደገ ኢዮብ ነገረ ኢዮብ መናገሩን ተወ ምዕራፍ ጣ ሠላሳ ሁለተኛው ምዕራፍ ይህ ነው ወአርመሙ አዕርክቲሁ ሦስቱ ወዳጆቹ ዝም አሉ ወኢያውሥእዎ እንከ ለኢዮብ ለኢዮብ ዳግመኛ አልመለሱለ ትም እስመ ይጹደቅ ኢዮብ በቅድሣሂሆሠ ኢዮብ በራታቸው ይመጻደቅ ነበርና ተዉት ቢሻው ይመጻደ ቅበት ብለው አንድም ይረታ ቸው ነበርና አልመለሱለትም ወተምዓ ኤልዩስ ወልደ ብርክያል ዘቡዝ ዘሕዝበ አራም ዘብሔረ አው ስጢድ ኤልዩስ የእኅቱ ልጅ ነው አን ድም ሰይፍ ጃግሬው ነው ሁለ ቱንም ገሥዷቸዋል ጌታም የሁ ለቱን ነገር ሲጠላ የሱን ነገር ወዶለታል የአውስጢድ ክፍል ከምትሆን ከአራም ወገን የሚ ሆን የብርክያል ልጅ ኤልዩስ ተቆጣ ወተምዖ ለኢዮብ በሕቁ እስመ ይጹደቅ ቅድመ እግዚአብሔር በእግዚአብሔር ፊት ጻድቅ ነኝ ይል ነበርና በገቢር ባትሠራ በሐልዮ ሳትሠራ ቀረህ። ወንጹሐ ይመክር መንፈስየ ልቡናዬ እውነት ነገርን ያስባል እግዚአብሔር ፈጠረኒ ሐሰት እንዳልናገር እግዚአብሔር ፈጥሮኛል ወመንፈስ ዘኩሉ ይመልክ ይሜህ ኤ ሁሉን የሚገዛ የአግዚአብሔር ሕይወቱ መንፈስ ቅዱስ ያስተ ምረኛል እመ ትክል ታወሥአኒ በዝ ነገር ተአገሠኒ በዚህ ነገር ትመልሰኝ ዘንድ ይቻ ልህ እንደሆነ ታገሠኝ አነኒ እንግርከ አንተሂ አውሥአኒ እኔ ልንገርህ አንተም መልስ ልኝ አምጽቡር ብሕባሔከ ከማየ ትላንትና ከተወለድህ ከአንተ ከመንጨረቁ ጋራ እከራከራለሁ ትለኝ እንደሆነ ከመሬት አን ድም ከአዳም መፈጠርህ እንደኔ ነው ወእምኔሁ ቅሣሜነ ኢያኅዝንከ ከመሬት ከመፈጠራችን የተነሣ በሞት መለቀማችን በአእምሮ መጣፈጣችን አያሳዝንህ ወኢትትሐዘበኒ አያውቅም ብለህ አትጠራጠ ወእዴየኒ ኢያከብድ ላዕሌከ ቃሌን አላበዛብህም ወባሕቱ እነግረከ ግፍዓከ ነገር ግን በደልህን እነግርሃለሁ ስምዓኒ ቃለ ነገርየ የተናገርኩትን ቃሌን ስማኝ እስመ ትቤ ንጹሕ አነ ወኢአበስኩ እኔ ንጹሕ ነኝ አልበደልሁም ብለሃልና ወጻድቅ አነ ወኢገበርኩ ኃጢአተ እኔ ጻድቅ ነኝ ኃጢአት አልሠ ራሁም ብለሃልና ወረሰይከ ሎቱ ዘይነግር ነጋሪ ሽተህለታልና ወነጸርከ ምክረ ረሲአን ብሉ ነበርና ምሥ ጢሩ አላዋቂ አድርጎሃልና ሲል ነው አንድም ወረሰይከ ሊተ ዘይነግር ይላል ኃጢአቴን የሚ ናገር ደዌ አመጣህብኝ ብለሃ ልና መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ቋ ወረሰየኒ ከመ ጸላዒ እንደ ጠላት አደረገኝ ብለሃልና ወዓቀሞን ዲበ ዳሕዕ ለእገርየ እግሮቼን በዳሕፀ መከራ አቆሣ ቸው ብለሃልና ወዐቀበ ኩሎ ፍናውወየ ሥራዬን ሁሉ ተመለከተ ብለ ሃልና እፎ ትብል ጻድቅ አነ እኔ ጻድቅ ነኝ እንዴት ትላለህ ወኢይሰምዓኒ ዘለዓለም ውእቱ ዘላዕለ መዋቲ በሟች ሰው ላይ ለዘለዓለም የሚ ኖር እግዚአብሔር እንዴት አይ ሰማኝም ትላለህ እፎ ትብል ኢይሰምዓኒ ኩሉ ነገረ ድቅየ እውነተኛ ነገሬን አይሰማኝም እንዴት ትላለህ እምከመ ምዕረ ነገረ እግዚአ ብሔር እግዚአብሔር በነቢያት አድሮ ከተናገረ በኋላ ዳግመሰ በሕልም ዳግመኛ በሕልም ይነግረዋል ወእመ አኮ በነገረ ሌሊት በሕልም ነግሮት አልመለስም ቢል ደዌ ያመጣበታል ህህህህህ«ፎከወዐህበዐዘቲከዐ ወያመጽእ ዓቢየ ድንጋፄ ላዕለ ሰብእ እንዘ ይሰክብ ዲበ ምስካቡ በደዌው አልመለስም ቢል በመ ኝታው ተኝቶ ሳለ ኑ ድንጋዔ ያመጣበታል ሶቤሃ ይከሥት ልቦ ለሰብእ ከመ ይርዓይ ግርማ ወይፍራህ የጌታን ግርማ መዓቱን አይቶ ይፈራ ዘንድ የሰውን ልቡና ያን ጊዜ ይገልጣል ወይመይጦ ለሰብእ እምኃጢ አት እንዲህ አድርጎ ሰውን ከኃጢ አት ይመልሰዋል ወያድኅኖ ለሥጋሁ እምድቀት ሰውነቱን ከመከራ ያድነዋል ቿ ወይምህካ ለነፍሱ እሞት ነፍሱን ከሞት ይራራላታል ከመ ኢይደቅ ውስተ ቀትል በመከራ እንዳይወድቅ ወካዕበ ይጌሥዖ በደዌ በውስተ ምስካቡ በመኝታው ሳለ ዳግመኛ በደዌ ይገሥፀዋል ወይቋተሩዑ ኩሉ አዕዕምቲሁ አጥንቶቹ ሁሉ ቋ ቋ ይላሉ ይደርቃሉ ማለት ይከሳሉ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ቋ ወኢይክል ጥኢመ ኩሎ መብልዐ እክል ወትፈቱ ነፍሱ ትብላዕ ሰውነቱ ትበላ ዘንድ ትወዳለች ምንምን የላመ የጣመ አይቀም ስም እስከ የሐልቅ ሥጋሁ ወያስተ ርኢ አዕዕምቲሁ ዕራቁ ሥጋው እስቲከሳ አጥንቱ ባዶ ውን እስኪታይ ድረስ ወአልጸቀት ነፍሱ ለሞት ወሕ ይወቱሂ ለሲኦል ነፍሱ ለሞት ሰውነቱ ለመቃ ብር እስክትደርስ ድረስ ወእመ ኮኑ ቱ ደት መላእክተ ሞት እምኔሆሙ ኢይቀትሎ ለመዓት የታዘዙ መሳእክት ሽህ ቢሆኑ አንዱ ስንኳ አይገድለውም ለአመ ኢሐለየ በልቡ ይትመየጥ ኀበ እግዚአብሔር ወደ እግዚአብሔር ይመለስ ዘንድ ካላሰበ ሁሉም ይገድሉ ታል እንጂ አንድም ለመርዳት የታዘዙ መላእክት ብዙ ቢሆኑ አንዱ ስንኳ ብቻ የሚቀር አይ ደለም ሁሉም ይረዱታል እንጂ በልቡ ወደ እግዚአብሔር ይመ ለስ ዘንድ ካሰበ ከመ ይንግሮ ለሰብእ ኃጢአቶ ወያር እዮ ጌጋዮ ኃጢአቱን ለሰው ይነግረው ዘንድ በደሉን ይገልጥ ዘንድ ወይትዓቀብ ስመ ኢይደቅ ውስተ ሞት በመከራ እንዳይወድቅ ይጠበ ቃል ወይሔድሳ ለነፍሱ ከመ ምረገ አረፍት ያረጀውን ምርግ አስለቅቀው እንዲያድሱ ሰውነቱን በንስሐ በተድላ በደስታ ያድሳታል ወአዕፅምቲሁኒ ይመልዑ አንጐቦዐ አጥንቶቹ ስቡን ይመላሉ ማለት ተድላውን ደስታውን ያገኛሉ ወያደክሞ ለሥጋሁ ከመ ዘሕ ፃን ሰውነቱን እንደ ሕፃን ገላ ያለሰ ልሰዋል ወይሬስዮ ኑዓ እምሰብእ ያደክሞ ማለቱ ያለሰልሰዋል ሲል ነው እንጂ ከሰው ሁሉ ያጸና ዋል ወዘጸለየሂ ኀበ እግዚአብሔር ይትዌከፎ ከእግዚአብሔር ዘንድ የለመነ ውን ልመና ይሰማዋል ወይበውዕ በንጹሕ ገጽ እንዘ ይነግር በንጹሕ ልቡና ሥረይ ሊተ እያለ ይገባል ወይፈድዮ ለሰብእ ጽድቆ ለሰው የምግባሩን ዋጋ ይሰጠ ዋል መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ፈረ መጨ ወሶቤሃ የሐይስ ርእሶ ሰብአ ያን ጊዜ ሰው ራሱን ይነቅፋል ሰው ሁኖ ይህን ያህል ኃጢአት ብሉ አንድም ሌላው ወለሊሁ ይብል ምንተ ገበርኩ ወኢ መጠንየ ዘረከበኒ በጌጋይየ እሱ ቅሉ ምን አደረግሁ በኃ ጢአቴ ያገኘኝ መከራ መጠኔ አይደለም ኃጢአቴ ሲበዛ ነው ይላል ወአድኃና ለነፍስየ ከመ ኢት ሑር ውስተ መስና ወደጥፋት እንዳትሔድ ሰው ነቴን በቸርነቱ አዳናት እንጂ አንድም ሰውነቴን በቸርነቱ አዳናት በለው ይለዋል ወትርዓይ ብርሃነ ሕይወትየ ሰውነቴ ተድላውን ደስታውን ታይ ዘንድ ሀ ዘኩሉሎ ይገብር ናሁ ኃያል ይህን ሁሉ የሚያደርግ እነሆ ኃያል እግዚአብሔር ነው ወቱ ፍናዊሁ ለብአሲ የሰው ሥራው ሦስት ነው በፊት በሕልም ይነግረዋል ኋላ በነቢ ያት አድሮ ይነግረዋል ባይሰማ ኋላ ደዌ ያመጣበታል አንተም ባትሰማ ደዌ አመጣብህ አንድም ሐልዮ ነቢብ ገቢር ነው አንተም ህህህህህፎቲከበዐፒከህ በዚህ ሁሉ ኃጢአት ሠራህ በዚህ ምክንያት መከራ መጣ ብህ አንድም የሰው ሥራወ ሦስት ወገን ነው ሕፃንነት ጉል ማስነት ዕርግና ነው በሕፃን ነቱ ነበርህበት በጐጉልማስነቱም አለህበት ኋላም ታረጃለህ አን ድም ጥዒና ደዌ ሞት ነው በጥዒናው ነበርህበት በደዌውም አለህበት ኋላም ትሞታለህ አንድም ደዌ ሞት መቃብር ነው በደዌው አለህበት ኋላም ትሞታለህ ትቀበራለህ አን ድም ሞት መቃብር ትንሣኤ ነው ሞተህ ትቀበራለህ ኋላም ትነሣለህ ወባሕቱ አድኅና ለነፍስየ እሞት ከመ ትሰባሕ ሕይወትየ በውስተ ብር ሃን ሰውነቴ በተድላ በደስታ ትከ ብር ዘንድ ነገር ግን ሰውነቴን ከሞት አድናት አጽምዓኒ ኢዮብ ወስምዓኒ ኢዮብ ነገሬን አድምጠኝ ነገሬን ስማኝ ወጸጥ በል ወአነ እነግረከ ጸጥ በል እኔ እነግርሃለሁ ቋ ወእመሰ ቦ ዘትብል በል ንግር ዘትፈቅድ ጥቀ ትጽደቅ በል ተናገር የምትል እንደሆነ እውነተኛ ትባል ዘንድ እወዳ ለሁ ይ ሱት ትእትትኪኪኪኩ እ ዩኞ ተ ። አንድም እንዲህ የሚለውን የሚ ያጠፋ ማነው ወያነግሥ ብእሴ ራትዓ በአንተ ሠናየ ሕዝቡ ስለበጎዎች ሰዎች ግን ቀና ንጉሥ ያነግሣል ወኗ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ቋወ ቿ አነኒ ለልየ እሬኢ ወአንተኒ አርእየኒ እኔም ተናገርሁ አንተም ተና ገር እመ ዓመፃ ገበርኩ ከመ ኢይድግም ተናግሮ ሐሰት ተናግሬ እንደሆነ ዳግ መኛ እንዳልናገር ቦኑ እምኀቤከ ነሣዕክዋ ከመ ትትረኃቅ አንተ ጥበብ ትርቀኝ ዘንድ ከአንተ ተቀብያታለሁን እስመ አንተ ተሐሪ ወአኮ አነ የተበደልሁ እኔ ነኝ ብለሃልና እኔ አይደለሁምና አንድም ከሳሽ እኔ ነኝ ብለሃልና እኔ አይደለሁምና ወእመቦ ዘተአምር ንግር የምታውቀው ነገር አለ እንደ ሆነ ተናገር እስመ ጠቢባነ ልብ ይብሉ ከመዝ ጠቢባነ ልብ ሳፍር በልዳዶስ ድኃ ያመልክት ዳኛ ይሟገት ብለዋልና አንድም ከሳሽ ይጠ ይቅ ተከሳሽ ይመልስ ዳኛ ሰምቶ ይፍረድ ብለዋልና ወብእሲ ጠቢብ ይሰምዓኒ ቃልየ ብልህ ሰው ነገሬን ይሰማኛል ወ ወኢዮብሰ አኮ ከመ ጠቢብ ዘይትናገር ኢዮብ ግን ብልህ እንደ መሆኑ እንደ ብልህ ሰው የሚናገር አይደለም ወነገሩሂ አኮ ከመ ምሁር ነገሩም የተማረ እንደ መሆኑ እንደ ተማረ ሰው አይደለም ወባሕቱ ተመሀር ኢዮብ ነገር ግን ኢዮብ አልተማርክ ምና ተማር ወኢታውሥእ ከመ ዓብዳን ከመ ኢትወስክ እንከ ዕበደ ዲበ ኃጣው ኢከ በኃጢአት ላይ ኃጢአት እንዳት ጨምር እንግዲህ ወዲህ እንደ አላዋቆች አትናገር ወይከውነከ ጌጋየ ነቢበ ብዙኅ ነገር ቅድመ እግዚአብሔር በእግዚአብሔር ፊት ብዙ ነገር መናገር ኃጢአት ይሆንብሃል ምዕራፍ ወድ ሠላሳ አምስተኛው ምዕራፍ ይህ ነው ወአውሥአ ኤልዩስ ወይቤ ኤልዩስ መለሰ እንዲህ አለ ወምንተ ትብል ተዋቂሠከ አንተ አንተ ከእግዚአብሔር ጋራ በተ ከራከርሁ ትላለህ በተከራከርህ ጊዜ ምን ትላለህ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ቋ ወ ወምንትኑ አንተ ከመ ትበል ጻድቅ አነ በቅድመ እግዚኦብሔር በእግዚአብሔር ፊት ጻድቅ ነኝ ትል ዘንድ አንተ ምንድነህ ወትብል ምንተ እሬሲ እመ አበ ስኩ ብበድልስ ምን አደርጋለሁ የም ትል አነ አወሥአከ ለከ ወለቱ አዕር ክቲከ እኔ ለአንተ ለሦስቱ ወዳጆችህ እመልስላችኋለሁ ነጽር ሰማየ ወአእምር ሚመጠን ርቅ እምኔከ ደመናት ስንኳን ከርሱ ከሰማይ ትደርስ እንደሆነ እይ ደመና ከአንተ ምን ያህል ርቋል እመሂ አበስከ ምንተ ትሬሲ ላዕ ሊሁ ይጌይሰከኑ እመ አበስኩ የም ትል ብትበድል እሱን ምን ታደ ርገዋለህ ወእመኒ ጌገይከ ብዙኃ ምንተ ትክል ገቢረ ብዙ ኃጢአት ብትሠራ ምን ማድረግ ይቻልሃል ጂ ወእመ ጻድቅ አንተ ምንተ ወሀብኮ ወምንተ ነሥአ እምኔከ ጻድቅስ ብትሆን ምን ሰጠኸው ከአንተስ ምን ተቀበለ ኣስለባህወዩከበቲከ« ለሰብእ ዘከማከ ኃጢአትከ ብትበድልስ እንደ አንተ ያሉ ሰዎችን ነው እንጂ ለሱ ምን ታደርግለታለህ አንድም ብት በድልም ራስህን ነው በጎ ነገር ብታደርግም ለራስህ ነው እምብዝኖሙ ለመሥተዓግላን የአወይዉ ከቀማኞች ብዛት የተነሣ ድኖች ያለቅሳሉ ይጮሃሉ ከነዚያም አንዱ አንተ ነህ ወይግዕሩ እመዝራዕተ ብዙኃን ከብዙዎች ሰዎች ሥልጣን የተ ነሣ ድኖች ያለቅሳሉ ከነዚያ አንዱ አንተ ነህ ወኢይቤ አይቴ ውእቱ እግዚአ ብሔር ዘፈጠረኒ የፈጠረኝ እግዚአብሔር ወዴት ነው አይልም አንድም ወይቤ ይላል ደኃው መከራ ሲጸናበት የፈጠረኝ እግዚአብሔር ወዴት ነው ይላል ወይኤዝዝ ንዋመ ሌሊት በሌሊት ዕረፍትን የሚሰጥ እሱ ነው ዘያጌይሰኒ እምእንስሳ ምድር በነባቢት ነፍስ ከእንስሳት በደ ማዊት ነፍስ ከዕፀው ከአዕባን የሚያሽለኝ እሱ ነው ያወ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ወወ ወእምአዕዋፈ ሰማይ ከአዕዋፍ አንድም ከአጋንንት የሚያሽለኝ እሱ ነው በህየ ይጸርሑ ወኢይሰምዖሙ ስለ ሰው ኃጢአት ይጮሃሉ አይሰማቸውም ወእምጽዕለተ እኩያን ከክፉ ሰዎች ስድብ የተነሣ እስመ ኢይፈቅድ እግዚአብሔር እኩየ ይርአይ እግዚአብሔር ክፉ ነገር ያይ ዘንድ አይወድምና እስመ ውእቱ ዘኩሎ ይመልክ ማዕምር ውእቱ ኢይሰምዖሙ ለገበ ርተ ዓመፃ ሁሉን የሚገዛ እሱ አዋቀ ነውና ክፉ የሚሠሩትን ሰዎች አይሰ ማቸውም ተዋቀስ እስኩ አንተ በቅድሜሁ እመ ትክል ሰብሖቶ ከመ ውእቱ ስንኳን መከራከር እንደ አምላ ክነቱ ማመስገን ይቻልህ እንደ ሆነ እስቲ ተከራከር አንድም ኀዲገከ ሰብሖቶ ማመስገኑን ትተህ አንድም እመ ትክል መዊዖቶ መርታት ይቻልህ እንደሆነ እሱ እንዲረታህ አን ድም እመ ትክል አውሥኦቶ መመለስ ይቻልህ እንደሆነ ከመ ውእቱ እሱ እንዲመልስልህ አንድም ውርድ ቢጠይቅህ ጭብጥ ትመልስለት እንደሆነ አሱ እንዲመልስልህ አንድም እመ ትክል አድምዖቶ እሱን ማግኘት ይቻልህ እንደሆነ ከመ ውአቱ እሱ እንዲያገኝህ ወይእዜኒ እስመ አልቦ ዘየአ ምር ጊዜ መዓቱ አሁንም የሜፈርድበትን ጊዜ የሚያውቅ የለምና ወኢይትሔዘባ ለኃጢአቱ ዓባይ ደገኛ ኃጢአቱን አያስባትም ወኢዮብሰ በከንቱ ይከሥት አፉሁ ኢዮብ ግን በከንቴ አፉን ይገል ጣል ወበኢያአምሮ ያከብድ ነገሮ ባለማወቅ ነገሩን ያበዛል ምዕራፍ ወ ሠላሳ ስድስተኛው ምዕራፍ ይህ ነው ፅጳ ወአውሥአ ኤልዩስ ወይቤ ኤልዩስ መለሰ እንዲህ አለ ተዓገሠኒ ዓዲ ኅዳጠ ወእሜህረከ ዳግመኛ ጥቂት ታገሠኝ አስተ ምርሃለሁ ዓዲ ብየ ነገር ዳግመኛ ነገር አለኝ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ወ ሀ እትሜጠዋ ለነገርየ እምርጐቅ ነገሬን ከሩቅ ስቤ አመጣታለሁ ማለት እንደ አንተ ጠለፍ አድ ርጌ አልናገርም አንድም ከአግ ዚአብሔር አግኝቼ እናገራለሁ አንድም ከአንተ አግኝቼ አናገ ራለሁ ከእግዚአብሔር ጋራ በተከራከርሁ ብሏልና ምግባርየሰ ጽድቀ ዕበል ኢይደልወኒ ያለበት ነውምግ ባሬ በጎ ነው እል ዘንድ አይገ ባኝም እሙን ነገርየ ዘኢኮነ ሐሰተ ሐሰት ያይደለ ነገሬ የታመነ ነው አንድም ምንም የታመነ ቢሆን ዓመፃኑ ይሰምዕ በሐሰት ፈረደብኝ ብሏልና እግዚ አብሔር በሐሰት ይፈርዳልን አአምር ባሕቱ ከመ ኢይገድፎ እግዚአብሔር ለየዋህ ነገር ግን እግዚአብሔር ደጉን ሰው በመከራ እንዳይጥለው አወቅ ኃያል ወጽኑዕ ውእቱ ኃያል ጽኑዕ እሱ ነው ወኢየሐይዎ ለልበ ኃጥዕ የኃጥእን ልቡና ደስ አያሰኘውም ወሐይወ ልቡ ለያዕቆብ እንዲል ህህህህህ«ፎከወዐህኋበዐዘቲከዐ ወይሁብ ፍትሐ ለነዳያን ለነዳያን ይፈርድላቸዋል ኢየአትት አዕይንቲሁ አምጻድቅ ዓይነ ረድኤቱን ከድኃው አያር ቅም አንድም ጻድቅ ጌታ ረድ ኤቱን አያርቅም ወየሐትቶ ለጻድቅ ድኃውን ይመረምረዋል ወያነብሮ ውስተ መናብርት ምስለ ነገሥት ከነገሥታቱ ጋራ በዙፋን ያስቀ ምጠዋል አንድም ከጻድቃን ጋራ ወያነብሮሙ በዕልገቶሙ መልዕልተ ወይከብሩ በሰለባቸው ምክንያት በላይ ያስ ቀምጣቸዋል ይከብራሉ አን ድም ፍተወታት እኩያት ኃጣው ፅን ድል በመንሣታቸው ከሁሉ በላይ ያኖራቸዋል ይከብራሉ ቿ ወአለሂ ሙቁሐን እደዊሆሙ በሰናስል ይትአኃዙ በሀብለ ንዴት እጃቸውን በንፍገት ሰንሰለት የታሠሩ ሰዎች በችጋር ገመድ ይያዛሉ ሀ ወይነግሮሙ ምግባሮሙ ወጌጋዮ መሂ እስመ ብዙኅ ኃጢአታቸው ብዙ ነውና ፍዳ ይዞ ይገናኛቸዋል ያስፈርድባቸ ዋል ሣ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ወ ደጋ ። ድስ ዲዴ መሙ ወያሠርዕ ዘበልየ የደረቀውን ያለመልማል ወይከድን ደመና ዲበ መዋቲ በሟች ሰው ላይ ደመናውን ይጋ ርዳል ወይትከዓው ዝናም ዘአልቦ ጐልቀ ቀጥር ስፍር የሌለው ዝናም ይዘንማል ወየአምር ራኀበ ደመናት በአ ምጣነ ጽላሎቱ ወናሁ ይሰፍሕ አእ ምሮ ሳዕሌሁ አካለ ደመናት ሲል ነው ለሰው ጥላ በመሆኑ መጠን ዕውቀት ያሳድርበታል ማለት ለሰው ጥሳ አንዲሆን ያደርገዋል አንድም አንደ ወንፊት የተበሳሳ ነው ጥሩውን ከዚህ አዝንሞ በረዱን በሰልሞን ያፈስሰዋል ወይደናኖ በማፅዕበለ ባሕር ፃፅፅበሉን ይሸፍነዋል ሀ እስመ ቦሙ ይንን አሕዛበ ዝናም ለዘር ጠል ለመከር እየ ሰጠ ሕዝቡን አሕዛቡን ይገዛል ወይሁብ ሲሳዮ ለጽኑዕ ለልባም ምግቡን ይሰጠዋል አንድም ለዕኑስ ይላል ለችግ ረኛ ምግቡን ይሰጠዋል ወለእንተ ትብዕስ ይከድና ብርሃነ ጨረቃን በምልዓት በብርሃን የሚሸፍናት እሱ ነው ወአዘዘ ሳቲ ዘይዳደቃ ኅፀፅን የሚያመጣባት እሱ ነው ኦንድም ወለእንተ ትብዕስ ከአ ፔት ሁሉ በምትከፋ በአባብ ዕውቀትን ያሳደረባት በትረ ብእሲን ያዘዘባት እሱ ነው አንድም ወበእንተ ትንዕስ ይላል በታናሽ ደመና ፀሐይን የጋረ ዳት እሱ ነው በደመና ፀሐይን አዘዘባት ወይነግር በእንቲአሁ አርኩ እንተ ረከበቶ በዓመሣፃሁ ወዳጁ አንድም ወዶ የሠራው ኃጢአቱ በዓመፃው ምክንያት ፍዳ ያመጣበታል ምዕራፍ ወ ሠላሳ ሰባተኛው ምዕራፍ ይህ ነው ፅጳ ወበአንተዝ ደንገፀዐተኒ ልብየ ወወድቀት እመካና ስለዚህ ነገር ልቡናየ ደነገጠች ብኝ ከአፎቷ ተለየች ማለት ከዕውቀቷ ተለየች ስማዕ ድምፀ መቅሠፍተ መዐቱ ለእግዚአብሔር እግዚአብሔር ተቆጥቶ ያመጣው የመቅሠፍቱን የመብረቁን ድምዕ ስማ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ወኗ ባሩ ችው ዊሽ ሸም ወዘይወጽእ ነገረ እምአፉሁ ከአፉ የሚወጣ ነገርን ስማ ይዌርዎ ታሕተ ኩሉ ሰማያት እርሱን ወደሰማያት ሁሉ ይሰ ደዋል ወብርሃኑ ዲበ ክንፈ ምድር ጽንፈ ምድር ሲል ነው ብርሃኑ በጽንፈ ምድር ይታያል ወበድኅሬሁ ይወጽእ ቃል በኋላ ነጐድጓድ ይሰማል ወያንጐደጐድ በቃለ መዓቱ በትእዛዙ የመብረቅ የነጉድጓድ ድምፅ ይሰማል ወይሣሃሉሙ እንዘ ይሰምዕ ቃሉሙ ቃላቸውን ሰምቶ ይቅር ይላቸ ዋል አምሳከ አናንያ ወአዛርያ ቃል ሥጋ ኮነ ሰአሊ ለነ ቅድስት ይሉም እንደሆነ ወያንጐደጐድ በፀዓፅ መደንግዕ የሚያስደነግጥ የብልጭልጭታ ድምዕ ይሰማል ወይሬሲ ለእንስሳ በበጊዜሁ እንስሳ ገዳም በየጊዜው እንዲፀ ንሱ ያደርጋል ነለበለሰለወየከክ ስዐየቲከፈዐ ወየአምሩ ጊዜ ይሰክቡ የሚፀንሱበትን ጊዜ ያውቃሉ በዝ ኩሉ ኢይደንግፅ ልብከ በዚህ ሁሉ ልቡናህ አይደንግጥ ብህ ወኢተወለጠ ልብከ እመኒ ሥጋሁ በዝኩሉ በዚህ ሁሉ ልቡናህ ከግዘፉ አልተለወጠም ወገብረ ዓቢያተ ዘኢነአምር ይገብር ሲል ነው እኛ የማናው ቀው ጽኑዕ ጽኑዕ ገናና ገናና ሥራ ይሠራል ወይኤዝዝ በረደ ይረድ ዲበ ምድር በረድ ይረድ ዲበ ምድር ብለህ ግጠም በዚህ ዓለም በረድ ይዘ ንም ዘንድ ያዝዘዋል አንድም ይወርድ ዘንድ በረድን ያዝዘ ዋል ቼ ወዝናመ ክረምት በኃይሉ ዝናም በዝቶ ይዘንም ዘንድ ያዝ ዛል አንድም በሱ ኃይል ይዘንም ዘንድ ወየዓቅብ እደ ኩሉ ሰብእ የሰው ሁሉ እጅ ዘርን በፅን ቅብ ምድርን በቅብቅብ ይዞ ይጠብቃል ሣ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ወ ከመ ያአምር ኩሉ ዕጓለ እመሕያው ድካሞ ሰው ሁሉ ደካማ ባሕርዩን ያውቅ ዘንድ ቿ ወቦኡ አራዊት ውስተ ጠፈር ይበውኡ ሲል ነው አራዊት ወደ ዋሻ ይገባሉ አንድም አጋንንት በጠፈር አሉ ዐአዕፅረፉ ውስተ ምስካቦሥ የአርፍ ሲል ነው ከመኝታቸው ያርፋሉ ሀ አምረኀብ ይመጽኦሙ ሕማም ከረሀብ የተነሣ መከራ ያገኛቸ ዋል ምግብ ሲሹ አዳኞች ያገ ቸዋል ወእማኅደሪሆሥ ይቂርሩ በማደሪያቸው ይበረዳሉ ወአምነፋስ ኃያል ይመጽእ አስሐ ትያ ከሶዕኑዕ ነፋስ የተነሣ ውርጭ ይመጣል ወይከፍሉ ለማይ ዘከመ ፈቀደ እንደ ወደደ ውሀውን ይሸፍነ ዋል አንድም ነፋስ ከውቅያኖስ ከፍሉ ያመጣዋል ወይሜውር ኅሩያነ በደመና ዝናሣማትን አዝርፅትን ፀሐ ይን ጨረቃን በደመና ይሸፍ ናል አንድም ጻድቃንን በክብር ይሠውራል አንድም ሄኖክ ኤል ያስን በጸጋ በክብር ይሠውራል ወይዘርዎ ለደመና በብርሃኑ ጌታ ደመናውን በፀሐይ ይበት ነዋል አንድም ፀሐይ በብርሃኑ ደመናውን ይበትነዋል ወውአቱ ይመይጦ በዓውዱ እሱ ፀሐይን በምዕራብ ገብቶ በምሥራቅ እንዲመለስ ያደርገ ዋል አንድም ወንጌላዊ በዓውዱ ይመለሳል ወንጌላዊ ዓውዱን የሚያገኘው በቿ ዘመን ነው ይሳሉ ፅዱ ምክሩ በምግባሩ በኩሉ ዘአዘ ዞው በአዘዛቸው ሥራ ሁሉ ምክሩ አንድ ነው ከመዝ ሥርዓት ዘእምኀቤሁ በዲበ ምድር ከሱ ተገኝቶ በዚህ ዓለም የሟ ሠራው ሥርዓት እንዲህ ነው አመሂ ዘውስተ ገዳም ጐሽ አጋዘንም ቢሆን አንድም ነጋድያንም ቢሆኑ አንድም መናንያንም ቢሆኑ ወዘሂ ውስተ ምድር በዚህ ዓለም ያሉ እንስሳትም ቢሆኑ አንድም ሰብአ ዓለምም ቢሆኑ አንድም ከሟስቶቻቸው ጋራ ቄርበው የሚኖሩም ቢሆኑ ህህህህህህ«ፎቪከፁ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ወ ወለዘሂ በሠናይ ይረክቦ ከነዚህ በበጎ የሚገኙ አሉ መሥዋዕት የሚሆኑ አንድም መናንያን ሰማዕታት አሉ አፅምዕ ኢዮብ ዘንተ ኢዮብ ይህንን አድምጥ ወቁም ወተገሠዕ በኃይለ እግዚአብ ሔር አምጻኤ ዓለማትነቱን ፈጣሪ መሆኑን በማወቅ ጽና ነአምር ከመ እግዚአብሔር ሠርዐ ምግባሮ እግዚአብሔር ሁሉን አከናውኖ እንደፈጠረ እናውቃለን ወገብረ ብርሃነ እምጽልመት ብርሃንን ከጨለማ ለይቶ ፈጠረ ቦኑ ተአምር ፈሊጦቶ ለደመና በውኑ ዝናሙን ከደመና ለይ ተህ ታውቃለህን አንድም እኛ የምናውቀው አንተ የማታው ቀው ይህ ነው ግሩም ድተቶሥሙ ለእኩያን የክፉ ሰዎች ጥፋታቸው ጽኑዕ ነው ወለከሰ ምውቅ አልባሲከ ልብስህ የሞቀ ነው ማለት አንተ ግን ገላ ምሉ ልብስ ለብሰሃል በዐከየ ወአርምም እንከ በዲበ ምድር እንግዲህ ወዲህ በዚህ ዓለም ሳለህ ዝም በል አንድም ከምድር አብነት ነሥተህ ዝም በል ወእምአዜብ ያጸንዕ ምስሌሁ ተጋድሎ ከፀሐይ ከቀሩር መጋደልን ከአ ጸና ከእሱ አብነትን ነሥተህሀህ አንድም እምአዜብኑ ትጸንዕ ለተጋድሎ ከሱ ጋራ በተከራከ ርሁ ያልህ ከፀሐይ ከቀሩር አንተ ትጸናለህን አንድም ከአዜባዊ ነፋስ ከአዜባዊ መሬት ከአዜ ባዊ ፀሐይ ይልቅ አንተ ትበል ጣለህን እሱንስ ስንኳ እለፍ ቢለው ያልፋል ይለዋል ኤል ዩስ ኢዮብን ግሩም ራዕዩ በዲበ ብዙኀ እምነ ብዙኃን ሲል ነው ከብዙ ሰዎች መልኩ ልዩ ነው ቿ በእንተ ምንት ንግረኒ የሱን ነገር ማወቅ ይቻልህ እንደ ሆነ ስለ ምን ንገረኝ ወምንተ ንብሎ ወናርምም እንከ ምን እንበለው የሱን ነገር መና ገር አይቻልምና ዝም እንበል ወአንተሂ ኢትንብብ ብዙኃ አንተም ብዙ ነገር አትናገር ያሣ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ወኗ ቦኑ መጽሐፍ ወጸሐፊ ሉቱ ከመ አርምም እንዘ ይቀውም ብአሲ ኀቤየ ኢዮብ ከእግዚአብሔር ጋራ በተ ከራከርሁ ሲል ዝም እል ዘንድ በውኑ ለኢዮብ ኤልዩስ ዝም ይበል የሚል ጸሐፊ ደብዳቤ አለውን አለው እንደሆነ ያሳየ ኝና ዝም ልበል አንድም ኢልዩስ በነገር ሲነሳብኝ ዝም አል ዘንድ በውኑ ለእግዚአብሔር ዕዳዬን የሚያውቅበት ጸሐፊ ደብዳቤ አለው እንጂ አለህ ብሎ ያጣላ ዋል አንድም ቦኑ ጸሐፊ ሊተ ኤልዩስ በነገር ሲነሳብኝ ዝም አል ዘንድ በደሌን የሚነግር ጸሐፊ ደብዳቤ አለኝን አኮ ለኩሉ ዘይትዓወቆ ብርሃን ዕውቀት ለሁሉ የሚሰጥ አይደ ለም ወብርሃን ውአቱ ውስተ ዘይበሊ ፅውቀት በዚህ ዓለም መልቶ ሳለ ለሁሉ የሚሰጥ አይደለም ከመ ዘእምኀቤሁ ዘውስተ ደመና መስዕ ብሩህ ከመ ደመና ብሩህ ዘውስተ መስዕ ሲል ነው ከሱ ጋራ ያሉ ጻድቃን እንዲያውቁ በመስዕ አጠገብ ያለ ደመና ብሩህ ነው ማለት ያ ለመስዕ ቀረብሁ ብሎ እንዲያበራ ወደሱም የቀረቡ ጸድቃን ያውቃሉ አንድም በመ ስዕ ያለ ደመና ብሩህ እንደሆነ ከሱ ጋራ ያሉ ጻድቃን ያውቃሉ እንጂ ፅውቀት ለሁሉ የሚሰጥ አይደለም አንድም ከመ ደመና መስዕ ብለህ ግጠም በመስዕ አጠገብ ባለ ደመና ላይ እንዳለ ብርሃን ያለ ዕውቀት በዓለም መልቶ ሳለ ዕውቀት ለሁሉ የሚሰጥ አይደለም ፅ ቦኑ ዘከመዝ ዓቢየ ስብሐት ወክብር በኀበ ዘኩሉ ይመልክ ሁሉን በሚገ በጌታ ዘንድ በውኑ እንደ ጌታ ያለ ዓቢየ ስብሐት ዓቢየ ክብር አለ ። ጥርጥር ያለ ነው ማለት እንደ ዋሻ ደንጊያ ጽኑዕ ነው አንድም ሠራዊቶቹ ጽኑዓን ናቸው ኗ ወአሐዱ ምስለ ካልዑ ተጣበቀ እምተጣበቀ ሲል ነው ብሔሞ ትን ቢያይ አንዱ ከአንዱ ጋራ በተጨናነቀ ነበር አንድም ዲያ ብሎስ አምስት ሺህ ከአምስት መቶ ዘመን ሰውን አስጨንቆ ኖረ ወመንፈስሂ ኢይበርብሮ ነፋስ አይገባውም አንድም ምግ ባረ ነቢያት ድል አይነሣውም ቿ ወያስተላክዕ ብእሴ ምስለ እጉሁ እምተላክዐ ሲል ነው ብሔሞ ትን ዘንዶን ቢያይ ሰው ከወን ድሙ ጋራ በተያያዘ ነበር አን ድም አምስት ሺህ ከአምስት መቶ ዘመን ወንድም ከወንድሙ ጋራ ተያይዞ ኖረ ወይጣበቁ ወኢይትፋትሑ እምተተጣበቁ ሲል ነው በተ ጨናነቁ በአልተለያዩም ነበር አንድም አምስት ሺህ ከአም ስት መቶ ዘመን ተጨናነቁ አልተለያዩም ሀ ወበፅጠሱ ይበርቅ ብርሃን ከብሔሞት ከዘንዶ በፊቱ አሳት ቦግ ይላል አንድም ከዲያብ ሎስ ክፉ ዕውቀት ይገኛል ወአዕይንቲሁ ከመ ኮከበ ጽባሕ የብሔሞት የዘንዶ ዓይኖቹ አንደ አጥቢያ ኮከብ ናቸው አንድም ዲያብሎስን በጥንተ ተፈጥሮው ኮከበ ጽባሕ አለው እፎ ወድቀ እምሰማይ ኮከበ ጁባሕ እንዲል ቄጨቄቄኙዊዎጆ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ማሣ ወአእምአፉሁ ይወጽእ መኃትው ዘይነድድ ወይዌሩ አፍሐመ አሳት ከአፉ እሳት ይወጣል የእሳት ቁም ይወረወራል አንድም ከዲያብሎስ ክፉ ፅውቀት ይገ ኛል ወእምአንፉ ይወጽእ ጢስ ከመ ዕቶን ዘይነድድ በአፍሐመ አሳት በአሳት ፍሕም እንደሚነድ ምድጃ ከአፉ ጢስ ይወጣል ነፍሱሂ ፍሕም ይእቲ የብሔሞት ሰውነቱ እሳት ናት አንድም የዲያብሎስ ተፈጥሮው ከአሳት ነው ነበልባል ይወጽአ እምአፉሁ ከአፉ እሳት ይወጣል አንድም ከዲያብሎስ ክፉ ፅውቀት ይገ ኛል ወውስተ ክሣዱ ኀደረ ኃይል በዘንዶ በብሔሞት በአንገቱ ኃይል አድሮበታል አንድም በዲያብሎስ በሠራዊቱ ኃይል አድሮባቸዋል ወአለ በቅድሜሁ ሞት ለዘይሬእዮ አምወአለ ሲል ነው ብሔሞትን ለሚያየው ሰው ሞት በፊቱ በዋለ ነበር አንድም ሺህ አምስት መቶ ዘመን ሞተ ነፍስ በፊቱ ተደረገ ነለባለካለወየከበዐቲከ«ዐየ ሥጋሁ ወነፍሱ ጥቡቅ የዘንዶ የብሔሞት ሰውነቱ ንብ ብር ነው አንድም ሠራዋቱ ለማሳት ንብብር ናቸው ወእመ ሦጡ ላዕሌሁ ዕብነ ኢይት ሐወስ ዘንዶ ብሔሞት ደንጊያ በላዩ ላይ ቢጥለብት አይንቀሳቀስም አንድም ዲያብሎስን ድል የሚ ነሣ የለም ልቡሂ ጽኑዕ ከመ ዕብነ ዖላዕ የዘንዶ የብሔሞት ልቡም እንደ ዋሻ ደንጊያ ጽኑዕ ነው አን ድም አሕዛብ ዲያብሎስን ድል አይነሱትም ወይቀውም ከመ ሕፃን ንዑስ አነደ ታናሸ ሕፃን ቀጥ ብሉ ይቆማል አንድም ሕፃን ቢሠራ ቢሠራ እንዳይደክም ዲያብሉ ስም ቢያስት ቢያስት አይደክ ምም ወእመሂ ተመይጠ ይሜምዑ ኩሉሙ አራዊት ወእንስሳ ወዘይት ሐወስ ዲበ ምድር ዘንዶ ብሔሞት ቢመለስ በዚህ ዓለም የሚመላለሱ እንስሳት አራዊት ሁሉ ይሸሻሉ አንድም ዲያብሎስ ቢመለስ ምዕመናን ድል ይነሣሉ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ሣጳ ወእመሂ ጠበቆ ኩሩያንው አልቦ ዘይሬስዮ ብሔሞትን ዘንዶን ጦር ቢያስ ጨንቀው የሚጎዳው የለም አንድም ዲያብሉስን ምግባረ ነቢያት ድል አይነሣውም ረምሕ ወልብሰ ሐን ከመ ሐሠር እሙንቱ በቅድሜሁ ዘገር ጥሩር በእሱ ዘንድ እንደ ገለባ ናቸው አንድም ምግባረ ምዕመናን ድል አይነሣውም ወብርትኒ ከመ ዕፅ ብጐብጐ ብርቱም እንደ በሰበሰ ዕንጨት የተናቀ ነው አንድም ምግባረ ምዕመናን ድል አይነሣውም ወኢይሠቀሩሮ ቀስተ ብርት የብርት ቀስት አይወጋውም አን ድም ምግባረ ነቢያት ድል አይ ነሣውም ወፅብንኒ ከመ ኃሠር በቅድሜሁ በዘንዶ በብሔሞት ፊት ደንጊ ያው እንደ ገለባ የተናቀ ነው አንድም በዲያብሎስ ፊት ምግ ባረ አሕዛብ የተናቀ ነው ብርዐ ይመስሎ መፍጽሕ ድጅኖው ገለባ ይመስለዋል አንድም ምግባረ ምዕመናን ድል አይነሣውም ወይስሕቅ ላዕለ ዕብን ዓቢይ ዘንዶ ብሔሞት በታላቅ ደንጊያ ይዘብታል ማለት ይጉዳኛል አይልም አንድም ዲያብሎስ በምዕመናነ አሕዛብ ይዘብታል ወምስካቡሂ ሐውልት ዓቢይ ምኝታውም ታሳቅ ደንጊያ ነው አንድም አሕዛብ ማደሪያዎቹ ናቸው ወኩሉ ወርቀ ባሕር በኀቤሁ ከመ ፅቡር ዘአልቦ ጐልቀ ከባሕር የሚገኝ ወርቅ ሁሉ በሱ ዘንድ ቀሩጥር ስፍር እንደሌለው ጭቃ ነው በወርቅ አሸዋ አስተ ኝቶታል አንድም ወርቀ ባሕር ምዕመናን በዲያብሎስ ዘንድ እንደ ጭቃ የተናቁ ናቸው ፅ ወያንሰአሥኣ ለሲኦል ከመ ፅሕ ርት ብሔሞት ውቅያኖስን እንደ ብረት ድስት ውሀ ያፈሳታል አንድም ዲያብሎስ ሲኦልን ያነ ሣሳታል ባሕርኒ በድወ ይመስሎ ለዘንዶ ለብሔሞት ውቅያኖስ ምድረ በዳ ይመስለዋል አን ድም ለዲያብሉስ ገሃነም ምድረ በዳ ይመስለዋል ወተሩረ ሲኦልሂ ከመ ፄው የውቅያኖስ ቅዝቃዜ በረኃ ይመ ስለዋል አንድም የሲኦል ቅዝ ቃዜ በረኃ ይመስለዋል ወረስያ ለሲኦል ኀበ ያንሶሱ ብሔሞት ዘንዶ ውቅያኖስን መመላለሻ አደረጋት አንድም ዲያብሎስ ሲኦልን መመላለሻ አደረጋት ወአልቦ በዲበ ምድር ወኢም ንትኒ ዘከማሁ በዚህ ዓለም እንደ ብሔሞት እንደ ዲያብሎስ ያለ ፍጥረት ምንም ምን የለም ክቲሁ ብሔሞት በተፈጠረ ጊዜ መላ እክት አመሠገኑ አንድም ዲያ ብሎስ በተፈጠረ ጊዜ መላእ ክት ዘበቱበት ወይሬኢ ኩሉ ነዋኀ ብሔሞት በሩቅ ያሉትን ያያል ዓይኑ ብሩህ ነው አንድም ዲያ ብሎስ በጸጋ ዕውቀት መጻዕያ ትን ያውቃል ወውእቱ ንጉሦሙ ዘውስተ ማይ ብሔሞት በውህ ውስጥ ላሉት ንጉሣቸው ነው አንድም ዘው ስተ ሰማይ ይላል ዲያብሉስ ለአ ጋንንት ንጉሣቸው ነው ወተፈጢሮ ተሣለቁ ላዕሌሁ መላእ ኣበ ህወከህበዐቲከየ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ማጳሣ ር ዱኝ መ የፔ ሩኛሩኛጭዊ ምዕራፍ ማሣ አርባ ሁለተኛው ምዕራፍ ይህ ነው ፅ ወተሰጥዎ ኢዮብ ለእግዚአብሔር ወይቤሎ ኢዮብ ለእግዚአብሔር መለሰ ለት እንዲህ አለው አአምር ከመ ኩሎ ትክል ወኩሉ ይትከሃለከ ወአልቦ ዘይሰአነከ ሁሉን እንድትችል ሁሉን ማድ ረግ እንዲቻልህ የሚሳንህ እንደ ሌለ አውቃለሁ መኑ ውእቱ ዘየኃብዓከ ምክረ ምክር የሚሠውርህ ማነው ወዘይምሕክ ነገረ ውስተ ልቡ ነገርን በልቡናው የሚሠውር ማነው እምኔከ ዘይሜውር ይመስሉ ከአንተ የሚሠውር ይመስለዋል አንድም ቢሠውር ቢሠውር ከአ ንተ የሚሠውር ይመስለዋልን መኑ ይነግረኒ ዘኢየአምር አቢያተ ወመንክራተ ዘኢርኢኩ ያላየሁትን ድንቅ ነገር የማላው ቀውን ብዙ ነገር ማን ይነግረኝ ነበር አንተ ነገርኸኝ እንጂ ስምዓኒ እንግርከ እግዚኦ አቤቱ እነግርህ ዘንድ ስማኝ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ማ አነሂ እሴአለከ ወአንተ መሀረኒ አኔ እጠይቅሃለሁ አንተም አስተ ምፎችኝ ሪ ሰሟዐሰ ቀዲሙ ሰማዕኩ በእዝንየ መስማሣማቱንስ በጆሮዬ ሰምቼ ነበር ቀድሞ ወይአዜሰ ርኢኩ በአዕይንትየ ዛሬ ግን በዓይኔ አየሁ ወባሕቱ በዘተዛለፍኩሰ ተመሰ ውኩ ነገር ግን ከአግዚአብሔር ጋራ በተከራከርሁ ብዬ በመጣብኝ መከራ እንደ ሰም ቀለጥሁ አአምር ርአስየ ከመ መሬት ወሐ መድ አነ አኔ አመድ ትቢያ እንደሆንሁ ራሴ አውቃለሁ ወእምድኅረ ተናገሮ አግዚአብሔር ለኢዮብ ዘ ነገረ አግዚአብሔር ለኢዮብ ይህን ነገር ከነገረው በኋላ ይቤሉ አግዚአብሔር ለኤልፋዝ ቴሜ ናዊ አበስከ አንተ ወኤቱ አዕርክ ቲከ አግዚአብሔር የቴሜን ሰው ኤልፋዝን አንተ በደልህ ሁለቱ ባለንጀሮችህም በደሉ አለው አስመ ኢተናገርክ ጽድቀ ቅድሜየ ከመ ኢዮብ ቀሩልዔየ ወኢአሐተኒ እንደ ወዳጄ እንደ ኢዮብ አን ዲትስ ስንኳ በፊቴ እውነት ነገር አልተናገራችሀምሥና ወይእዜኒ ንሥኡ አልህምተ ዐኗ አባግዐ አሁንም ሰባት ላሞች ሰባት በጎች ይዛችሁ ወሑሩ ኀበ ቀሩልዔየ ኢዮብ ወይግ በር ለክሙ መሥዋዕተ ወደ ወዳጄ ወደ ኢዮብ ሒዱ መሥዋዕቱን ይሠዋላችሁ ወኢዮብ ተሩልዔየ ይጹሊ በእንቲአ ክሙ ወእአምገጸ ዚአሁ እነሥአእ ስለናንተ ወዳጄ ኢዮብ ይጸል ይሳችሁ ከእሱ እቀበላለሁ ወሶበ አኮ በእንቲአሁ እምተተልኩ ክሙ እሱ ባይለምንላችሁ ባጠፋኋችሁ ነበር አንድም የሱን ድኅነት ታያላችሁ ባልል ባጠፋኋችሁ ነበር አንድም ትንቢቱ ይፈጸ ማል ባልል በአጠፋኋችሁ ነበር አስመ ኢነበብክሙ ርትዓ ላዕለ ቀል ዔየ ኢዮብ ጽድቀ ሲል ነው በወዳጄ በኢዮብ ላይ እውነት ነገር አል ተናገራችሁምና መጃ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ሣ ፀሀ ወሖሩ ኤልፋዝ ቴሜናዊ ወበል ዳዶስ አውኬናዊ ወሳፍር አሜናዊ የቴሜን ሰው ኤልፋዝ የአው ኬን ሰው በልዳዶስ የአሜን ሰው ሳፍር ሄዱ ወገብሩ በከመ አዘዞሥ እግዚአብሔር እንደ አዘዛቸው አደረጉ ወሰረየ ሎሙ ኃጢአቶመ በእንተ ኢዮብ ስለ ኢዮብ አንድም ኢዮብ ስለ ለመነላቸው እግዚአብሔር ኃጢአታቸውን ይቅር አላቸው ወአሕየዎ እግዚአብሔር ለኢዮብ እምደዌሁ እግዚአብሔር ኢዮብን ከደዌው አዳነው ወጸለየ በእንተ አዕርክቲሁ ስለ ወዳጆቹ ለመነ ወኀደገ ሎሙ ኃጢአቶሥ ኃጢአታቸውን ይቅር አላቸው ወወሀቦ እግዚአብሔር ለኢዮብ ካፅበ ኩሉ ንዋዮ ዘቀዲሙ የቀደመ ገንዘቡን ሁሉ እጽፍ ድርብ አድርጎ እግዚአብሔር ለኢዮብ ሰጠው ወአመክዓበ ሉቱ እጽፍ ድርብ አደረገለት ከወ ዴት አምጥቶ ሰጥቶታል ቢሉ ኣባካህላላወቶከወክበፒቲከየ ዣ ለእግዚአብሔር የሚሳነው ነገር አለ አምኀበ አልቦ አምጥቶ ሰጥቶታል አንድም እኒያ የዘረ ፉት አሕዛብ እንደረቡ አምጥ ተው ሰጥተውታል ፅ ወሰምዑ ዮሉመሥ አኃዊሁ ወአ ኃቲሁ ዘረከቦ እኅቶቹ ወንድሞቹ ሁሉ ያገኘ ውን ሰሙ ወመጽኡ ኀቤሁ ኩሉሥ አለ የአም ርዎ ቀዲሙ ቀድሞ የሚያውቁት ሰዎች ሁሉ ወደእሱ መጡ በልዑ ወሰትዩ ምስሌሁ ወአስተፍ ሥሕዎ ከሱ ጋራ በሉ ጠጡ ደስ አሰ ኙት ወአንከሩ በእንተ ኩሉ ዘአምጽአ እግዚአብሔር ላዕሌሁ ሎቱ ሲል ነው እግዚአብሔር በሱ ስላመጣበት ሁሉ አደነቁ ወወሀብዎ ለለጳፅ ዕምደ አልሕምት አንዱሟጂ አንዱ ጥምድ በሬ ሰጡት አንድም ወወሀቦመሥ ይሳል ለአንዱም ለአንዱም ጥምድ ጥምድ በሬ ሰጣቸው ወርቀ ወብሩረ በመድሉቱ ዘድድ ርክሜ አራቱንም ድሪም አንድ በሚያ ደርግ ሚዛን ወርቁን ብሩን ቿቿ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ማ ሰጡት አንድም አራት አራት ድሪም ሰጣቸው ወባረከ እግዚአብሔር ደኃሪቶ ለኢዮብ እምቀዳሚቱ ከቀደመው ይልቅ አግዚአብሔር ለኢዮብ የኋላውን ገንዘቡን አበ ዛለት ከብቱ ሁሉ እጥፍ እጥፍ ሁኗል ወእንስሳሁኒ ሸወማ ሰባት ሺህ የነበሩ ከብቶቹም ከአራት አሥራ አራት ሽህ ሆኑ አባግዒሁ ወአመክዓበ ሎቱ ብሎ ነበርና በጎቹ ሦስት ሽህ የነበሩ ስድስት ሽህ ሆኑ ፅምደ አልሕምቲሁኒ አምስት መቶ የነበረው ጥማዱ ሽህ ሁኗል ወአዕዱጊሁኒ አዕኑስ አምስት መቶ የነበሩ ባዝሮቹ ሽህ ሁነዋል ወአግማሊሁኒ አምስት መቶ የነበሩ ግመሉቹ ሸህ ሆኑ ወተወልዱ ሉቱ ደቂቅ ወሠ ላስ አዋልድ ስድስት ወንዶች ሦስት ሴቶች ልጆች ተወለዱለት ልጆቹን ግን አጥፍ አሳደረገለትም ስለምን ቢሉ የሞቱት በነፍስ ሕያዋን ስለሆኑ ወስማ ለቀዳሚት ዕለት የመጀመሪያቱ ዕለት ትባላ ለች ማለት ፀሐይ ማለት ነው ኤልማሣ ይላል ፀሐይ ማለት ነው ወለካልዕታ ቃስያስ ሁለተኛዬቱ ቃስያስ ትባላለች ጨረቃ ሣለት ነው አንድም ቀስዋ ይላል ወርኅ ማለት ነው ወለሣልስታሂ አሜልትያስቂራስ ሦስተኛዷቱ ኮከባ ትባላለች አንድም ቀርነፉሕ ይላል ሥል ጣን በዲበ ሥልጣን ቀርን በዲበ ቀርን ሽቱ ማለት ነው ወኢተረክበ ሠናይ በታሕተ ሰሣይ ዘከመ አዋልደ ኢዮብ ከሰሣይ በታች በዚህ ዓለም እንደ ኢዮብ ልዶች ያለ መልከ መልካም አልነበረም ወወሀቦን አቡሆን ርስቶን ምስለ አኃ ዊሆን መልከ መልካም ስለሆኑ አባታ ቸው ርስታቸውን ከወንድሞቻ ቸው ጋራ ሰጣቸው ወሐይወ ኢዮብ እምድኅረ መቅ ሠፍቱ ተ ወድ ክረምተ ከደዌው ከተፈወሰ በኋላ ኢዮብ መቶ ሰባ ዘመን ኖረ ደ ሠን ሳይ ይለ መጸሐፈ ኢዮብ ምለ ማጀ ወኩሉ ዘሐይወ ማወቿ ዓመት በዚህ ዓለም የኖረው መላ ዘመኑ ሁለት መቶ ዓርባ ስምንት ነው ወርእየ ኢዮብ ደቂቆ ወደቂቀ ደቂቁ እስከ ራብዕ ትውልድ ኢዮብ እስከ አራት ትውልድ ድረስ ልጁን የልጅ ልጁን አየ ወሞተ ኢዮብ ልሂቆ ወፈጺሞ መዋዕሊሁ ኢዮብ አርጅቶ በተፈጥሮ የተሰ ጠውን ዘመኑን ፈጽሞ ሞተ ወጽሑፍ ከመ ይትነሣእ ካዕበ ምስለ አለ ያነሥኦመሙ እግዚአብሔር እግዚአብሔር ከሚያስነሣቸው ጋራ ዳግመኛ እንዲነሣ ተጽፏል ወከመዝ ትርጓሜሁ እመጽሐፈ ሶርያ ከሶርያ የመጣ የመጽሐፉ ትር ጓሜ ይህ ነው ከሱርስት ወደ ዕብራይስጥ ተመልሷልና ሙሴ ምድያምን በወጋ ጊዜ የደጉ የኢዮብ መጽሐፍ ከዚህ አለ ብለው ነገሩት እሱ ከሶርያ ወደ ፅብራይስጥ መልሶታል አንድም ዳዊት ኤዶምያስን በወጋ ጊዜ ከዚያ አግኝቶ ይዞት መጥቷል ብሔሩሰ ኀበ ይነብር አውስጢድ ዘደ ወለ ኤዶምያስ ዘዓረብ የሚኖርበት አገሩ ግን በምዕራብ በኩል ባለ በኤዶምያስ አውራጃ ኣዘበለስፆወዩከዐበዐቲከ« አውስጢድ ነበር አውስጢድ ከተሣው ነው መላው ኤዶም ያስ ይባሳል ወሰመይዎ ስሞ ኢዮባብ ስሙን ኢዮባብ አሉት ኢዮብ ማለት አበባ ጨረቃ ማለት ነበር ፍሬ ፀሐይ አሉት ወአውሰበ ብአሲተ ዓረባዊተ አረማዊተ ሲል ነው አረማዊት ሴት አገባ ወወለደት ሉቱ ወልደ ዘስሙ ቴጌኖን ስሙ ጌኖን የሜባል ወንድ ልጅ ወለደችለት ወውአቱ አቡሆሙ ለዝኑራን የዝጉራን አባታቸው ነው ወልደ ወልዱ ለኤሳው ይኸውም ኢዮብ የኤሳው የልጅ ልጅ ነው ወአመ ባሱራስ እናቱም ባሱራስ ትባላለች ወኃምስ ውአቱ ኢዮብ እምአብርሃም አብርሃምን ትቶ ቢቄቁጥሩ አም ስተኛው ነው ይስሐቅ ኤሳው ራጉኤል ዛራ ኢዮብ አምስ ተኛ ነው ወእሉ ነገሥት እለ ነግሥ በኤ ዶም በኤዶምያስ የነገሥሙ ነገሥታት እኒህ ናቸው ድ መጽሐፈ ኢዮብ ምዕ ሣ ጦወጦሁእቴ ኩነነ በከውርተ ተዳሚ ባ ወልደ ቤዖር መጀመሪያ የቢዖር ልጅ ባላቅ አገሩን ሁሉ ገዛ ወስመ ሀገሩ ዲናባ የሀገሩ ስም ዲናባ ይባላል ወእምድኅረ ባላቅ ነግሠ ኢዮ ባብ ዘስሙ ኢዮብ ከሱ ቀጥሎ ስሙ ኢዮባብ የተ ባለ ኢዮብ ነገሠ ወእምድኅሬሁ አሶም ዘነግሠ በብሔረ ቴማን ከሱ ቀጥሎ ቴሣን በሚባል አገር የነገሠ አሶም ነው ወአምድኅሬሁ ለአሶም ነግሠ አዳድ ወልደ ባራድ ዘቀተሉሙ ለም ድያም በሐቅለ ሞዓብ ከሱ ተጥሎ በሞዓብ አውራጃ የምድያምን ሰዎች ያጠፋቸው አዳድ ወልደ ባራድ ነው ወስመ ሀገሩ ጌቴም የሀገሩ ስም ጌቴምፖ ይባላል ወአለሂ መጽኡ ኀቤሁ አአእርክ ቲሁ ኤልፋዝ ዘአምደቲቀ ኤሳው ንጉሠ ቴሣን በቴ ወገን ወደሱ የመጡ ወዳጆ ማን የነገሠ ከኤሳው ልጆ የሚሆን ኤልፋዝ ነው ወበልዳዶስ መስፍነ አውኬናዎን በአውኬን የተሾመ በልዳዶስ ነው ወሳፍር ንጉሠ አሜኔዎን የአሜኔዎን ንጉሥ ሳፍር ነው ተፈጸመ መጽሐፈ ኢዮብ ጻድቅ በረከተ አምላኩ የሃለ ምስሌነ ወስብሐት ለእግዚአብሔር አነቃቅቶ ለአስጀመረን አተጋ ግቶ ለአስፈጸመን ለአግዚአብ ሔር ክብር ምስጋና ይግባው አሜን በእውነት መርሯሯመመ ኣሃህህህወቶከህ በዘቲከዐየ።

• N.B. This Summary is Very Experimental!! based on the following scripts from:
  • https://github.com/millzon/textSummarizer-am
  • https://github.com/icoxfog417/awesome-text-summarization#motivation